“Ο καλύτερός μου φίλος μόλις πέθανε. Δεν ξέρω τι να κάνω…”

Την παραπάνω φράση την είπε ένας ανώνυμος χρήστης του Reddit. Υπήρξαν πολλά σχόλια από κάτω, κάποια βοήθησαν και κάποια όχι… Ένα όμως ήταν το διαμάντι που ξεχώρισε:

Είμαι μεγάλος. Αυτό σημαίνει ότι – μέχρι στιγμής – έχω επιβιώσει, αλλά πολλοί άνθρωποι που γνώριζα και αγαπούσα, όχι. Έχω χάσει φίλους, κολλητούς, συναδέλφους, παππούδες, τη μητέρα μου, καθηγητές, μέντορες, μαθητές, γείτονες και η λίστα συνεχίζεται. Δεν έχω παιδιά και δε θέλω καν να φανταστώ τον πόνο του να χάνεις το παιδί σου.

Εύχομαι να μπορούσα να σου πω ότι κάποια στιγμή το συνηθίζεις. Εγώ δε τα κατάφερα ποτέ και ούτε θέλησα. Νιώθω να μου κομματιάζουν την καρδιά κάθε φορά που κάποιος που αγαπάω πεθαίνει, ασχέτως των συνθηκών. Δεν θέλω όμως να είναι κάτι που “θα περάσει”. Οι πληγές μου είναι απόδειξη της αγάπης μου για αυτό το άτομο. Όσο πιο βαθιά η πληγή, τόσο μεγαλύτερη η αγάπη. Ας είναι. Είναι “διαθήκες” ζωής, η απόδειξη ότι μπορώ να αγαπήσω βαθιά, να ζήσω με το ίδιο βάθος, να κοπώ αλλά να θεραπευθώ και να συνεχίσω να αγαπάω. Οι πληγές είναι άσχημες μόνο για τους ανθρώπους που δεν βλέπουν.

Όσο για τη θλίψη, θα διαπιστώσεις ότι έρχεται σε κύματα. Όταν βυθιστεί το καράβι, θα αρχίσεις να πνίγεσαι περιτριγυρισμένος από συντρίμμια που θα σου θυμίζουν την ομορφιά και το μεγαλείο του πλοίου που δεν υπάρχει πια. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να επιπλέεις. Θα πιαστείς από κάτι που θα βρεθεί δίπλα σου. Ίσως είναι κάτι απτό, μια φωτογραφία ή μια ανάμνηση. Για κάποιο χρονικό διάστημα, το μόνο που θα μπορείς να κάνεις, είναι να επιπλέεις. Μείνε ζωντανός.

Στην αρχή, τα κύματα θα είναι τεράστια και θα σε χτυπάνε αλύπητα. Μην εγκαταλείψεις όμως. Κρατήσου σφιχτά και επέπλευσε. Ύστερα από λίγο – μπορεί να είναι εβδομάδες ή μήνες – θα ανακαλύψεις ότι τα κύματα είναι το ίδιο ψηλά, αλλά λιγότερο συχνά. Σε αφήνουν στο ενδιάμεσο να αναπνεύσεις, να λειτουργήσεις.

Δεν ξέρεις ποτέ τι θα πυροδοτήσει την θλίψη. Μπορεί να είναι ένα τραγούδι, μια εικόνα, μια διασταύρωση, η μυρωδιά του καφέ… Ανάμεσα στα κύματα όμως υπάρχει ζωή. Κάπου παρακάτω – είναι διαφορετικό για τον καθένα – θα δεις ότι τα κύματα θα χαμηλώσουν και θα τα βλέπεις από μακριά να έρχονται. Μια επέτειος, Χριστούγεννα, γενέθλια… Μπορείς να προετοιμαστείς και να γνωρίζεις πως όταν θα σε χτυπήσουν, εσύ πάλι θα καταφέρεις να επιβιώσεις.

Πίστεψέ με, δε θα σταματήσουν ποτέ, αλλά κατά κάποιο τρόπο ούτε θα θέλεις να σταματήσουν. Θα μάθεις ότι μπορείς να επιβιώσεις όμως. Αν είσαι τυχερός, θα έχεις πολλές πληγές από πολλές αγάπες. Και πολλά ναυάγια…

Related posts

Έρχονται βαριές ποινές: Στη φυλακή όσοι έχουν χρέη προς το Ελληνικό Δημόσιο – Ποıοı κινδυνεύουν άμεσα

25η Μαρτίου – Ξέσπασε ο Μητροπολίτης Κοζάνης: «Ντpoπή να τρώμε μπακαλιάρο για το έθιμο»

Επανήλθαν Facebook, Instagram και Messenger – Η απάντηση της Meta