Οδήγησα 7200km διασχίζοντας Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία, Αυστρία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία και τέλος Ελλάδα (και πίσω) με ένα και μόνο σκοπό.
Να φέρω τον σκύλο μου πίσω οδικώς στην Αγγλία όπου και μετακόμισα προσφάτως (η ηλικία του δεν επιτρέπει την μεταφορά του με αεροπλάνο και οι εταιρίες δεν επέτρεπαν να αφήσω το νοικιασμένο αυτοκίνητο σε διαφορετικη χώρα).
Η κούραση απίστευτη με κατά μέσο ορο 14 ώρες οδήγηση καθημερινά, το κόστος μεγάλο, η επικινδυνότητα τεράστια… όμως, η λαχτάρα να δεις ξανά τον σκύλο σου, να τον χαϊδέψεις, να τον φιλήσεις, να δεις την ουρά του να κουνιέται με χαρά για εσένα επισκιάζει κάθε εμπόδιο και κάθε εμπόδιο ταυτόχρονα τρέφει αυτή τη λαχτάρα!
Δράττομαι της ευκαιρίας να αναφέρω για άλλη μια φορά, πως τα κατοικίδια είναι οικογένεια μας.
Οφείλουμε να είμαστε πιστοί απέναντι στη δέσμευση που έχουμε με αυτά.
Ένας σκύλος ή μια γάτα έχει μονάχα εσένα. Εσυ είσαι ο κόσμος τους! Μην αδιάφορεις και μη τα πετάς όταν αλλάζει η ζωή σου, όταν αλλάζεις χώρα, όταν κανείς παιδί, όταν πηγαίνεις διακοπές.
Το ζωο σου είναι κομμάτι της ζωής σου και οφείλεις να το ξέρεις πριν ακόμη το αποκτήσεις!
Πάνω από όλα οφείλεις στον εαυτό σου να είσαι δίκαιος και να φαίνεσαι δυνατος σε κάθε δυσκολία που προκύπτει!
Πρόβλημα ➡️ εύρεση λύσης ➡️ οργάνωση ➡️ πράξη. Όλα από μια απόφαση ξεκινάνε! Όλα τα αλλά γίνονται! Η αγάπη κινεί τον κόσμο!
Με είπαν τρελό που το έκανα αυτό. Εγω θα πω πως πέρα από τρελός είμαι ένας ευσυνείδητος και ερωτευμένος σκυλόπατερας και θα ταξίδευα κι άλλο τόσο, κι άλλο τόσο, κι άλλο τόσο.. για αυτά τα μάτια, για να τον βλέπω να κοιμάται δίπλα μου ήρεμος γιατί ξερει πως δεν τον άφησα ποτέ!
Υ.Γ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Pantelis Maisoglou