Παραδόθηκαν και συνελήφθησαν οι τρεις καταζητούμενοι -ο 27χρονος, ο 29χρονος και ο 19χρονος αδελφός του- που φέρονται να συμμετείχαν στο αιματηρό επεισόδιο στα Βορίζια, βάζοντας τέλος στο ανθρωποκυνηγητό της ΕΛ.ΑΣ.

Πριν από λίγο τα τρία αδέλφια πέρασαν το κατώφλι του Αστυνομικού Μεγάρου. Οι τρεις τους επικοινώνησαν νωρίτερα με τις Αρχές και τους γνωστοποίησαν το σημείο στο οποίο βρίσκονταν. Άμεσα μετέβησαν εκεί δυνάμεις της αστυνομίας και τους εντόπισαν. Ακολούθησε η σύλληψή τους και η μεταγωγή τους στο κτήριο της Αστυνομίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα τρία αδέλφια βρίσκονταν σε περιοχή του Ηρακλείου και η δικηγόρος που τους εκπροσωπεί επικοινώνησε με την αστυνομία και είπε ότι η πρόθεση των πελατών της είναι να παραδοθούν άμεσα. Ηδη, σε βάρος τους, είχαν εκδοθεί εντάλματα και μετά την παράδοσή τους συνελήφθησαν.

Η παράκληση της μητέρας της αδικοχαμένης Ευαγγελίας Φραγκιαδάκη «να σταματήσει το κακό εδώ» ήταν συγκλονιστική και φαίνεται να υιοθετείται από την οικογένεια.

Σύμφωνα με τα όσα μετέδωσε η ΕΡΤ, αστυνομικοί εντόπισαν ένα ξενοδοχείο στη Μεσαρά στο οποίο φέρεται να κρυβόταν ο ένας από τους τρεις που αναζητούνται. Οι αστυνομικοί προχώρησαν στην προσαγωγή των ιδιοκτητών του ξενοδοχείου, ενός πατέρα και ενός γιου. Λίγα λεπτά μετά τις 18:00 τα τρία αδέλφια παραδόθηκαν.

Πλέον αναμένεται να οδηγηθούν στον εισαγγελέα για να εκτελεστεί το ένταλμα σύλληψης και ακολούθως αναμένεται να τους ασκηθούν ποινικές διώξεις.

Μαρτυρίες ανέφεραν ότι τα τρία αδέλφια είχαν φύγει οπλισμένα από το χωριό μετά την αιματηρή συμπλοκή στα Βορίζια και για τον λόγο αυτό η αστυνομία αναζητά και τον οπλισμό.

Μόλις μαθεύτηκε για την χήρα του Φανούρη Καργάκη – Η πρώτη αντίδραση της μετά την σύλληψη των τριών αδερφών

“Ο Φανούρης δεν κατέβηκε ποτέ από το αμάξι. Την ώρα που έφτανε εκειά τον εκτέλεσαν”

Με λόγο “σπασμένο” από τον πόνο, την αγωνία, την οργή, η χήρα του 39χρονου Φανούρη Καργάκη περιγράφει λεπτό προς λεπτό τα όσα έζησε την τραγική εκείνη μέρα στα Βορίζια— την αναζήτηση του συζύγου της, το σοκαριστικό και μακάβριο θέαματα του νεκρού συζύγου της μέσα στο αυτοκίνητο που η ίδια αντίκρισε, αλλά και τον φόβο για το αύριο για το πώς θα μεγαλώσει τα πέντε μικρά παιδιά της.

Όσα είπε η σύζυγος του 39χρονου, Μαρία, στο Live News:

-Ένα παλικάρι δύο μέτρα. Ένα παλικάρι δύο μέτρα μου πήραν. Ένα παλικάρι δύο μέτρα. Και δεν σηκώθηκε κανείς από τους δικούς μας, επειδή καταλάβαμε. Λέμε: «Εντάξει, τους έχουν διαλύσει το σπίτι. Εντάξει. Άσε τους να ηρεμήσουν και βλέπουμε». Και αντί να ηρεμήσουν στάθηκαν στους δρόμους και «παίζανε» στους ξένους ανθρώπους. Αυτοί σκοτώνονταν μεταξύ τους. Αλλά έτυχε και πέρναγε ο άντρας μου να πάει στα ζώα. Τα ζώα μας είναι από την Λοχριά και ευτυχώς δεν είχα τα κοπέλια μου μέσα, γιατί τα παίρνει κάθε Σαββατοκύριακο μαζί και τον βοηθούν. Και ευτυχώς είχε πυρετό ο μεγάλος μου γιος. Αλλιώς θα μου είχαν σκοτώσει και τους γιους μου.

