Την δεκαετία του 50 και 60, οι κοπέλες ήταν χωρισμένες στα στρατόπεδα των “Μπαρκουλικών” και “Κακαβικών”.
Ο αγαπημένος ηθοποιός, Κώστας Κακκαβάς άφησε εποχή στον ελληνικό κινηματογράφο και καθιερώθηκε ως ένας εκ των γοητευτικότερων πρωταγωνιστών όλων των εποχών. Πολλοί θα έλεγαν ότι ξεπέρασε και τον Ανδρέα Μπάρκουλη σε δημοφιλία, αλλά αυτό ας το κρίνουν άλλοι.
Κώστας Κακαβάς: Ένας ζεν πρεμιέ της εποχής
Σε σύγκριση με άλλους ηθοποιούς, τόσο εκείνα τα χρόνια όσο και αργότερα, είναι ότι θα χρειαστεί να προσπαθήσει κανείς πάρα πολύ για να του βρει ψεγάδι! Τόσο στο επαγγελματικό κομμάτι όσο και στην προσωπική ζωή του συγκέντρωνε ένα «πακέτο» που όμοιό του πολύ δύσκολα το βρίσκεις ξανά.
Προερχόταν από μία από τις λεγόμενες «καλές» οικογένειες των Αθηνών, παίρνοντας ανάλογη ανατροφή από παιδί, ενώ για καλή του τύχη ο χωρισμός των γονιών του όταν εκείνος ήταν ακόμη μαθητής, δεν άφησε (εμφανή τουλάχιστον) άσχημα σημάδια πάνω του. Ο πατέρας του, γιατρός στο επάγγελμα, παντρεύτηκε ξανά και τελικά οι τρεις κόρες της μητριάς του ήταν εκείνες που στην πραγματικότητα τον μεγάλωσαν. Ίσως αυτός να ήταν και ένας από τους λόγους για τους οποίους αργότερα ήταν και τόσο ακαταμάχητος στις γυναίκες.
Η συμβίωσή του με άτομα του άλλου φύλου έπαιξε αναμφισβήτητα τον ρόλο της στο ψυχολογικό και πνευματικό κομμάτι, ενώ τα… υπόλοιπα τα ανέλαβε ο ίδιος ο Κώστας Κακαβάς αφού από πολύ νέος υιοθέτησε έναν τρόπο ζωής προσανατολισμένο στην διαρκή αυτοβελτίωση. Δεν κάπνισε ποτέ, έπινε αλκοόλ τρομερά σπάνια και γυμναζόταν. Μια… συνήθεια άγνωστη στους Έλληνες της δεκαετίας του ’60. Εκείνος ασχολιόταν με την άρση βαρών κατά κύριο λόγο και με αυτό τον τρόπο κατάφερνε να διατηρείται σε εξαιρετική φυσική κατάσταση. Δημιούργησε δηλαδή ένα… κοκτέιλ στο οποίο ήταν αδύνατο να αντισταθεί ο γυναικείος πληθυσμός, αφού εκτός όλων των άλλων, ο ηθοποιός φημιζόταν για την διακριτικότητά του.
Παρά το παρουσιαστικό, την αναγνωρισιμότητα που ήρθε αργότερα μέσω του κινηματογράφου και τις κατακτήσεις του, φρόντιζε πάντα να προστατεύει τον εαυτό του και την σύντροφό του από αδιάκριτα μάτια, ενώ σχεδόν ποτέ δεν απασχόλησε με… καμώματα και ακρότητες τις κουτσομπολίστικες στήλες των εφημερίδων και των περιοδικών.
Μία από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές του επιτυχίες ήταν η “Στέλλα” με την Μελίνα Μερκούρη και ο “Αγαπητικός της Βοσκοπούλας”.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 εγκατέλειψε τον κινηματογράφο. Επανήλθε στο σινεμά το 1996 με την ταινία του Νίκου Ζερβού Ο βαρώνος και ακολούθησαν 2 ακόμη ταινίες, Συμφωνία χαρακτήρων (1998) της Λουκίας Ρικάκη και Στη σκιά του Λέμμυ Κώσιον (2002) του Νίκου Ζερβού. Συμπρωταγωνίστησε ακόμη στο μονόπρακτο Η αγγελία του Γιώργου Σκούρτη στη σειρά της ΕΡΤ Ελληνικά μονόπρακτα (2006).
Την δεκαετία του 70′ εγκατέλειψε τον κινηματογράφο και επέστρεψε στην οθόνη το 1996 με την ταινία του Νίκου Ζερβού Ο βαρώνος και ακολούθησαν 2 ακόμη ταινίες, Συμφωνία χαρακτήρων (1998) της Λουκίας Ρικάκη και Στη σκιά του Λέμμυ Κώσιον (2002) του Νίκου Ζερβού.