Το animation “Inside Out” μας δείχνει πως δουλεύουν στην πραγματικότητα οι αναμνήσεις μας

Από τότε που η Pixar μας έδειξε previews του “Inside Out“, όλοι οι κριτικοί παραληρούν για το απίστευτο animation, το καταπληκτικό soundtrack και το απίστευτο “στήσιμο” του χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας, Riley.

Η Daphna Shohamy όμως, ερευνήτρια Columbia University’s Zuckerman Mind Brain Behavior Institute αγάπησε την ταινία για έναν πολύ διαφορετικό λόγο: πιστεύει πως μπορεί να λειτουργήσει ως εκπαιδευτικό εργαλείο! “Ο κόσμος μπορεί να μάθει πόσο εύπλαστες είναι στην πραγματικότητα οι αναμνήσεις μας” αναφέρει.

Οι αναμνήσεις είναι επιδεκτικές σε αλλαγές

Στην ταινία, αν η Sadness αγγίξει μια από τις χαρούμενες αναμνήσεις της Riley, μπορεί να τη “μολύνει” με δυστυχία. Μπορεί να ακούγεται τρομακτικό, αλλά δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.

Όταν ανακαλούμε μια ανάμνηση, της δίνουμε ξανά πνοή και αυτό αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο θα ‘αποθηκευτεί’ ξανά. Είναι λίγο περίπλοκο να το συλλάβουμε αυτό – δεν βγάζουμε απλά ένα φάκελο από το συρτάρι και μετά τον ξαναβάζουμε πίσω. Οι αναμνήσεις μας επηρεάζονται από το παρόν μας.

Σε πείραμα του 2009 από την Elizabeth Phelps – ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης – έδειξε σε ανθρώπους χρωματιστά χαρτιά, λίγο πριν τους κάνει ηλεκτροσόκ στους καρπούς. Όταν τους ξαναέδειχνε τα χαρτιά, όσοι είχαν λάβει μέρος στο πείραμα τρόμαζαν. Το συναίσθημα αυτό εξαφανιζόταν μετά από μία ημέρα.

Επίσης, σε έρευνα του 2001 από την ψυχολόγο Elizabeth Loftus, αποδείχθηκε ότι οι αναμνήσεις μπορούν να εμφυτευθούν. Ζήτησε από ανθρώπους που είχαν επισκεφθεί τη Disneyland να διαβάσουν διαφημιστικά από το θεματικό πάρκο του Bugs Bunny: το 1/3 αυτών υποστήριξαν ότι είχαν συναντήσει τον Bugs Bunny κατά την επιίσκεψή τους!

Κάποιες αναμνήσεις είναι δυσανάλογα σημαντικές για την αντίληψη του Εγώ μας

Δε έχουν όλες οι αναμνήσεις την ίδια βαρύτητα” υποστηρίζει η δρ. Shohamy. “Δεν οδηγούν όλες οι εμπειρίες στη δημιουργία μακροπρόθεσμων αναμνήσεων, εκτός αν είναι συναισθηματικά φορτισμένες ή σημαντικές για κάποιο άλλο λόγο“.

Οι αναμνήσεις δεν είναι ξεχωριστές “οντότητες”

Πολλοί ερευνητές φέρονται σαν οι αναμνήσεις μας να είναι ξεχωριστές “οντότητες” η μία από την άλλη: πότε κάτι άρχισε και πότε τελείωσε. Νεότερες θεωρίες όμως το καταρρίπτουν αυτό, καθώς δείχνουν ότι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους (οι αναμνήσεις).

Οι αναμνήσεις συνεχώς επηρεάζουν τη συμπεριφορά μας στο παρόν

Οι αναμνήσεις της Riley είναι καθοριστικό στοιχείο της ταυτότητάς της. Όταν αυτές “χάνονται”, η προσωπικότητά της αρχίζει να αλλάζει. Δεν είναι απλά κομμάτια του παρελθόντος…

Related posts

Η επιστήμη μίλησε: Τα παιδιά κληρονομούν τα περισσότερα γονίδιά τους από τη γιαγιά τους

Δύο Νέοι Από Το Ρέθυμνο Αποφοίτησαν Πρώτοι Από Την Ιατρική Σχολή Του Πανεπιστημίου Κρήτης

Είναι Μόλις 13 Ετών Και Την Δέχθηκαν Στην Ιατρική Σχολή: «Μαμά, Τα Κατάφερα!»