Και άκουγα τις μπαλωθιές. Γιατί ήταν 5 λεπτά και ήμουν έξω και άπλωνα ρούχα. Και βγήκα και ακούω μπαλωθιές και λέω: «Παναγία μου». Και έπαιρνα τηλέφωνα. Και λέω: «Πάρ’τε τον Φανούρη μου». Μην τον βλάψει άνθρωπος. Και έσπασα πέρα με τα πόδια και πήγα εκεί πέρα στο μνημείο και ήθελαν να μου «παίξουν» και εμένα. Εγώ φώναζα «Φανούριο μου, Φανούριο μου» κι εξαφανίστηκαν. Και πήγα και του φώναζα. Και φώναζα και τον γύρευγα και κάνω έτσι και τον θοδώ μέσα στο αμάξι τελειωμένο. Τελειωμένο. Και φώναζα βοήθεια.

Νεκρό, νεκρό. Εγώ, εγώ τον βρήκα νεκρό μέσα στο αμάξι, τελειωμένο, τελειωμένο και φώναζα: «Βοήθεια, βοήθεια. Βοηθήστε με. Βοήθησέ με. Ασθενοφόρα». Ούτε ασθενοφόρο κοπελιά δεν ήρθε.

-Φτάνετε εκεί, βλέπετε τον άντρα σας νεκρό μέσα στο αμάξι. Οι Φ. ήταν εκεί; Είδατε κανέναν;

-Ναι, τους είδα όλους. Έφτανα στο μνημείο και με βλέπουν και εγώ φώναζα «Φανούριο, Φανούριο». Και γύρισαν τα πιστόλια να μου «παίξουν» όλοι. Μα δεν κατέχω ποιος Θεός τους έβαλε και γιαγείρανε κάτω, στα σπίτια τους και άλλα γίναμε και εμείς σκοτωμένοι. Και έχω ένα κοπέλι 10 χρονών, ένα κοπέλι 6 χρονών και ένα κοπέλι 3 χρονών και ένα κοπέλι 1,5 και ένα 5 μηνών. Το καταλαβαίνετε; Και θέλανε να μας σκοτώσουν και τους δυο. Και τους δυο θέλανε να μας σκοτώσουν και να αφήσουν τα κοπέλια μας στους δρόμους. Και ήταν κεια 50 νομάτοι και ο άντρας μου σκοτωμένος μέσα στο αμάξι. Και δεν έφτανε που ήταν σκοτωμένος, μου τον «παίζανε» γύρω γύρω από το αμάξι και τον χλευάζανε. Το κατάλαβες;

-Τι κουβέντες ανταλλάξατε; Τι σας είπαν δηλαδή αυτά τα ανίψια;

-Δεν μου είπαν πράμα. Μόνο όταν έφτασα φώναζα: «Φανούριο, Φανούριο». Και γύρισαν όλοι τα πιστόλια στη μούρη μου. Ωχ Παναγία μου.

-Άρα δεν τον βρήκατε έξω από το αμάξι. Ήταν στην θέση του οδηγού πεσμένος μέσα.

-Ο Φανούρης δεν κατέβηκε ποτέ από το αμάξι. Την ώρα που έφτανε εκειά τον εκτέλεσαν. Την ώρα που έφτανε εκεί τον εκτέλεσαν. Μου είπε ο ιατροδικαστής πως τον χτυπήσανε και με καλασνικοφ και με πιστόλι. Πάρε στο Ηράκλειο, στο ΠΑΓΝΗ να στα πούνε. Τον διαλύσανε στο σώμα του. Τον διαλύσανε. Δεν πρόλαβε να κάνει… Ούτε το χέρι του να κουνήσει ούτε το κεφάλι του. Αφού το αμάξι ήταν στο πλάι, γιατί σκοτώθηκε ντελόγο και του έφυγε το αμάξι στο πλάι. Μακάρι να είχε προλάβει ο κακομοιριασμένος μου να είχε φύγει από εκεί. Να είχε φύγει, να είχε γλιτώσει. Μου τον σκοτώσανε. Ούτε ένα λεπτό δεν έζησε, μου είπε ο ιατροδικαστής. Ούτε ένα λεπτό. Το καταλαβαίνεις;

-Πού ήξεραν ότι θα περάσει ο Φανούρης από εκεί και ήταν στημένοι;

-Γιατί κάθε πρωί πάει στα ζώα. Είδαν ότι πέρναγε ο Φανούριος. Όπως κατέβαιναν τον είδαν και τον «ντακάρανε». Γιατί μου είπαν ότι ρίχνανε και από τις ταράτσες και από τα σκαλούνια.

