Κώστας Ρηγόπουλος: Οι ρόλοι που άφησαν ιστορία, τα 46 χρόνια έρωτα με την Κάκια Αναλυτή και το βαρύ εγκεφαλικό

Κώστας Ρηγόπουλος: Ο γνωστός ηθοποιός, γεννήθηκε τον Νοεμβρίου του 1930 ενώ προς τα τέλη του 1985, αντιμέτωπος με κάποιο πρόβλημα υγείας, είχε αρχίσει να περνάει ώρες ατελείωτες μπροστά σ’ ένα κασετοφωνάκι, είτε διαβάζοντας όσα είχε περάσει στη γραφομηχανή, είτε αυτοσχεδιάζοντας, μιλώντας για την ζωή του. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ενώ το 1954 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στο Θέατρο, στην παράσταση «Μια γυναίκα χωρίς σημασία».

Κώστας Ρηγόπουλος: Η καλλιτεχνική πορεία στον κινηματογράφο

Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1954, στο θέατρο «Κυβέλη», δίπλα στον Γιώργο Παππά, τον Δημήτρη Χορν, την Ελλη Λαμπέτη, στο έργο «Μια γυναίκα χωρίς σημασία» του Ουάιλντ. Στην πορεία 8 χρόνων που ακολούθησαν έμαθε — όπως ο ίδιος έλεγε — «βλέποντας από τις κουίντες να παίζουν ο Παππάς, ο Χορν, η Λαμπέτη, η Κατερίνα, ο Μάνος Κατράκης, ο Μίμης Φωτόπουλος, ο Λυκούργος Καλλέργης και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας».

Θιασάρχης από το 1963 με τη σύντροφό του Κάκια Αναλυτή, αρχικά στο θέατρο «Διάνα» και μετά στο «Αναλυτή», ανέβασε πάρα πολλά θεατρικά έργα, με τη μεγαλύτερη ίσως επιτυχία στα χρονικά του ελληνικού θεάτρου το έργο «Αγάπη μου Ουάουα», που παιζόταν επί έξι συνεχή χρόνια (1967–1973), γεγονός που το ανέδειξε σε μία από τις εμπορικότερες επιτυχίες του ελληνικού θεάτρου. Επαιξε επίσης στα έργα: «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» του Πιραντέλο, «Ο επιθεωρητής έρχεται» του Γκόγκολ, «Φθινοπωρινή ιστορία» του Αρμπούζωφ, «Μία πόρτα δραχμές 500», «Η βίλα των οργίων», «Ο επιθεωρητής έρχεται», «Δάφνες και πικροδάφνες», «Μια γυναίκα χωρίς σημασία», «Ο κύκλος» κ.ά.

Στη θητεία των τελευταίων χρόνων του στο Εθνικό έπαιξε στα έργα: «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Ωραία Φάση» του Λένου Χρηστίδη, «Βασιλικός» του Αντωνίου Μάτεση.

Ειλικρινής και αυθόρμητος ο Κώστας Ρηγόπουλος έλεγε: «Εχω κάνει λάθη στην καριέρα μου. Βιάστηκα να γίνω θιασάρχης και μετά έκανα λάθη στην επιλογή των έργων. Θέλαμε να σταθούμε πρώτα εμπορικά και μετά να κάνουμε το ψώνιο μας με την καλή έννοια. Είναι λάθος δρόμος. Επρεπε να ακολουθήσω αυτά που πίστευα μέσα μου, το ψώνιο μου, και αυτό θα μου έφερνε και την εμπορικότητα. Και από κει και πέρα θα ήμουν καθιερωμένος σ’ αυτό το είδος του ποιοτικού θεάτρου». Δεν είχε όμως παράπονο γιατί ήταν πάντοτε στην εκτίμηση τόσο των κριτικών όσο και του κοινού.

Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες: «Ανθισμένη αμυγδαλιά», «Χωρίς ταυτότητα», «Ο κόσμος τρελάθηκε», «Διαζύγιο αλά ελληνικά», «Ο εχθρός του λαού», «Αγάπη μου Ουάουα», ενώ βραβεύτηκε με το βραβείο δεύτερου ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου για την ταινία «Το προξενιό της Αννας» του Παντελή Βούλγαρη.

Κώστας Ρηγόπουλος: Ο έρωτας με την Κάκια Αναλυτή μέχρι το τέλος

Ο Κώστας Ρηγόπουλος και η Κάκια Αναλυτή ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1955 και μόλις τρεις μήνες μετά τη γνωριμία τους, παντρεύτηκαν. Η Κάκια ήταν τότε 18 χρονών και σπούδαζε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, όπου δίδασκε ο Δημήτρης Ροντήρης. Ο Κώστας ήταν 25 και έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο της υποκριτικής. Είχε τελειώσει τη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου.

Αρχικά οι γονείς της κοπέλας δεν συμφωνούσαν με τον γάμο, καθώς ο Ρηγόπουλος δεν είχε καταξιωθεί στον χώρο και δεν είχε σταθερό εισόδημα. Ο έρωτας των δύο νέων όμως, έσβησε κάθε εμπόδιο και οι γονείς της Αναλυτή έδωσαν την ευχή τους στο ζευγάρι.

Κώστας Ρηγόπουλος: Τους χώρισε ο θάνατος

Έμειναν μαζί για 46 χρόνια, έως το 2001, που τους χώρισε ο θάνατος του ηθοποιού. Ο Ρηγόπουλος πέθανε σε ηλικία 70 ετών, μετά από τρίμηνη νοσηλεία στο Θριάσιο Νοσοκομείο με βαρύ εγκεφαλικό. Η σύζυγός του κατέρρευσε. Από τότε, όπως λένε οι δικοί της άνθρωποι, άρχισε να μαραζώνει.

“Έτσι αστραπιαία, δεν μπορούσαμε να κάνουμε ο ένας χωρίς τον άλλο” έγραψε ο Ρηγόπουλος στο βιβλίο του

Ο ηθοποιός, πριν φύγει από τη ζωή, είχε γράψει ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο, με τίτλο «Το παραμύθι της ζωής μου» (εκδόσεις Γκοβόστη), στο οποίο περιέγραφε τη γνωριμία του και τον έρωτά του με την Κάκια Αναλυτή:

«Στο συνοικιακό θεατράκι της Καλλιθέας λοιπόν είχαμε αρχίσει ήδη πρόβες για το δεύτερο έργο που ήταν το «Φιόρο του Λεβάντε».

Ένα πρωί, ίσως και την πρώτη μέρα που αρχίσαμε πρόβες στο δεύτερό μας έργο, βλέπω μια χαριτωμένη κοπελίτσα να κουβεντιάζει με τον Διονύση τον Παγουλάτο. Αμέσως κάτι σκίρτησε μέσα μου. Μ’ άρεσε αυτή η κοπελίτσα όσο δεν μου είχε αρέσει ποτέ καμία άλλη ως τότε.

Μόλις έφυγε ρώτησα τον Νιόνιο, ρε συ Νιόνιο ποια είναι αυτή; Μια νέα ηθοποιός που τελειώνει αυτές τις μέρες την σχολή του Ροντήρη, την λένε Κάκια Αναλυτή, μου λέει. Το άλλο πρωί ήταν κι αυτή στην πρόβα.

Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με τράβηξε τόσο πολύ σ’ αυτό το κοριτσάκι, ώστε μέσα στις πρόβες και στην εβδομάδα που κράτησε το έργο, ερωτευθήκαμε.

Έτσι αστραπιαία δεν μπορούσαμε να κάνουμε ο ένας χωρίς τον άλλον.

Κι από τότε πέρασαν 30 χρόνια. Και μπορεί να περάσαμε κάποια συννεφάκια ή κάποια ψιλοβρόχια στη μακρόχρονη αυτή διάρκεια, αλλά δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ μας μια νεροποντή ή μια καταιγίδα που θα κατάφερνε να μας χωρίσει.

Το λέω με όλη μου την καρδιά αυτό, είμαι το ίδιο ερωτευμένος με την Κάκια, όπως ήμουνα και τότε.

Άσχετο αν η δουλειά μας κάνει πολλές φορές να τα τσουγγρίζουμε, μικρή σημασία έχει αυτό. Δεν ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια με συμβιβασμούς. Αγαπιόμαστε πραγματικά.

Είχε γερά θεμέλια από την αρχή αυτός ο έρωτας, γι αυτό δεν μπόρεσε να τον γκρεμίσει τίποτα και κανένας ή καμία.

Η Κάκια είναι για μένα το παν και είμαι σίγουρος πως το ίδιο είμαι κι εγώ για κείνην. Ο έρωτάς μας άρχισε όπως σας είπα στο Φιόρο του Λεβάντε και φούντωσε πιο πολύ όταν παίξαμε τον «Έβδομο ουρανό», που ήμασταν το ερωτευμένο ζευγάρι και στην σκηνή.

Μεγάλος έρωτας. Αφάνταστη αγάπη, πάθος, στοργή, συμπαράσταση, βοήθεια και όλα τα μεγάλα συναισθήματα που μπορεί να έχει ένας παντοτινός δεσμός. Γελάτε, γελάτε όσο θέλετε και ειρωνευτείτε μας όσο σας αρέσει». Από το γάμο τους απέκτησαν μία κόρη, τη Ζωή και τα περισσότερα χρόνια του έγγαμου βίου τους, συνυπήρχαν και στο θεατρικό σανίδι.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, δημιούργησαν τον δικό τους θίασο, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το θεατρικό «Αγάπη μου Ουάουα», που παιζόταν για 12 συνεχείς σεζόν. Όσοι τους γνώρισαν, μιλούσαν για μια μεγάλη αγάπη, που δε γνώρισε ποτέ κακίες, αντιζηλίες και απιστίες.

Το μεγάλο δέσιμο που είχαν οι δύο ηθοποιοί, αποδείχτηκε για τελευταία φορά, την 1η Ιουνίου του 2002, όταν η Κάκια Αναλυτή έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, σε ηλικία 68 ετών, προδομένη από την καρδιά της. Πολλοί είπαν, ότι δεν άντεξε τον χαμό του συντρόφου της ζωής της και πήγε να τον συναντήσει.

Related posts

Ανανίας Φεστέρης: Ο Έλληνας υδραυλικός από τις Σέρρες που βγάζει 3.000 εupώ τη μέρα στα πολυτελή σαλέ της Ευρώπης

Παράτησε τα πάντα και αφοσιώθηκε στο Θεό: Η ταλαντούχα ηθοποιό των 90s που εξαφανίστηκε από προσώπου γης

Νίκος Φλωρινιώτης: Το καλό παιδί του αείμνηστου τραγουδιστή, η γενναία μάχη με τον καρκίνο και οι σχέσεις με τα αδέρφια του