Η ιστορία του Χάτσικο, του πιο πιστού σκύλου, είναι γνωστή σε όλους και πάντα συγκινεί.
Ο Χάτσικο, γνωστός και ως Chuken Hachiko ήταν ένας λευκός σκύλος ράτσας Ακίτα ο οποίος γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου του 1923, στην πόλη Οντάτε της Ιαπωνίας. Έγινε διάσημος για την αξιοθαύμαστη αφοσίωση στον κύριό του, στον οποίο έμεινε πιστός για όλη του την ζωή.
Το ίδιο φαίνεται οτι συμβαίνει με ένα θηλυκό σκύλο, τη Τζωρτζίνα στον Βόλο! Η Τζωρτζίνα βρίσκεται εδώ και πέντε ολόκληρα χρόνια έξω από το τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου Βόλου περιμένοντας τον κηδεμόνα της, ο οποίος έφυγε από τη ζωή.
Μάλιστα, σύμφωνα με μαρτυρίες, κάθε μέρα την ίδια ώρα κατεβαίνει στον χώρο του νεκροτομείου και περιμένει μερικά λεπτά, ενώ στη συνέχεια επιστρέφει στον εξωτερικό χώρο, που έχει γίνει το σπίτι της.
Η Τζωρτζίνα είναι μικρόσωμη και φτάνει τα 12 κιλά, ενώ εθελοντές ζωόφιλοι προσπαθούν να της βρούνε σπίτι για υιοθεσία.
Η περίπτωση του Χάτσικο
Τον Ιανουάριο 1924, ο Χιντεσάμπουρο Ουένο, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Τόκιο, υιοθετεί ένα λευκό κουτάβι Ακίτα ηλικίας δύο περίπου μηνών το οποίο ονομάζει Χάτσικο (σημαίνει κυριολεκτικά: ο όγδοος ευοίωνος πρίγκηπας). Ο καθηγητής ζούσε μοναχικά στα περίχωρα του Τόκιο και μεγάλωσε τον Χάτσικο σαν πραγματικό φίλο και σύντροφο. Ήταν πραγματικά αχώριστοι και καθημερινά περπατούσαν μαζί μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό της Σιμπούγια, όπου ο καθηγητής έπαιρνε το τρένο για να πάει στο πανεπιστήμιο. Ο Χάτσικο πήγαινε κατόπιν σπίτι αλλά το απόγευμα ξαναγύριζε στον σταθμό, όπου περίμενε την επιστροφή του κυρίου του. Τον Μάιο του 1925 ο Χάτσικο συνόδευσε όπως πάντα τον καθηγητή στον σταθμό του τρένου και γύρισε σπίτι. Ο καθηγητής όμως δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά στον σταθμό διότι κατά την διάρκεια μιας διάλεξης στο πανεπιστήμιο πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία. Ο Χάτσικο ξαναγύρισε στον σταθμό, περιμένοντας στο ίδιο σημείο τον κύριό του κάθε μέρα, για το υπόλοιπο της ζωής του.
Η εικόνα της Τζωρτζίνας σήμερα: