Στην τελευταία του κατοικία θα οδηγηθεί αύριο Πέμπτη 2/2, ο υποσμηναγός Μάριος Μιχαήλ Τουρούτσικας, στον τόπο καταγωγής του, εκεί που μεγάλωσε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια, μέχρι να φύγει να πάει να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα.
Οι γονείς του 29χρονου έχουν κληθεί να αναγνωρίσουν σήμερα τη σορό, όπως προβλέπεται. Πρόκειται για μια επώδυνη διαδικασία, στην οποία ο πατέρας του συγκυβερνήτη του Phantom που έπεσε νότια της Ανδραβίδας δεν θα παραστεί, κατά δήλωση του ίδιου στην ΕΡΤ.
29χρονος πιλότος: Η επιθυμία του πατέρα
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στην κάμερα της ΕΡΤ: «Όταν ακούσαμε ότι έπεσε αεροπλάνο, από ένστικτο ήξερα ότι είναι ο γιος μου»
Στην συνέχεια ανέφερε πως δεν θα ήθελε να τον αποκαλούν «ήρωα» και ζήτησε να σταματήσει ο κόσμος να τον θυμάται με αυτό τον τρόπο.
Σε δηλώσεις του στον ΣΚΑΪ, μετά την τραγική απώλεια από την πτώση του F-4 Phantom, ο πατέρας του υποσμηναγού αναφέρθηκε στις συνθήκες του τραγικού δυστυχήματος, οι οποίες ακόμα του είναι άγνωστες και -όπως είπε- είναι το «τελευταίο που θέλει να μάθει».
Μίλησε για την αγάπη και το πάθος του γιου του για την αεροπορία, ενώ δήλωσε ότι την τελευταία μέρα που τον είδε, μέσα στο Σαββατοκύριακο, είδαν μαζί τον αγώνα του Στέφανου Τσιτσιπά, με τον υποσμηναγό να είναι μεγάλος θαυμαστής του διάσημου τενίστα.
Φαίνεται πως ήταν ένας πατέρας με πολύ ουσιαστική σχέση με το παιδί του, αφού μέσα από κάθε του λέξη διαγράφεται η όμορφη σχέση τους και η ανάγκη τους να μοιράζονται σκέψεις και στιγμές της καθημερινότητάς τους.
Ο κ. Κώστας Τουρούτσικας αποκάλυψε πως είχε ένστικτο πως ήξερε ότι είναι ο γιος του αυτός που έπαθε το ατύχημα, ενώ αποκάλυψε ότι πρότυπο του γιου του ήταν ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης, που σκοτώθηκε στο Αιγαίο στις 23 Μαΐου 2006, έπειτα από λάθος ελιγμό Τούρκου πιλότου.
«Ο Μάριος ήταν ταγμένος να υπηρετήσει την πατρίδα του. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα του άρεσε η λέξη ήρωας, εμένα μου έλεγε “πατέρα είμαι πολεμιστής”. Ήταν τόσο ταπεινός που δεν έλεγε το επάγγελμά του»
Κατέληξε λέγοντας: «Το παιδί μου δεν ήταν ήρωας. Αυτοί έκαναν μια άσκηση σε συνθήκες πολέμου, που την είχαν κάνει πολλές φορές, σε αυτήν την άσκηση δεν σκοτώθηκε επειδή είχε αντίπαλο. Σκοτώθηκε επειδή είχε ένα συμβάν. Γι’ αυτό πληρωνόταν. Δεν τον ενδιάφερε να πεθάνει για την πατρίδα του, ήταν η δουλειά του»