«Ο άντρας μου ήταν στις Μοίρες, μετά γύρισε στο σπίτι, στα Βορίζια»
Για όσα έγιναν πριν το μακελειό η σύζυγος του 39χρονου περιέγραψε:

-Και να πιάσεις κοπελιά να γράψεις, να μην λένε ψέματα στα κανάλια και να έρθουν να μάθουν πρώτα την αλήθεια. Να μάθουν πού ήταν ο άντρας μου. Ο άντρας μου ήταν στις Μοίρες και τον πήρα εγώ κοπελιά. Εγώ. Εγώ τον πήρα κοπελιά. Και του είπα: «Γλάκα κακομοίρη, κάτι πράμα γίνεται στο χωριό. Τα δικά μου κοπέλια γυρίζανε στο χωριό και δεν ήξερα τι έχει γίνει». Έχει άλλοθι. Ήταν εκεί στις Μοίρες. Δεν έχει καμία δουλειά αυτός με τις βόμβες.

-Και μετά γύρισε στο σπίτι, στα Βορίζια;

-Στο σπίτι και ούτε ξανά ξαναπόρισε με το αμάξι. Πήρε τα κοπέλια μας στο σπίτι και κλειστήκαμε μέσα και δεν ξαναπορίσαμε. Μόνο το πρωί. Τον πήρα τηλέφωνο και ήταν στις Μοίρες και του λέω: «Φανούριο, άκουσα ένα δυνατό μπουμ. Πού είσαι; Έλα, γιατί τα κοπέλια είναι στο χωριό». Και ούτε τα παιδιά μου είναι μεγάλα. 10 χρονών και 6 χρονών. Μου λέει: «Μαρία, δεν κατέχω. Εδά έρχομαι». Και πήρε τα κοπέλια και ήρθαν 10, 10 και στο σπίτι.

-Και πότε μάθατε ότι είναι το σπίτι του Γιάννη που βάλανε τα εκρηκτικά. Πότε το μάθατε;

-Γιατί όταν γίνηκε κειονά, βγήκαν και «παίζανε» πάνω πάνω στης κουνιάδας μου το σπίτι. Και τους παίρνω και τους λέω: «Πού είναι οι μπαλωθιές;» Και μου λέει η κουνιάδα μου: «Μας σκοτώνουν. Κλείσε να πάρω την αστυνομία». Και έπαιρνε η κουνιάδα μου την αστυνομία και δεν ήρθανε.

-Το βράδυ που κάποιος έριξε εκρηκτικά στο σπίτι του Φ., εσείς λέτε δεν ήταν ο άντρας σας γιατί ήταν αλλού.

-Ναι, υπάρχουν κάμερες.

-Μετά οι Φ. ήρθαν στο σπίτι σας ή των συγγενών σας να πυροβολήσουν;

-Ναι, των συγγενών. Ναι, στα αδέρφια μας επάνω. Στις αδερφές του «παίζανε». Αλλά δεν βγήκε ούτε ο άντρας μου, ούτε οι κουνιάδοι μου να τους πουν τίποτα. Σεβαστήκαμε ότι κάτι έχει το σπίτι τους μέχρι να βρούνε ποιος είναι. Αλλά να βρείτε ποιος είναι γιατί μας έκαψε. Μου’κλεισε το σπίτι μου. Και αντί να σεβαστούν ότι μας «παίζανε» και δεν βγήκαν οι άντρες μας να τους σκοτώσουν, σηκώθηκαν το πρωί και τους στήσανε εκεί πέρα ενέδρα, την ώρα που έτρεχε στα ζώα και μου τον εκτελέσανε και με καλάσνικοφ και με πιστόλι.

«Όταν ακούσαμε για το σπίτι, είπαμε δεν έπρεπε να έρθετε στην γειτονιά μας»

Η σύζυγος του 39χρονου αναφέρθηκε και σε ένα παλαιότερο σκηνικό που συνέβη ανάμεσα στις δύο οικογένειες.

-Δεν μιλιόμασταν. Δεν μιλιόμασταν. Δεν είχαμε σχέσεις. Δεν θέλαμε σχέσεις με αυτούς τους ανθρώπους. Πέρυσι πήγαν πάλι και μαχαίρωσαν της αδερφής μας τον γιο. Πήγαν και του «παίζανε» με τα πιστόλια και αυτού στο αμάξι. Έπιασε το καλάσνικοφ ένας πρώτος ξάδερφος, πώς τον λένε, ο (μπιπ). Που να φανταστείτε ο ανιψιός μου δεν είχε να φάει εκείνο και του δίνανε και έτρωγε. Του δίνανε ρούχα. Και εκείνο εκείνη τη μέρα πήγε σπίτι και πήρε το καλάσνικοφ και «έπαιζε» του ανιψιού μου. Και αν δεν ήταν η μάνα του για να τον ρίξει κάτω, θα ήταν σκοτωμένο και αυτό.

