Πάει ένας σφίχτης σε ένα σουβλατζίδικο κ με ύφος Κόναν ο Βάρβαρος παραγγέλνει 2 πιτόγυρα με απόλα και έξτρα καυτερό πιπέρι…
Τα παίρνει, πάει στο κοντινό πάρκο, κάθεται σε ένα παγκάκι κ με μία αποφασιστική και μάτσο κίνηση ξετυλίγει το 1ο και κόβει μία δαγκωνιά…
Τον κόβει το πιπέρι, κοκκινίζει, ιδρώνει βγάζει ατμούς αλλά δεν μασάει και κόβει άλλη μία δαγκωνιά… τον πιάνουν τα κλάμματα…
Περνάει την ώρα εκείνη ένας τύπος άστεγος που άραζε στα παγκάκια:
-Ρε φίλε, 2 μέτρα παιδί μπρατσαράς, γιατί κλαίς;;;
– Πέθανε η μανούλα μου του απαντάει ο σφίχτης για να μην δείξει ότι έχει κλάσει από το πιπέρι… είπα να φάω λίγο αλλά δεν πάει μπουκιά κάτω… θες το άλλο το πιτόγυρο να μην πάει χαμένο…;;;
Το ξετυλίγει με λιγούρα ο άστεγος και κόβει μια δαγκωνιά το μισό σουβλάκι… και δώστου τα κλάμματα ποτάμι όπως ήταν λογικό…
Και του λέει ο σφίχτης:
– Καλά ρε φίλε η δική μου η μάνα πέθανε εσύ γιατί κλαις;;;
– Κλαίω επειδή πέθανε η μάνα σου και δεν έχω τι να σου γ@μησω τώρα…
