Επιστρέφει ο σύζυγος από την δουλειά το απόγευμα, πάει να πλύνει τα χέρια του και η βρύση του νιπτήρα δε λειτουργεί:
– Ρε γυναίκα! Τι έπαθε η βρύση; Δεν τρέχει!
– Ναι, χάλασε. Δεν πιάνεις να τη φτιάξεις;, του απαντάει η γυναίκα του.
– Ρε γυναίκα, με ξέρεις 20 χρόνια… Με ξέρεις να φτιάχνω βρύσες;
Σε λίγες μέρες ξανά επιστρέφει από τη δουλειά του ο σύζυγος και πάει στη κρεβατοκάμαρα να αλλάξει. Πάει να ανάψει το φως αλλά σκοτάδι.
– Ρε γυναίκα! Τι έγινε; Κάηκε η λάμπα;
-Όχι, χάλασε ο διακόπτης. Δεν τον φτιάχνεις;, του απαντάει.
– Τί λες ρε γυναίκα; Είμαστε μαζί 20 χρόνια. Με ξέρεις να φτιάχνω διακόπτες;
Μια άλλη μέρα, επιστρέφει από την εργασία του ο σύζυγος, πάει να βγει στο μπαλκόνι άλλα το πόμολο είχε μαγκώσει.
– Ρε γυναίκα! Τι έγινε; Δεν ανοίγει η μπαλκονόπορτα!
– Ναι, χάλασε. Δεν κοιτάς να την φτιάξεις;, απαντά αυτή.
– Ρε γυναίκα, 20 χρόνια με ξέρεις. Με έχεις δει ποτέ να φτιάχνω πόμολα; Κάποια άλλη μέρα, επιστρέφει ο σύζυγος από την εργασία του.
Πάει να πλυθεί και η βρύση λειτουργεί, το φως της κρεβατοκάμαρας ανάβει και η πόρτα του μπαλκονιού ανοίγει!
– Ρε γυναίκα, τι έγινε; Κάλεσες μάστορα και τα έφτιαξε;
-Όχι.Ήρθε ο νέος γείτονας που πιάνουν τα χέρια του και μας τα έφτιαξε.
– Και τον πλήρωσες;, ρωτάει λίγο προβληματισμένος ο σύζυγος.
– Να μωρέ, μου ζήτησε ή να του φτιάξω ένα κέικ σοκολάτα που είναι από τα αγαπημένα του ή να του κάτσω…. – Και εσύ φυσικά του έφτιαξες κέικ σοκολάτα.
Και απαντά η γυναίκα:
-Ρε άντρα… είκοσι χρόνια τώρα… με ξέρεις να φτιάχνω κέικ σοκολάτα;
