Ο σεισμός της Τουρκίας και της Τουρκίας, έφερε μεγάλη δυστυχία, στους κατοίκους των περιοχών, αλλά παγκοσμίως θλίψη. Χιλιάδες ομάδες, από όλο τον κόσμο, προσφέρουν την δική τους βοήθεια, όπως μπορούν.
Ο Αργύρης Καούνης, όταν είδε τον όλεθρο να απλώνεται χιλιόμετρα μακριά του, δεν το σκέφτηκε πολύ. Πήρε την Pepper και τον Buzz, τα δύο βελγικά ποιμενικά του ή αλλιώς “μαλινουά” και πήγαν να βοηθήσουν από την πλευρά τους στα χαλάσματα, σε έρευνα και διάσωση. Επί τουλάχιστον 72 ώρες έψαχναν στα χαλάσματα συμβάλλοντας με τον δικό τους μοναδικό τρόπο στην έρευνα και τη διάσωση επιζώντων, μετά τους καταστροφικούς σεισμούς.
Αργύρης Καούνης: Ο Έλληνας διασώστης με τα δυο ποιμενικά
Όπως αναφέρει το GrTimes.gr, ξεκίνησαν οδικώς την Τρίτη 7 Φεβρουαρίου από τη Θεσσαλονίκη, λίγες ώρες μετά το χτύπημα του “Εγκέλαδου” στη γειτονική χώρα. Αμέσως μετά την άφιξή τους, σχεδόν 27 ώρες αργότερα, βρέθηκαν κατευθείαν στο πεδίο της έρευνας, καθώς οι ανάγκες για ανεύρεση επιζώντων κυρίως εκείνες τις πρώτες ώρες της καταστροφής ήταν τεράστιες.
Τα δύο βελγικά μαλινουά, ο Buzz και η Pepper, νεαρής ηλικίας, “ρίχτηκαν στη μάχη” της διάσωσης για πρώτη φορά. Οι δυο τους έχουν εκπαιδευτεί στην έρευνα και εντοπισμό ανθρώπων, ωστόσο ήταν η πρώτη φορά που ήρθαν αντιμέτωποι με πραγματικές συνθήκες και μάλιστα με μία τέτοια φυσική καταστροφή, χωρίς προηγούμενο.
Σύμφωνα με τον ίδιο: “Η αντίδρασή τους ήταν άριστη. Παρά τον θόρυβο των σκαπτικών μηχανημάτων, των σειρήνων που ηχούσαν συνεχώς, των τροχών που δούλευαν, του κόσμου που φώναζε, οι δυο τους παρέμειναν συγκεντρωμένοι στο έργο τους 100%, σαν να μην συνέβαινε τίποτε γύρω τους”.
Η Pepper και ο Buzz είναι εκπαιδευμένοι για την ένδειξη στον άνθρωπο, υπό συγκεκριμένες συνθήκες και στάσεις.
Ο χειριστής του Buzz και της Pepper, βρέθηκε εθελοντικά στην Τουρκία με τους σκύλους έρευνας, προκειμένου να βάλει το δικό του λιθαράκι στο “τσουνάμι” βοήθειας και αλληλεγγύης προς τη γείτονα. “Αυτό που αποδείχτηκε εκεί, είναι ότι δεν υπάρχουν σημαίες σε αυτές τις καταστάσεις, δεν υπάρχει “εγώ”. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι”, περιγράφει ο κ. Καούνης, δίνοντας το στίγμα της κατάστασης που επικρατούσε μεταξύ των διασωστικών ομάδων και των πολιτών, σημειώνοντας πως “ήμασταν όλοι ένα και κάναμε ένα πράγμα, για ένα συγκεκριμένο σκοπό”.
Αργύρης Καούνης: “Όποιος σε έβλεπε με σκύλο σε καλούσε να ψάξεις”
Περιγράφοντας τις εικόνες που αντίκρισε στις πόλεις όπου επιχείρησε, Ισκεντερούν και Χατάι, ο κ. Καούνης κάνει λόγο για ένα βομβαρδισμένο τοπίο.
“Για την ακρίβεια, το “βομβαρδισμένο” είναι πολύ λίγο σε αυτό που συναντήσαμε τις πρώτες ώρες. Όποιος σε έβλεπε με σκύλο, σε καλούσε να ψάξεις. Η αγωνία για τους επιζώντες ήταν τεράστια”
Στην συνέχεια πρόσθεσε: “Όπως για παράδειγμα στην πόλη Ισκεντερούν όπου κληθήκαμε να επιχειρήσουμε κατόπιν υπόδειξης των αρμόδιων υπηρεσιών και Aρχών. Ένας γιατρός που τη νύχτα του σεισμού εφημέρευε και γι’ αυτό και σώθηκε, έψαχνε απεγνωσμένα την σύζυγο και τις δύο του κόρες σε ένα κτίριο το οποίο είχε καταρρεύσει. Αλλά και στην πόλη Χατάι επιχειρούσαμε επί ώρες σε ένα σπίτι, όπου ζούσε μία 10μελής οικογένεια και υπήρχε η πληροφορία ότι υπήρχε ένδειξη ζωής, ωστόσο χωρίς αποτέλεσμα”.
Το σκηνικό πολέμου και οι ανάγκες που υπάρχουν, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για εφησυχασμό και καθυστερήσεις στους διασώστες. Ο χρόνος τους είναι πολύτιμος και κάθε λεπτό υπό την καθοδήγηση των σκύλων είναι σημαντικό και μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Κλείνοντας προσθέτει: “Δουλεύεις σαν ρομπότ. Δε σε νοιάζει τι αντικρίζεις εκείνη την ώρα. Δεν υπάρχει περιθώριο. Πρέπει να φιλτράρεις τις πληροφορίες και να κάνεις τη δουλειά που πρέπει γρήγορα. Και βέβαια η ασφάλειά σου πρέπει να είναι πάνω από όλα”
Ο κ. Αργύρης Καούνης, ο οποίος μετρά τουλάχιστον 20 χρόνια εμπειρίας στην ενασχόληση και εκπαίδευση σκύλων, αλλά και 26 χρόνια σε εθελοντικές οργανώσεις, συμμετείχε εθελοντικά με μία εκ των ελληνικών αποστολών διάσωσης και κατόπιν συνεννόησης με το τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης.