Διάσημες γυναίκες της ελληνικής showbiz που εγκατέλειψαν τα φώτα της δημοσιότητας για να αφοσιωθούν στο Θεό.
Από τα φώτα της δημοσιότητας, την λάμψη της showbiz και του θεάματος, στον μοναχισμό και την απόλυτη αφοσίωση στον Θεό. Γύρισαν την πλάτη στα εγκόσμια και επέλεξαν ένα άλλο τρόπο ζωής μακριά από όλους και όλα.
Επώνυμες που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο Θεό:
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό της ηθοποιού Ναταλίας Λιονάκη, η οποία πλέον έγινε Μοναχή Φεβρωνία. Αμίλητη και ταπεινή χειροτονήθηκε μοναχή στον Άγιο Μάρκο στην Κένυα. Η περίπτωσή της απασχολεί τα media έντονα από το 2009, όταν και αποφάσισε να ακολουθήσει τον μοναχισμό.
Ναταλία Λιονάκη
Έκανε την πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση το 2002 όταν πήρε έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στην καθημερινή σειρά του Mega Channel “Φιλοδοξίες”. Στη σειρά πρωταγωνίστησε μαζί με τον Γιάννη Βούρο, τη Λίλα Καφαντάρη και τον Μάριο Ιορδάνου. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της έλαβε μέρος σε διάφορα διαφημιστικά σποτ για την τηλεόραση ενώ η πρώτη της μεγάλη δουλειά ως ηθοποιός έγινε το 2002.Αποχώρησε από τη σειρά το καλοκαίρι του 2005 μετά το τέλος του τρίτου κύκλου της σειράς. Τη σεζόν 2005-2006 εντάχθηκε στο πρωταγωνιστικό καστ του δεύτερου κύκλου της δραματικής σειράς “Βέρα στο δεξί” σε σενάριο Έλενας Ακρίτα και Γιώργου Κυρίτση.
Ακολούθησε ένας ακόμη πρωταγωνιστικός ρόλος, σε κωμική σειρά αυτή τη φορά, την επόμενη σεζόν στη σειρά “Η ώρα η καλή” παίζοντας μαζί με τους Πάνο Μιχαλόπουλο, Κάρμεν Ρουγγέρη και Δημήτρη Καλλιβωκά. Μετά από πέντε χρόνια συνεργασίας με το Mega Channel ξεκίνησε την συνεργασία της με τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha. Εκεί τη σεζόν 2007-2008 είχε έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στην δραματική σειρά “Ζωή Ξανά” ενώ έλαβε μέρος σε μία ιστορία της σειράς “Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα”. Η τελευταία της τηλεοπτική σειρά ήταν τη σεζόν 2008-2009 όταν πρωταγωνίστησε στην κωμική σειρά “40 Κύματα” στον ANT1.
Μαίρη Αλεξοπούλου
Ένα ακόμα παράδειγμα απόλυτης αφοσίωσης στον Θεό, είναι και αυτό της τραγουδίστριας Μαίρης Αλεξοπούλου. Όπως είχε δηλώσει η ίδια, κατάλαβε ότι όλα σε αυτό τον κόσμο είναι μάταια, όταν έχασε την κόρη της σε τροχαίο στο Κορωπί. Ήταν μόλις 18 ετών…
Η Μαίρη Αλεξοπούλου μεγάλωσε στο Περιστέρι. Ήταν το πρώτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας με έξι παιδιά. Ο πατέρας της, επίτροπος τότε στη Μητρόπολη Περιστερίου, δεν ήθελε η κόρη του να ασχοληθεί ούτε με τον χορό αλλά ούτε και με το τραγούδι. Τελικά, κάποιοι φίλοι μουσικοί του παππού της τον έπεισαν για το ταλέντο της στο τραγούδι, ενώ ένας από αυτούς κέρδισε την εμπιστοσύνη του και την πήρε μαζί του σε μια ορχήστρα στη «Χωριάτικη Ταβέρνα» της Εκάλης.
Ο γάμος της με γνωστό επιχειρηματία την απομάκρυνε αρχικά από το χώρο του θεάματος, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα, κάτι δεν είχε πάει καλά με τις δουλειές του συζύγου της και έπρεπε να ξαναβγεί στο τραγούδι. Με τον σύζυγό της απέκτησαν δύο κόρες, την Κωνσταντίνα και την Ελευθερία. Η ζωή, όμως, πολλές φορές παίζει άσχημα παιχνίδια, εξαντλώντας την έτσι κι αλλιώς αυξημένη αίσθηση ειρωνείας που διαθέτει.
«Αυτός που θα θελήσει μέσα από την ψυχή του να με συναντήσει και να έρθει εδώ να προσκυνήσει να είσαι βέβαιος, παιδί μου, ότι θα με βρει. Εδώ μένουν και όσες μοναχές –δόκιμες ή όχι– το θελήσουν, το μισό μοναστήρι είναι άβατο», αναφέρει η μοναχή Θεονύμφη.
