“Μας ήρθε κεραμίδα, γελούσε μέχρι την τελευταία στιγμή”: Ραγίζει καρδιές ο πατέρας του μικρού Παναγιωτάκη

Ο πατέρας του μικρού Παναγιωτάκη, που “έφυγε” από ανοσοανεπάρκεια, σε ηλικία 11 μηνών, δίνει αγώνα για να σωθούν άλλα παιδιά.

Μιλώντας αποκλειστικά στην εκπομπή “Αλήθειες με τη Ζήνα” και στον Στρατή Λημνιό, ο χαροκαμένος πατέρας υπογράμμισε “το παιδί μου γελούσε μέχρι και την τελευταία στιγμή. Υπάρχουν πολλά είδη ανοσοανεπάρκειας.

Ο Παναγιωτάκης μας δυστυχώς ήταν ένα παιδί στα 100.000 που νοσούν από τη βαριά μορφή της ασθένειας….Βλέπαμε ότι το παιδί μας δεν ήταν καλά, αλλά δε φανταζόμασταν αυτήν την εξέλιξη. Πήγαμε στον γιατρό, είδε ότι το οξυγόνο του ήταν χαμηλό και μας έστειλε αμέσως στο νοσοκομείο. Πήγαμε στο νοσοκομείο του Βόλου και περάσαμε τρεις μέρες εφιαλτικές. Μετά από τρεις μέρες φύγαμε κακήν κακώς για το Ιπποκράτειο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Παίρνανε οι γιατροί το πουλάκι μου και άπλωνε τα χέρια του για να το πάρω… Μας ήρθε κεραμίδα, πάθαμε σοκ”.

Συγκλονίζει ο πατέρας του μικρού Παναγιωτάκη

Και συμπληρώνει “βλέπαμε ότι το παιδί άρχισε να ανακάμπτει, να μη βήχει, να μην έχει πυρετό και αρχίσαμε να ελπίζουμε ότι μπορεί να γίνει η μεταμόσχευση μυελού των οστών και να πάει καλά…Υποσχέθηκα στο παλικάρι μου ότι όσο είμαι όρθιος, θα προσπαθώ να ξυπνήσω όλους εμάς που κοιμόμαστε και δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Πρέπει όλοι να γίνουμε δότες μυελού των οστών. Θέλουμε ο χαμός του γιου μας να χρησιμοποιηθεί προς όφελος άλλων ανθρώπων και να πιέσουμε για να γίνεται η συγκεκριμένη εξέταση. Το παιδί μου ήρθε στη ζωή και πάλεψε κι εγώ κάνω εκείνο που με δίδαξε ο γιος μου. Δε θα κλάψω ξανά για εκείνον. Θα του χαρίσω κι άλλα αδελφάκια για να μάθουν ποιον είχαν αδελφό”.

Δείτε το video






Related posts

Βάϊος Σύρρος: «Πήγα στον Άγιο Εφραίμ, έβαλα βαμβάκι με λαδάκι πάνω στον όγκο και ξαφνικά μύρισε παντού μύρο»

Του έδωσε και την ευχή της: Παντελίτσα Φρίξου, η μόνη μαμά που πάντρεψε τον γιο της με άντρα δηλώνοντας περήφανη

“Γέννησα ένα παιδί εκτός γάμου και όλοι είναι εναντίον μου. Είμαι σε απόγνωση, δεν ξέρω τι να κάνω”