Πέθανε την Παρασκευή (10/01) σε ηλικία 84 ετών, η ιστορικός Χρύσα Μαλτέζου, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, που είχε διατελέσει διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας.
Η Χρύσα Μαλτέζου άφησε «ξεχωριστό αποτύπωμα στη μελέτη της μεσαιωνικής ιστορίας μας», ενώ με την πολύχρονη ερευνητική της δραστηριότητα «συνέβαλε ουσιαστικά στη μελέτη του ενετοκρατούμενου Ελληνισμού», ανέφερε στο συλλυπητήριο μήνυμά της, η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.
Η Χρύσα Μαλτέζου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1941, όπου πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές της στο Αβερώφειο Γυμνάσιο. Έλαβε υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έλαβε υποτροφία από τη γαλλική κυβέρνηση και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Μεσογειακών Σπουδών του Aix-en-Provence. Ως υπότροφος της Ακαδημίας Αθηνών μετεκπαιδεύτηκε στο Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Έλαβε δίπλωμα από το Corso di Perfezionamento του Πανεπιστημίου της Πάντοβας και πτυχίο από τη Σχολή Παλαιογραφίας, Αρχειονομίας και Διπλωματικής των Κρατικών Αρχείων της Βενετίας.
Από το 1969 έως το 1979 διετέλεσε ερευνήτρια του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και από το 1980 έως το 1994 διευθύντρια του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Στο χρονικό διάστημα 1977 -1982 εργάστηκε ως ειδική επιστήμων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης με αντικείμενο τη Βυζαντινή Ιστορία και Ιστορία της Λατινοκρατίας στον ελληνικό χώρο. Από το 1982 έως το 1994 διετέλεσε καθηγήτρια Μεσαιωνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Επίσης, διετέλεσε διευθύντρια του Τομέα Αρχαίας και Μεσαιωνικής Ιστορίας, καθώς και πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας, στο ίδιο Πανεπιστήμιο.
Το 1987 υπηρέτησε ως Fellow του Dumbarton Oaks Centre for Byzantine Studies, Washington. Το 1995 διορίστηκε καθηγήτρια Ιστορίας της περιόδου της Βενετοκρατίας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1998 εξελέγη από την Ακαδημία Αθηνών διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Τον Οκτώβριο του 2005, στο πλαίσιο του προγράμματος του Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, έδωσε διαλέξεις και σεμινάρια σε αμερικανικά Πανεπιστήμια.
Υπήρξε μέλος ελληνικών και ξένων επιστημονικών συλλόγων και εταιρειών, έλαβε μέρος σε πολυάριθμα ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια και διοργάνωσε διεθνείς επιστημονικές συναντήσεις, ημερίδες και συμπόσια. Μετά από σχετικές προσκλήσεις, έδωσε διαλέξεις και σεμιναριακά μαθήματα σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού (Collège de France, πανεπιστήμια Σορβόννης, Γενεύης, Association Jean Gabriel Eynard, Μπολόνιας, Βαρκελώνης, Μαδρίτης, Βαρσοβίας, Μόσχας, Perth Αυστραλίας, Ραβέννας, Fondazione Flaminia Ραβέννας, Τορίνου, Bερόνας κ.ά.).
Με την ιδιότητα της ερευνήτριας και της διευθύντριας του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών πραγματοποίησε ερευνητικές αποστολές σε αρχεία της Ιταλίας, στα αρχεία της Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου της Πάτμου, της Μονής Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, στα αρχεία της Κέρκυρας, των Κυθήρων και των πατριαρχείων Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων. Το 1982 τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τη συμβολή της στη διάσωση και επιστημονική εκμετάλλευση του Ιστορικού Αρχείoυ των Κυθήρων, ενώ το 2003 τιμήθηκε για την επιστημονική προσφορά της από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής.
Το 2006, υπό τη διεύθυνσή της, το Eλληνικό Iνστιτούτο Bενετίας τιμήθηκε με το Διεθνές Bραβείο Ωνάση. Το 2007 τιμήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια (έδρα Pαβέννας) με το βραβείο Dante Aligheri για την προσφορά της στη συντήρηση και ανάδειξη των πολιτισμικών αγαθών του ελληνισμού στη Bενετία. Το 2012 έγινε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2013 εκδόθηκε αφιερωματικός τόμος προς τιμή της.
