Νίκος Κούρκουλος: Ο κούκλος πρωταγωνιστής του χρυσού κινηματογράφου, με καταγωγή από την Κέρκυρα, γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβριού το 1934 στην περιοχή του Ζωγράφου. Ήταν το δεύτερο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας του Αλκίνοου Κούρκουλου. Ο Νίκος από μικρός έκανε δουλειές του ποδαριού για να συμβάλλει οικονομικά στο σπίτι. Το πρωί δουλειά, στη συνέχεια νυχτερινό σχολείο. Ήταν το σύμβολο της αντρικής ομορφιάς στην εποχή του και οι θαυμάστριες του συχνά έκαναν ακραία πράγματα για να τον προσεγγίσουν.
Νίκος Κούρκουλος: Η απώλεια που τον σημάδεψε
1952. Ένας τυφώνας χτυπάει το πλοίο στο οποίο ταξίδευε ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας Σπύρος Κούρκουλος. Το γκαζάδικο πλοίο με το οποίο ταξίδευε ο Σπύρος Κούρκουλος ως τρίτος πλοίαρχος κόπηκε στα δύο ανοιχτά της Βενεζουέλας.
«Ο πρώτος αδελφός μου, ο Σπύρος, ήταν ένα εξαίρετο παιδί, το καλύτερο παιδί ή εάν θέλεις, πολύ καλύτερο παιδί από μένα… Μετά από κάποια χρόνια, ένιωσα τύψεις για τη συμπεριφορά μου απέναντί του, και κάποια στιγμή του είπα: “Ποτέ δεν θα συγχωρήσω στον εαυτό μου, που σου φέρθηκα έτσι σαν πιτσιρικάς”. Τον είχα πει κάποτε “χαραμοφάη”. Είναι πολύ σκληρά τα παιδιά. Μερικές φορές είναι κακά πολύ. Ο αδελφός μου σπούδαζε, αλλά εγώ δεν καταλάβαινα τότε. Αυτός πήγαινε στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων, άρα χαραμοφάης, ενώ εγώ ήμουν ο δουλευταράς, που πήγαινε και στο νυχτερινό. Τι ανόητος που ήμουν τότε, Θεέ μου, και πόσο άδικος», είχε πει ο Νίκος Κούρκουλος σε συνέντευξή του στον Θανάση Λάλα, το 1998.
Η οικογένεια υπέμεινε και αυτή την απώλεια, χωρίς το θέμα να πάρει δημοσιότητα, αν και ο Νίκος ήταν ήδη γνωστός ηθοποιός. Ο Νίκος Κούρκουλος δεν αναφερόταν ποτέ στον θάνατο των αδελφών του, αλλά όπως είναι φυσικό, δεν έμενε ανεπηρέαστος. Λέγεται ότι, η ένταση του ηθοποιού στη σκηνή της ταινίας «Ορατότης Μηδέν», που καίει τα υπάρχοντά του έξω από το σπίτι του, οφείλεται στη μνήμη του αδελφού του, καθώς η ταινία αναφέρεται σε ένα θανατηφόρο, στημένο ναυάγιο.
Ο Κούρκουλος δίνει μία από τις πιο συγκλονιστικές ερμηνείες στον ελληνικό κινηματογράφο της εποχής. Η σκηνή με το τραγούδι του Πλέσσα και τη φωνή του Διονυσίου, περνάει στην ιστορία της μεγάλης οθόνης. Ίσως γιατί για τον Κούρκουλο, η συναισθηματική φόρτιση του ήρωα δεν ήταν μόνο στο σενάριο, αλλά και στην ίδια του τη ζωή….
Νίκος Κούρκουλος: Η επαγγελματική επιτυχία του ¨ωραίου¨ του κινηματογράφου
Ο Γιάννης Δαλιανίδης έχοντας σκηνοθετήσει σε μικρότερες εταιρείες, περνάει το κατώφλι της Φίνος Φιλμ. Έχοντας διαπρέψει στην κωμωδία, ο Φίνος τον φωνάζει για αυτό. Αλλά ο Δαλιανίδης του δείχνει ένα δραματικό σενάριο που έχει γράψει και λέγεται Κατήφορος. Είναι φρέσκο, μοντέρνο και τολμηρό. Ο παραγωγός το βρίσκει πολύ καλό, αλλά το φοβάται.
Και πού θα βρει ηθοποιούς; Η Αλίκη έχει αρνηθεί γιατί το βρίσκει πολύ τολμηρό, αλλά προκύπτει η ντεμπιντάντ Ζωή Λάσκαρη. Αλλά ο πρωταγωνιστής; Ήταν και οριακά κακός, σχεδόν εγκληματικός σαν χαρακτήρας ο ρόλος του Κώστα. Ο Δαλιανίδης προτείνει τον Κούρκουλο, ο Φίνος αρνείται γιατί παρόλο την φοίτηση του στο Εθνικό, το ντεμπούτο του δίπλα σε Χορν-Λαμπέτη, στο σινεμά δεν είχε κάνει κάτι που να του αρέσει. Εκείνη την περίοδο έπαιζε στο θέατρο δίπλα στην Έλσα Βεργή.
