Τι διαφορετικό είχαν τα δικά μας σχολικά χρόνια σε σχέση με των παιδιών σήμερα;

Όσο περνάνε τα χρόνια, οι συνθήκες αλλάζουν. Σίγουρα δεν έχει καμία σχέση δέκα χρόνια πριν με σήμερα. Η τεχνολογία, η ένδυση, η καθημερινότητα, ακόμα και ο τρόπος που μιλάνε οι νέοι. Όμως όσο μεγαλώνουμε, αναπολούμε τα παιδικά χρόνια, που δεν είχαμε προβλήματα και η μόνη έννοια, ήταν ποιο κινούμενο σχέδιο θα δούμε πρώτο.

Μια ίδια συνήθεια, που ζούμε κάθε μέρα, είναι η συνήθεια του σχολείου.  Το κουδούνι χτυπά πάντα στις 8.00 ακριβώς. Τρέχοντας να προλάβουμε το κουδούνι, πριν μπει ο καθηγητής στην τάξη. Το πρωινό ξύπνημα, ήταν το καλύτερο, γιατί περιμέναμε πως και πως να πάμε να δούμε τους φίλους μας – κι όχι τόσο το μάθημα.

Σχολείο: Η διαφορά τότε με τώρα

#1 Η τεχνολογία βέβαια, καμία σχέση με σήμερα. Τότε θεωρούσαμε τεχνολογία τις κασετίνες που ανοίγουν με μαγνήτες ή με κουμπιά, έστω τα nitendo που θα μας είχαν πάρει δώρο, οι γονείς μας.

#2 Τα μηχανικά μολύβια, που ήταν μόδα τότε.

#3 Τότε που «ντύναμε» τα βιβλία με αυτοκόλλητο…

#4 Τότε που «στολίζαμε» τα μολύβια με Ευχούληδες!

#5 Τότε που αγαπημένο μας μάθημα ήταν η Φυτολογία…

#6 Και «τρόμος» μας η Γεωγραφία!

#7 Τότε που «in» ήταν η συμμαθήτρια που κρατούσε το πιο στιλάτο παγούρι…

#8 Το πτυσσόμενο ποτήρι

#9 Φορούσαμε σκουλαρίκια-αυτοκόλλητα!

#10 Δεν υπήρχαν τσάντες με ροδάκια…

#11 Ούτε πίνακες με μαρκαδόρους, και η σκόνη της κιμωλίας μας έφερνε φτέρνισμα!

#12 Όταν καταργήθηκε το πολυτονικό σύστημα κάναμε πάρτι!

#13 Ενώ για την κατάργηση της ποδιάς, οι απόψεις ακόμα διχάζονται…

#14 Κάποιοι από εμάς πηγαίναμε σχολείο και τα Σάββατα, ενώ οι περισσότεροι πηγαίναμε μία εβδομάδα πρωί και μία εβδομάδα απόγευμα.

#15 Όλοι, πάντως, πηγαίναμε στο σχολείο χωρίς τους γονείς, αλλά με τα αδέλφια ή τους γείτονές μας. Δεν φοβόμασταν…

#16 Όταν πηγαίναμε εμείς σχολείο δεν υπήρχαν ιδιαίτερα και φροντιστήρια για μαθητές Δημοτικού! Έπεφτε διάβασμα στο σπίτι, διαφορετικά έπιπτε… ράβδος και από τον δάσκαλο και από τον γονιό που ήταν σύμμαχος του δασκάλου.

#17 Όταν πηγαίναμε εμείς σχολείο, ένα ήταν το σύνθημα που ζωγραφίζαμε παντού:

Τα πιο ωραία παιδικά χρόνια!

Related posts

«Εiναι 100 ετών, δεν έφaγε ποτέ φροúτα, λαχανıκά & κpέας στη ζωή του»: Το μuστικό μακροζωΐας του Μίμη Πλέσσα

Κάντε όλοι μια ευχή για τον μικρό Γιαννάκη: Ξεκινά το πιο δύσκολο ταξίδι του

Ο θεός μαζί σου μικρέ Γιαννάκη! Αναχωρεί αύριο για Αμερική για να δώσει την δική του μάχη για να γυρίσει πίσω όρθιος – Γιόρτασε χτες τα γενέθλια του με τον ΠΑΟΚ Βίντεο