Η Μαίρη Αλεξοπούλου εξομολογείται στην εφημερίδα «Espresso» τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει τα δύο τελευταία χρόνια. «Είχα σπάσει το ένα ισχίο πριν από δύο χρόνια και τώρα έσπασα και το άλλο. Είναι για μένα ακόμα μια δοκιμασία. Υπάρχει και ο διάβολος που χτυπάει αλύπητα, όταν κάνεις κάτι καλό για τον Θεό, έτσι γίνεται. Εγώ δοξάζω καθημερινά τον Θεό που είμαι ζωντανή και προσεύχομαι για Εκείνον. Έχω πολλή αγάπη από τον κόσμο. Το μόνο κακό είναι ότι ζω πάρα πολλά χρόνια εντελώς μόνη μου εδώ στο μοναστήρι, μέσα στην ερημιά και αυτό είναι δύσκολο. Και κλέφτες έχουν μπει και μεγάλες δυσκολίες έχω περάσει, όμως προσεύχομαι και παίρνω δύναμη», αποκαλύπτει η ίδια.
Αλεξανδρινή Σικελιανού
Η Αλεξανδριανή Σικελιανού ήταν μια από τις πιο όμορφες και γνωστές πρωταγωνίστριες την δεκαετία του ’90. Μετά τον χωρισμό της, αποφάσισε να γίνει μοναχή στα Ιεροσόλυμα. Αρχικά είχε διατελέσει και διοικητική υπάλληλος στο πατριαρχείο Ιερωσολύμων. Η απόφασή της αποδίδεται σε μια μεγάλη προσωπική απογοήτευση που βίωσε.
Πρωταγωνιστώντας στα μέσα της δεκαετίας του ’90 στην αξέχαστη τηλεοπτική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη «Η πρόβα του Νυφικού» και λίγο αργότερα στην «Παλίρροια» με τον Νίκο Σεργιανόπουλο, πολλοί χαρακτήρισαν την Aλεξανδριανή Σικελιανού νέα μεγάλη πρωταγωνίστρια της μικρής οθόνης.
Άλλαι αι βουλαί του κυρίου Μετά από ένα διάστημα «εξαφάνισης» τα ίχνη της πανέμορφης ηθοποιού εντοπίστηκαν στα Ιεροσόλυμα όπου πλέον έχει μετακομίσει μόνιμα. Οι φήμες την θέλουν να έχει ασπαστεί οριστικά τον μοναχισμό, ενώ εργάστηκε ως διοικητική υπάλληλος στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Εμφανισιακά, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι σχεδόν αγνώριστη, καθώς κυκλοφορεί άβαφη και με σκούρα μαλλιά…
Όπως λέγεται η απόφασή της Aλεξανδριανής Σικελιανού να εγκαταλείψει τον χώρο του θεάματος και να αφοσιωθεί στον Χριστιανισμό είχε να κάνει με μια μεγάλη προσωπική απογοήτευση που βίωσε έντονα ενώ η καριέρα της βρισκόταν σε ανοδική πορεία. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισε να αποσυρθεί όχι μόνο απ’ την τηλεόραση αλλά και απ’ την Ελλάδα.
Άνια Φυσσούν
Τέλος η κόρη του Πέτρου Φυσσούν, Άννια, είναι μια ακόμα περίπτωση γυναίκας που επέλεξε να αφήσει τα εγκώσμια, την υποκριτική και τα φώτα και να στραφεί στον μοναχισμό.Πλέον είναι η Μοναχή Πορφυρία και η τελευταία δημόσια εμφάνισή της ήταν στην κηδεία του πατέρα της.
Αν και έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τον εγκλεισμό της, το ενδιαφέρον γύρω από το πρόσωπο της και την απόφαση της να εγκαταλείψει τα εγκόσμια παραμένει έκδηλο και αποτελεί επίκεντρο συζητήσεων, κυρίως λόγω των έντονων αναδράσεων που είχε προκαλέσει στους δικούς της ανθρώπους.
Η ιστορία της Αννιας Φυσσούν
Δώδεκα χρόνια προσμετρά ήδη η Αννια Φυσσούν, κόρη του αξέχαστου ηθοποιού Πέτρου Φυσσούν και εγγονή του μεγάλου κωμικού Κώστα Χατζηχρήστου, από τότε που απαρνήθηκε τα πάντα για το μοναχισμό.
Η υπόθεση της απασχόλησε τα ΜΜΕ για αρκετό διάστημα. Κατά καιρούς δεχόταν στο μοναστήρι «εισβολείς» που επιδίωκαν να μάθουν κάτι περισσότερο για εκείνη.
Αρκετά διάστημα τα ίχνη της ίχνη της χάνονταν. Είχε αποχωρήσει από το μοναστήρι στη Θήβα, όπου πρωτοπήγε όταν αποφάσισε να ακολουθήσει την ασκητική ζωή, και κανείς δεν ήξερε πού βρίσκεται.
Η αναζήτηση για την Αννια Φυσσούν, ένα κορίτσι που πέρασε από οδούς εσωτερικής αναζήτησης για να βρει, με εξίσου δύσκολες διεργασίες, την κάθαρση και τελικά τα κατάφερε.
