Αν ζούσες στο Μεξικό το 1865, δε σε συνέφερε οικονομικά να έχεις νεκρούς συγγενείς!

Ο λόγος που οι αιγυπτιακές μούμιες είναι τόσο ανατριχιαστικές, είναι επειδή έχουν επιβιώσει χιλιάδες χρόνια, χάρη σε ένα παράξενο χημικό κοκτέιλ που ακόμη δεν κατανοούμε πλήρως. Οι μούμιες όμως του μουσείου Museo de las Momias de Guanjuato, είναι ακόμη πιο ανατριχιαστικές κι ας μετράνε μόλις μερικά εκατοντάδες χρόνια “ζωής”, χωρίς τη χρήση χημικών.

Το πως το μουσείο απέκτησε όλα αυτά τα “εκθέματα” είναι ακόμη πιο παράξενο και αρκετά… ανήθικο.

Στο Guanajuato του Μεξικού, θεσπίστηκε ένας νόμος το 1865 που ζητούσε από τους κατοίκους της πόλης να πληρώνουν φόρους για… τους νεκρούς συγγενείς τους! Με λίγα λόγια, όσο περισσότεροι είχαν πεθάνει από το σόι σου, τόσα περισσότερα έπρεπε να πληρώσεις. Και αν αποτύγχανες να ανταπεξέλθεις στις οικονομικές σου υποχρεώσεις, οι αρχές ξέθαβαν τα πτώματα και τα πετούσαν έξω από το νεκροταφείο!

Σε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις λοιπόν, ανακάλυψαν πως πολλά από τα πτώματα είχαν διατηρηθεί σε εξαιρετικά καλή κατάσταση, χάρη στην ξηρότητα του χώματος. Μαλλιά, δόντια και δέρμα ήταν όλα ανέπαφα αν και παραμορφωμένα. Το νεκροταφείο μάλιστα, διατηρούσε τα “ανεπιθύματα” σώματα σε ένα οστεοφυλάκιο, σε περίπτωση που η οικογένεια του νεκρού τον ήθελε πίσω.

Αυτή η φρικιαστική πρακτική εν τέλει τέθηκε εκτός νόμου, κάτι όμως έπρεπε να γίνει με όλα αυτά τα πτώματα που βρίσκονταν στο οστεοφυλάκιο (μάλλον πολύς κόσμος δεν είχε να πληρώσει) και αποφάσισαν να μετατρέψουν το χώρο σε… μουσείο!

Το πιο διάσημο “έκθεμά” τους είναι αυτό το μουμιοποιημένο έμβρυο μιας εγκύου που πέθανε από χολέρα. Εικάζεται μάλιστα πως είναι η πιο μικρή μούμια του κόσμου…

Τελικά η αποτέφρωση δε μοιάζει και τόσο άσχημη εναλλακτική… Ποτέ δεν ξέρεις τι τρελούς νόμους μπορεί να ψηφίσουν οι άνθρωποι!

Related posts

Έρχονται βαριές ποινές: Στη φυλακή όσοι έχουν χρέη προς το Ελληνικό Δημόσιο – Ποıοı κινδυνεύουν άμεσα

25η Μαρτίου – Ξέσπασε ο Μητροπολίτης Κοζάνης: «Ντpoπή να τρώμε μπακαλιάρο για το έθιμο»

Επανήλθαν Facebook, Instagram και Messenger – Η απάντηση της Meta