-Ο Φ. είχε πρόβλημα με τον Γ. που θα έχτιζε και θα έφτιαχνε το σπίτι εκεί στη μεριά του ας πούμε;

-Εμείς δεν είμαστε κοντά.

-Είχε πει τίποτα ο Φ. στον Γιάννη;

-Ποτέ τίποτα.

-Ποιος είχε πει; γιατί ξέρουμε ότι οι Κ., εσείς δηλαδή, κάποιος από το σόι δεν ήθελε τον Γ. εκεί. Ποιος του έκανε «παρατήρηση»;

-Όταν το ακούσαμε είπαμε ότι αφού είχαμε προβλήματα, δεν έπρεπε να έρθετε στη γειτονιά μας. Είναι οικογενειακά. Είναι δίπλα στης κουνιάδας μου. Είναι ένα μεγάλο χωριό. Είπαμε αυτό. Ότι είχε μυαλό ρε παιδί μου να’ρθει επαέ; Να κάνει τι; Να έχουμε συνέχεια προβλήματα; Αυτό. Ούτε τους απειλήσαμε, ούτε τίποτα. Άμα θέλαμε εμείς να τους ρίξουμε το σπίτι, ήθελ’α π’αμε ντελόγο, να το ρίξουμε όλο. Όχι να τους ρίξουμε τα παράθυρα. Ή αυτοί το έκαναν για να πάρουν από ασφάλεια λεφτά ή κάποιος κερατάς το έκανε για να κλείσουν τα σπίτια μας. Εμείς δεν είχαμε καμία δουλειά. Όπου ήταν οι άντρες μας, υπάρχουν κάμερες εκείνη τη βραδιά. Υπάρχουν κάμερες. Ο άντρας μου ήταν στο καφενείο που σου είπα. Υπάρχουν κάμερες. Έλα να δεις τι έχει κάνει των κοπελιών του. Να μην μας λείψει πράγμα. Άρχοντας ήταν ο άντρας μου. Άρχοντας. Δεν μου έλειψε στο σπίτι μου ποτέ τίποτα. Ένας άρχοντας. Να πας να ρωτήσεις. Δεν υπήρξε φέτος γάμος και βάφτιση να μην πάει να εμφανιστεί, να κάνει το καλό του κάθε ανθρώπου. Όποιος ήθελε βοήθεια, εκεί ο άντρας μου πρώτος. Πάρε τους φίλους του, να λένε «Κυπαρίσσι είναι δίπλα σου, μην φοβάσαι». Και μένα το κυπαρίσσι το δικό μου το σκοτώσανε. Αυτή είναι η αλήθεια.

-Τα παιδιά σας, ποιος θα τα μεγαλώσει αυτά; Είστε χήρα με 5 παιδιά.

-Εγώ. Εγώ. Ποιος μωρέ κοπελιά; Ποιος; Εκείνος που τους τάιζε, έφυγε. Εγώ, ελάτε να δείτε ίντα θα γενώ.

-Στα παιδιά σας έχετε πει ότι τα σκότωσε η άλλη οικογένεια, τον πατέρα τους;

-Όχι.

-Πώς θα τους το πείτε;

-Δεν είναι εδώ. Δεν ξέρω πώς θα τους το πω. Δεν ξέρω.

-Είναι πολύ μικρά παιδιά. Δηλαδή πότε θα τους το πείτε; Πώς θα τους το πείτε;

-Μόνο στους μεγάλους θα το πω. Όντε θα ν’ έρθει η ώρα. Τον πατέρα τους τον λατρεύανε. Δεν ξέρω πώς θα το διαχειριστώ. Με παίρνουν και μου λένε «πού είναι ο πατέρας μου και δεν μας δίνεις το τηλέφωνο». Πες μου εγώ τι να τους πω; Πες μου.

-Τα παιδιά άκουσαν πυροβολισμούς, μήπως;

-Ναι. Ο μεγάλος μου ο γιος είχε αγκαλιάσει όλα τα κοπέλια μέσα στο δωμάτιο να μην μου τα σκοτώσουν. Ναι, όλα. 3 λεπτά είναι από εδώ.

-Και όταν γυρίσατε, είδατε τον άντρα σας νεκρό, γυρνάτε σπίτι. Τι τους είπατε; Τους αντικρίσατε, θα σας είδαν χάλια.

-Δεν γιάγειρα στο σπίτι. Τον βάλαμε στην καρότσα και φύγαμε να τον σώσουμε. Στο σπίτι να κάνω τι; Να κάμω ίντα;