Στην πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση μετά τον γάμο, ο Αύγουστος Κορτώ μίλησε ανοιχτά για την προσωπική του εμπειρία με το bullying και την προοπτική του να γίνει πατέρας.
Κατά τη διάρκεια της εμφάνισής του στην εκπομπή «Δύο στις 10», ο διακεκριμένος συγγραφέας αποκάλυψε πώς η απόπειρα αυτοκτονίας του στο παρελθόν μετατράπηκε σε ένα σημείο καμπής, με τα λόγια του συζύγου του, να τον πείθουν να επικοινωνήσει με το 166 και να σώσει τη ζωή του!
«Η Θεσσαλονίκη είχε όλα κι όλα δύο γκέι μπαρ»
Ο Αύγουστος Κορτώ αναφέρθηκε αρχικά στη δύσκολη εφηβεία που είχε, τονίζοντας ότι ήταν «βυθισμένος στη μοναξιά» ενώ έδωσε έμφαση και στην περίοδο που ήταν παχύσαρκος και την απότομη απώλεια κιλών που είχε αργότερα. Όσο για τη ζωή ενός γκέι στη Θεσσαλονίκη, θυμάται: «Η Θεσσαλονίκη είχε όλα κι όλα δύο γκέι μπαρ ας το πούμε. Δηλαδή, οι άνθρωποι που τολμούσαμε να πάμε στα γκέι μπαρ της Θεσσαλονίκης ήμασταν οι ίδιοι και οι ίδιοι. Υπήρχε ο τρόμος θυμάμαι να κάνω αυτή τη συζήτηση και να με ρωτάνε “πώς δεν φοβάσαι μη σε δουν;” και να τους εξηγώ ότι “παιδιά αν σε δει κάποιος στο γκέι μπαρ τον έχεις δει και εσύ”. Υπήρχε ακόμη αυτός ο τρόμος ήταν πολύ συντηρητική και παραμένει».
Στην πορεία, περιέγραψε: «Στην Αθήνα άρχισα να ζω ελεύθερα γιατί ήμουν άγνωστος μεταξύ άγνωστων αλλά αναζητούσα τη σαρκική επαφή από πολύ νωρίς. Τη φάση εκείνη που περνάνε όλα τα παιδιά στα 4-5-6 που ήξερα πολύ καλά ότι αυτό που με τραβούσε ήταν το αγορίστικο σώμα. Μέσα μου σε ό,τι αφορούσε την επιθυμία και τη συναίσθηση της επιθυμίας, ήμουν απόλυτα ελεύθερος. Δεν υπήρχε περίπτωση να παραμυθιάσω τον εαυτό μου ότι θα μάθω να έλκομαι από γυναίκες γιατί ήταν αδύνατο».
«Έχουμε φάει πολλή χολή με τον Τάσο»
Αναφερόμενος στο bullying που έχει υποστεί με τον σύζυγό του, τόνισε: «Εγώ και ο Τάσος έχουμε φάει πάρα πολλή χολή και λεκτική βία γιατί ανεβάζαμε φωτογραφίες μας μαζί ως ζευγάρι. Φοβερό, δυο 25άρηδες, ανεβάζουμε φωτογραφία που είμαστε αγκαλιασμένοι. “Σκανδαλώδες, προκλητικό”. Ειλικρινά απορώ, μέχρι το 2014 κανένας άλλος Έλληνας ομοφυλόφιλος δεν είχε αναφερθεί στον σύντροφό του με τις τρεις συνταρακτικές λέξεις “ο άντρας μου”; Ήμασταν τόσα χρόνια μαζί, φυσικά ήταν ο άντρας μου».
Για την αυτοκτονία της μητέρας του, είπε: «Με μεγάλωσε με την αίσθηση ότι ό,τι κι αν θελήσεις θα το καταφέρεις. Η αρρώστια της γινόταν δυσβάστακτη. Επέζησα μετά την αυτοκτονία της, πάλεψα με τη διπολική διαταραχή. Εγώ μετά την απόπειρα, νοσηλεύτηκα στο νοσοκομείο».
«Ακόμη κι αν δεν θέλω να ζήσω για μένα, θα ζήσω για τον Τάσο»
Έπειτα, κλήθηκε να περιγράψει, τη στιγμή που αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του. «Πήρα τα χάπια στο καθιστικό πήγα στην πόρτα της κρεβατοκάμαρας και κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού. Εκείνη τη στιγμή λέω μέσα μου “όχι αυτό που έκανε η Κατερίνα σε μένα δεν θα το κάνω στον Τάσο, δεν θα ξυπνήσει να με βρει νεκρό δίπλα του όχι. Αυτό που επείγει, ακόμη κι αν δεν θέλω να ζήσω για μένα, θα ζήσω για τον Τάσο” και εκεί είναι που έτρεξα να πάρω το 166».
Για τον πρόσφατο γάμο του, ο συγγραφέας είπε: «Τον Τάσο μπορώ να τον παντρεύομαι κάθε εβδομάδα, τον ένιωθα σύζυγό μου από πολύ νωρίς, κολλήσαμε αμέσως όταν ήμασταν ακόμη παιδάκια. Τη βέρα στον παράμεσο ακόμη δεν την έχω συνηθίσει, αλλά μου φαίνεται σαν να ονειρεύομαι. Ήθελα να τον παντρευτώ ίσως από τη μέρα που τον γνώρισα».