Τα ίχνη του διαβόλου
Στην επαρχιακή πόλη Devon της νοτιοανατολικής Αγγλίας, ο χειμώνας του 1855 ήταν αρκετά βαρύς και το χιόνι είχε καλύψει όλη την εξοχή αλλά και τα σπίτια. Την νύχτα της 8ης Φεβρουαρίου, μετά από ακόμη μία μίνι χιονόπτωση, εμφανίστηκαν στην άσπρη επιφάνεια ίχνη που έμοιαζαν με ζώου. Τα χνάρια, που είχαν βάθος περίπου 6 εκατοστά και απείχαν το ένα από το άλλο 20 εκατοστά, συνέχιζαν την απολύτως ευθεία πορεία τους επί 160 χιλιόμετρα (!) και περνούσαν πάνω από όποιο εμπόδιο συναντούσαν στον διάβα τους, αφήνοντας ίχνη και εκεί. Χνάρια βρέθηκαν πάνω σε στέγες σπιτιών, πάνω σε παγωμένα ποτάμια, σε στοίβες από άχυρα, ακόμη και σε πολύ λεπτούς αγωγούς. Μάλιστα, υπήρξαν πολλές μαρτυρίες ότι μία “διαβολική φιγούρα” έκανε την εμφάνισή της στην περιοχή του Devon εκείνες τις ημέρες.
Η εξαφάνιση του δρομέα
O James Worson, κάτοικος της αγγλικής πόλης Leamington, περηφανευόταν πολύ για την ταχύτητα με την οποία μπορούσε να τρέξει.
Οι φίλοι του λοιπόν τον προκάλεσαν να τρέξει μια μεγάλη απόσταση μεταξύ του Leamington και του Coventry που περνούσε μέσα από ένα δάσος.
Ο Worson δέχτηκε και ξεκίνησε για να διανύσει αυτή την διαδρομή σε χρόνο ρεκόρ στις 3 Σεπτεμβρίου του 1873.
Πίσω του, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν δύο φίλοι του, ο Hammerson Burns και ο Barham Wise με μια άμαξα και μια φωτογραφική μηχανή ανά χείρας.
Και ενώ τα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής κυλούσαν κανονικά, σύμφωνα με τους δύο παρατηρητές και ο Worson δεν έφυγε ποτέ από τα μάτια τους, ξαφνικά είδαν τον φίλο τους να σκοντάφτει και το σώμα του να παίρνει κλίση προς τα μπροστά, έτοιμο να πέσει. Αντί να ακολουθήσει όμως η πτώση του στο έδαφος, το μόνο που ακούστηκε ήταν κατά τα λεγόμενα των δύο φίλων η πιο ανατριχιαστική κραυγή που έχουν ακούσει ποτέ, η οποία μάλιστα διήρκεσε λίγα δέκατα του δευτερολέπτου.
Και πριν ο Worson πέσει στο έδαφος… εξαφανίστηκε. Κανείς ποτέ δεν έμαθε τι απέγινε ο δρομέας, ενώ η φωτογραφική μηχανή των “ακολούθων” του αποτύπωσε τα ίχνη των ποδιών του, που ξαφνικά σταμάτησαν στο σημείο της εξαφάνισης.
Τα λαγωνικά της βρετανικής αστυνομίας, για κάποιο λόγο, δεν πλησίασαν καν το σημείο της (σχεδόν) πτώσης του.