Μια μέρα ο Φίνος είδε τον Κούρκουλο σε ένα περιοδικό και είπε στον Δαλιανίδη «αυτόν θέλω για το ρόλο». Δεν τον είχε αναγνωρίσει και ο σκηνοθέτης δεν του είπε την αλήθεια. Ο Κούρκουλος πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο και έπεισε με την ερμηνεία του, ενώ μετά την ταινία είδε τις μετοχές του να εκτοξεύονται επαγγελματικά και τη συνεργασία του με τον Φίνο να συνεχίζεται.
Νίκος Κούρκουλος: Η αγάπη για τον Παναθηναικό
Νωρίτερα ο νεαρός Νίκος βρίσκει διέξοδο στο ποδόσφαιρο. Προπονητής του ο Γιόζεφ Στραντ, ο άνθρωπος που έθεσε τις βάσεις για τη λειτουργία της ακαδημίας του Παναθηναϊκού. Αγωνιζόμενος ως μεσοεπιθετικός, ο Κούρκουλος είχε ταλέντο και ανέβαινε γρήγορα τα ηλικιακά κλιμάκια ως την πρώτη ομάδα.
Τέλη δεκαετίας του ‘40 και αρχές δεκαετίας του ’50 ο Κούρκουλος έπαιζε σε φιλικά με τη δεύτερη ομάδα του Παναθηναϊκού και βρισκόταν στον «προθάλαμο» της πρώτης.
Και μιλάμε για μια φουρνιά με ονόματα, όπως Κώστας Λινοξυλάκης, Γιάννης Παπαντωνίου, Μαθιός Βιτάλης, Κώστας Χατζηνικολάου, Βαγγέλης Πανάκης, Γιώργος Ανδρέου, Δημήτρης Θεοφάνης, Μιχάλης Βουτσαράς.
Πάντως, ο Άγγλος τεχνικός Χάρι Γκέιμ τον είχε ξεχωρίσει και ίσως να του έδινε την ευκαιρία, αν δεν μεσολαβούσε κάτι άλλο: η αγάπη του Κούρκουλου για την υποκριτική.Αλλά και μεγαλώνοντας τα δυο μεγάλα του παιδιά, ο Άλκης και η Μελίτα, φρόντισε να τους ενισχύσει την Παναθηναϊκή ιδεολογία.
Η εικόνα της οικογένειας Κούρκουλου στην εξέδρα ήταν συνηθισμένη για τους άλλους φίλους του Παναθηναϊκού. Ο Κούρκουλος πέθανε στις 30 Ιανουαρίου του 2007 και οι οπαδοί του Τριφυλλιού τον αποχαιρέτησαν με ένα πανό που έγραφε «Ωραίος, μάγκας και Παναθηναϊκός».
Νίκος Κούρκουλος: Όταν έπαιζε ξύλο στα γυρίσματα
Το «σκληρό αρσενικό» του ελληνικού σινεμά, επέβαλλε – με τη βοήθεια και των σεναρίων φυσικά – το πρότυπο του «παλικαριού», που μάχεται κόντρα, στο άδικο, διεφθαρμένο σύστημα, του ήρωα- Ιππότη του Καλού, που παλεύει γι’αυτό με νύχια, δόντια και γροθιές. Πολλές φορές, μάλιστα, σε αυτές τις «ψεύτικες» σκηνές, έπεφτε αληθινό ξύλο.
«Όπως τότε που είχα φάει χαστούκι από τον Καζάκο 15 φορές, διότι δίσταζε να μου το δώσει. Με έβρισκε πότε στη μύτη, πότε στο αφτί, πότε στο πιγούνι.
Του λέω: «Κοίταξε να δεις, μου έχεις δώσει 15 χαστούκια γιατί φοβάσαι να μου δώσεις ένα. Εάν μου το είχες δώσει πριν από τρία τέταρτα, δεν θα είχα φάει 15. Πάρ’ το απόφαση, πρέπει να φάω ένα χαστούκι που πρέπει να ‘γράψει’.Ρίχ’ το λοιπόν!». Κι έτσι μου έδωσε το χαστούκι και τελείωσε το γύρισμα».
Ο «Αστραπόγιαννος» – βασισμένος στην πραγματική ιστορία του ξακουστού Γιάννου, Έλληνα αρματολού του 18ου αι. – με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο, και σκηνοθέτη τον Νίκο Τζίμα έκανε πρεμιέρα τον Οκτώβριο του 1970.
