Έγινα γιαγιά στα 39 μου: Η ιστορία της γυναίκας που περνάει κατάθλιψη επειδή έγινε πολύ νέα γιαγιά και φοβόταν το τι θα πει ο κόσμος. Στα προσωπικά της αντιμετώπιζε προβλήματα και ερωτικά τρίγωνα επομένως δεν ήταν ο κλασικός τύπος γιαγιάς που μπορεί να φανταστεί κάποιος.
Έγινα γιαγιά στα 39 μου: Η εξωσυζυγική σχέση
Είμαι 35 ετών και πριν από δύο χρόνια μετακόμισα στην επαρχία λόγω δουλειάς. Εργαζόμουν σε μεγάλο όμιλο που ασχολείται με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και όταν ανοίξαμε παράρτημα ήμουν η πρώτη που επιλέχθηκε να πάει εκεί ως προϊσταμένη. Δεν θα σας κουράσω με τα επαγγελματικά μου. Στα προσωπικά υπάρχει το πρόβλημα. Δύο μήνες μετά την άφιξή μου τα έφτιαξα με έναν άντρα από το χωριό, παντρεμένο με δύο παιδιά, που μου είπε πως ήταν σε διάσταση με τη γυναίκα του γιατί δεν μπορούσε να διαχειριστεί την απιστία της.
Ένα χρόνο σχέσης και δεν έβλεπα να προχωράει σε διαζύγιο. Μπορεί να ήταν σε διάσταση με τη γυναίκα του αλλά έμεναν μαζί με τα παιδιά τους και όλο έλεγε ότι θέλει να χωρίσει αλλά όλο εκεί έμενε. Του έδωσα τελεσίγραφο και του είπα να διαλέξει. Προς μεγάλη μου έκπληξη επέλεξε να μείνει με τη γυναίκα του κάτι που με σόκαρε και με πλήγωσε και ξέρετε όταν μία γυναίκα πληγώνεται τι κάνει. Αυτό που καταλάβατε. Θύμωσα τόσο πολύ που πήγα και έπιασα τη γυναίκα του και της τα είπα όλα. Με αυτόν τον άντρα ήμουν ερωτευμένη και καθόλη τη διάρκεια της σχέσης μας το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πώς θα ήταν τα πράγματα όταν θα ήμασταν και επίσημα μαζί. Ξέρω ότι θα με πείτε κορόιδο και χαζή αλλά τον πίστεψα και τόσο καιρό έβαλα τη ζωή μου σε αναμονή περιμένοντας να κάνει μία κίνηση. Αν ήταν καλά με τη γυναίκα του δεν υπήρχε περίπτωση να μπω ανάμεσά τους, αλλά με διαβεβαίωσε ότι μπορεί να ζούσαν μαζί αλλά ήταν στην ουσία χωρισμένοι γιατί με την απιστία της τον πλήγωσε και τον απογοήτευσε.
Έγινα γιαγιά στα 39 μου: Δεν τολμάω να βγω από το σπίτι μου
Η γυναίκα του αντέδρασε ακόμα χειρότερα απ’ ότι περίμενα. Της είπα τα πάντα όταν την πέτυχα στην κεντρική πλατεία του χωριού και δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε. Άρχισε να ουρλιάζει, να με βρίζει, να βρίζει και τον άντρα της, να κλαίει και να μας καταριέται. Με έκανε κυριολεκτικά βούκινο στο χωριό. Έμαθε την αλήθεια μέχρι και η κουτσή Μαρία. Δεν περίμενα να αντιδράσει καλά, όχι όμως και έτσι. Προσπαθούσα να την ηρεμήσω αλλά όσο της μιλούσα, εκείνη έβγαινε όλο και πιο πολύ εκτός εαυτού. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο από το να σκύψω το κεφάλι και να την ακούω να μου τα ψάλλει. Λίγο μετά έφυγα κλαίγοντας για το σπίτι μου και τότε ο πρώην μου με πήρε τηλέφωνο. Μου έβαλε τις φωνές λέγοντας ότι δεν μπορούσε να πιστέψει πως τα είπα όλα στη γυναίκα του, ότι δεν υπήρχε και δεν υπάρχει εννοείται πιθανότητα να τα ξαναβρούμε και να μην τολμήσω ποτέ ξανά να επικοινωνήσω μαζί του γιατί θέλει να κάνει μια νέα προσπάθεια με τη γυναίκα του.
Από τότε δεν τολμάω να βγω από το σπίτι γιατί όλα τα βλέμματα είναι καρφωμένα πάνω μου. Με κουτσομπολεύουν όπου και να πάω, ακόμα και στη δουλειά μου. Δεν μου αξίζει αυτή η συμπεριφορά. Εγώ είμαι το θύμα της υπόθεσης εδώ και όχι εκείνος ή η γυναίκα του. Μου πουλούσε φύκια για μεταξωτές κορδέλες λέγοντας ότι με τη γυναίκα του δεν τα πάνε καλά τη στιγμή που εκείνη δεν είχε ιδέα ούτε τον είχε κερατώσει ποτέ όπως μου είχε πει. Νιώθω ότι καταρρέω. Δεν ξέρω αν μπορώ να συνεχίσω να ζω έτσι. Σκέφτομαι να παραιτηθώ από τη δουλειά μου και να φύγω μακριά. Τι να κάνω; Εσείς τι λέτε;