Στο ησυχαστήριο της, αρχικά κάπου στα ορεινά της Εύβοιας ξεκινά το ρεπορτάζ…
«Δεν λέγεται πια Αννια Φυσσούν αλλά μοναχή Πορφυρία» μαρτυρά η φωνή στην άλλη
άκρη της γραμμής που επιβεβαιώνει την έρευνα μας για μετακίνηση της Αννιας Φυσούν από
τη Θήβα στην Εύβοια «Πάρτε την αργότερα» μας προτρέπει η μοναχή που σήκωσε το τηλέφωνο. Αποφασίζουμε να τη δούμε από κοντά.
Τρεις περίπου ώρες μακριά από την Αθήνα , στα ορεινά της Εύβοιας, σε ένα γαλήνιο σκηνικό, ιδανικό για περισυλλογή, φιλοξενείται το τελευταίο διάστημα η μοναχή Πορφυρία.Η μονή στην οποία ζει εδώ και ένα χρόνο βρίσκεται σε δύσβατη περιοχή, που το χειμώνα αποκόπτεται πλήρως από τον πολιτισμό, όταν οι καιρικές συνθήκες είναι κακές.
Χτισμένη τον 11ο αιώνα, στέκει επιβλητική και «ατενίζει» τον κάμπο και τα χωριά που απλώνονται μπροστά της. Ενα μοναστήρι που έχει να επιδείξει αξεπέραστη ομορφιά.
Πέτρα και ξύλο σε ένα ιδανικό «πάντρεμα» με το φυσικό περιβάλλον.
Περιτριγυρισμένο από δέντρα καιπανέμορορους περιποιημένους κήπους,είναι η ζωντανή απόδειξη ότι καμιά φορά φύση και άνθρωποι μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά. Η ησυχία που επικρατεί στο χώρο σε γαληνεύει, σου παίρνει μακριά τις κακές σκέψεις και το άγχος. Σε αποφορτίζει.
Τα ελάχιστα που διαθέτει η μονή μοιάζουν πλουσιοπάροχα, χάρη στη φιλοξενία και την αγάπη που προσφέρουν χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα οι μοναχές. Μα ηλικιωμένη καλόγρια ανοίγει τη βαριά σιδερένια πόρτα και με υποδέχεται κερνώντας με γλυκό.
Ζητώ τη μοναχή Πορφυρια, και με οδηγεί σε ένα μικρό δωμάιο με λιτά και λιγοστά έπιπλα λέγοντας μου να την περιμένω εκεί. Μετά από λίγα λεπτά, εμφανίζεται ένα νεαρό κορίτσι με μεγάλα εκφραστικά μάτια, γαλήνια μορφή και μια γλυκιά ηρεμία στο πρόσωπο της.
Συνοδεύεται από την ηγουμένη. Η ευγένεια της με καθηλώνει. Στο άκουσμα ότι είμαι δημοσιογράφος ξαφνιάζεται. Εν τούτοις, παραμένει στο χώρο σαν καλή οικοδέσποινα. «Θα ήθελα να μου μιλούσατε, με αφορμή τη δική σας εμπειρία, για την απόφαση της Ναταλίας Λιονάκη να ακολουθήσει κι εκείνη το δρόμο του Θεού» της λέω.
«Καλό αγώνα να έχει…»
«Είναι σαν να με ρωτάτε τη γνώμη μου για το αν κάνει καλά που παντρεύεται μια άλλη κοπέλα. Δεν μπορώ να το κρίνω. Η Ναταλία δεν θα πάρει από μένα παράδειγμα. Αλλος χαρακτήρας, άλλες εμπειρίες. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι γίνεται μέσα της. Είναι δικό της το θέμα. Αν η ίδια θέλει να μείνει κι αν πήρε τη σωστή απόφαση, θα το δείξει ο χρόνος.
Καλό αγώνα να έχει» ευχήθηκε η μοναχή Πορφυρία στη δόκιμη μοναχή, τονίζοντας μου ότι δεν είναι σωστό να μιλά παρά μόνο για τον εαυτό της. Με το δικό της ξεχωριστό τρόπο, μου ξεκαθάρισε ότι δεν θα ήθελε να δώσει συνέντευξη, καθώς η ζωή της είναι πια μέσα στο μοναστήρι και δεν
επιθυμεί να αποκλίνει από τον προορισμό της ψυχής της.
Σε μια τελευταία μου ερώτηση για την αντίδραση της μητέρας της Ναταλίας Λιονάκη, μου εξήγησε: «Κανενός γονιού δεν είναι προτεραιότητα το παιδί του να μπει σε μοναστήρι. Με όλη αυτή τη φασαρία, όμως, που γίνεται από τα μέσα δεν την αφήνουν να συγκεντρωθεί και να πάρει τη σωστή απόφαση».
Με αυτά τα λόγια η μοναχή Πορφυρία δεν θέλησε να συνεχίσει τη συζήτηση σχετικά με το θέμα, ζητώντας μου να σεβαστώ την επιθυμία της.
Με συνόδευσε ως τη μεγάλη σιδερένια πόρτα.
Τελικά, εκείνη, καθώς φαίνεται, έχει πάρει τη σωστή απόφαση, τουλάχιστον για τα δικά της δεδομένα.