Είχαν προηγηθεί πολύμηνα γυρίσματα στην Κωπαϊδα – στη διάρκειά τους, ο Νίκος τραυματίστηκε δυο φορές. Την πρώτη, χτύπησε σοβαρά στο χέρι καθώς κουτρουβαλούσε από μια πλαγιά και άρχισε να αιμορραγεί. Προτίμησε όμως να μην το πει τίποτα και συνέχισε κανονικά, για να μην διακόψει το «δύσκολο» πλάνο του.
Νίκος Κούρκουλος: Το διαζύγιο εξαιτίας της Λάτση, η σφαλιάρα απ’τον Καζάκο και οι τραγικές απώλειες που τον στιγμάτισαν
Τη δεύτερη -που ήταν και η πιο σοβαρή- είχε μια άσχημη πτώση από άλογο. Σε κάποια λήψη, ο «Αστραπόγιαννος» και οι σύντροφοί του, κάλπαζαν, ανεβασμένοι πάνω στα άλογά τους και έπρεπε -υποτίθεται- να σταματήσουν σε ένα συγκεκριμένο σημείο, πολλά μέτρα πριν την κάμερα, που ήταν στημένη μπροστά από μια γέφυρα. Ο Τζίμας, -καθώς ήθελε να πάρει εντυπωσιακά πλάνα- καθυστερούσε να σταματήσει τη λήψη.
Όταν, τελικά, φώναξε «στοπ» το άλογο του Κούρκουλου δεν σταμάτησε, αλλά συνέχισε να τρέχει προς τη γέφυρα και κείνος, για να σωθεί, πήδηξε από το άλογο και προσγειώθηκε μόλις λίγα εκατοστά από την όχθη. Ευτυχώς, ήταν τυχερός -τη γλίτωσε με μερικές γρατζουνιές και λίγους μώλωπες.
Νίκος Κούρκουλος: Οι δυο γυναίκες της ζωής του
Μέσα σε όλη αυτή την περιπέτεια, ο Νίκος Κούρκουλος μοιράστηκε στα δύο: Δύο γυναίκες τον σφράγισαν, δύο οικογένειες έκανε και μαζί τέσσερα παιδιά. Πίστευε πάντα πως ο έρωτας είναι το παν στην ζωή «γιατί όταν είσαι ερωτευμένος τα ίδια πράγματα είναι διαφορετικά». Οπως πίστευε και αγαπούσε τις γυναίκες, δηλώνοντας πάντα «φεμινιστής».
Το 1966 και το 1986 στάθηκαν δύο ημερομηνίες-σταθμός στην προσωπική του ζωή, δύο ημερομηνίες-τομές.
Εχοντας ήδη γνωρίσει, στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 την Μελίτα Κουτσογιάννη, συνδέθηκε μαζί της και το 1966 παντρεύτηκαν με κουμπάρο τον Νότη Περγιάλη. Η ιστορία θέλει το νεαρό και ωραίο κορίτσι να επισκέπτεται στο καμαρίνι τον γοητευτικό ζεν πρεμιέ, μετά από μια παράστασ. Εναν χρόνο μετά τον γάμο τους, το 1967 γεννήθηκε ο Αλκης που ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του και λίγο μετά η κόρη τους, στην οποία έδωσε το όνομα της γυναίκας του. Με την Μελίτα, σύντοφό του στη ζωή και στο θέατρο μοιράστηκαν είκοσι χρόνια κοινής πορείας.
Ηταν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια στον καλλιτεχνικό χώρο. Ο ίδιος άλλωστε συνήθιζε να λέει ότι «η ζωή μου είναι σπίτι, θέατρο, σπίτι».
Νίκος Κούρκουλος: Ο καρκίνος και το τέλος εποχής
Η αρρώστια τον «χτύπησε» το 2001.
Καρκίνος του ρινοφάρυγγα. Την πάλεψε όρθιος, παλικαρίσια. Τον πρώτο γύρο τον κέρδισε – μάλιστα, για πέντε χρόνια επέστρεψε δυναμικά στις υποχρεώσεις του, στη διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου. Ακόμα και όταν ο καρκίνος έκανε γενική μετάσταση παντού, εκείνος συνέχισε να πηγαίνει κάθε μέρα στη δουλειά του.
Μετά την Πρωτοχρονιά του 2.007, η Μαριάννα είχε πάει να δει το γιό της, τον Πάρη στο Λος Άντζελες. Όταν γύρισε, η κατάστασή του Νίκου επιδεινώθηκε και εισήχθη στο «Ερρίκος Ντυνάν». Απ’ότι λένε, μπαίνοντας, γύρισε και της είπε : «Σε περίμενα να σε ξαναδώ, και μετά να φύγω». Αρνήθηκε νέα θεραπεία και «αναχώρησε»
στις 30 Ιανουαρίου. Ήταν 72 χρονών.