Λίγες μέρες έμειναν για να τελειώσει κι αυτή η χρονιά.
Αυτή η χρονιά που με άλλους ξεκίνησε, με άλλους σε άφησε και με άλλους τελειώνει. Άνθρωποι που γνώρισες και το έβαλαν στα πόδια και άνθρωποι που συνεχίζουν να μένουν.
Άνθρωποι που κράτησες στην καρδιά σου και άνθρωποι που συνεχίζεις να θαυμάζεις.
Οι άνθρωποι σου, η Οικογένειά σου. Ήταν μια χρονιά γεμάτη με λίγο απ’ όλα, γέλια, κλάματα, αγκαλιές, φιλιά, βράδια αξημέρωτα και ημέρες χωρίς διάθεση για το παραμικρό.
Τσακωμοί για το τίποτα και ξενύχτια από το πουθενά, χαλαρά ποτά που εξελίχθηκαν σε πρωινούς καφέδες και βράδια αγκαλιά με την κουβέρτα, κουβέντες ατελείωτες με μελομακάρονα και μια κούπα τσάι στο χέρι.
Με κάθε χρόνια, όμως, που φτάνει στο τέλος της νιώθουμε λίγο πιο ανάλαφροι, πιο αισιόδοξοι για το καινούριο έτος. Λέμε ότι θα είναι η χρονιά μας, είναι η περίοδος που ονειρευόμαστε κι αυτό μας κάνει πιο χαμογελαστούς, πιο ευδιάθετους, πιο αυθόρμητους, βρίσκουμε αφορμή να θέσουμε τους καινούριους μας στόχους, κάποιους που μπορεί να μην πετύχαμε έως τώρα αλλά και νέους.
Χριστουγεννιάτικα δέντρα και άπειρα φωτάκια στολίζουν τους δρόμους, άνθρωποι ευτυχισμένοι να περπατάνε χέρι-χέρι , παιδικές φωνούλες να λένε τα κάλαντα, μουσική παντού και γλυκές μυρωδιές … ξαφνικά η πόλη έχει ξυπνήσει.
Υπάρχει Αγάπη, υπάρχει ρομάντζο, γινόμαστε λίγο πιο ευάλωτοι, λίγο πιο συναισθηματικοί, λίγο πιο μεγάλα παιδιά. Οικογενειακά τραπέζια κι αγκαλιές με τους αγαπημένους μας, τσουγκρίζοντας τα ποτήρια μας ευχόμενοι Υγεία και Αγάπη για όλο τον κόσμο, γελώντας, χορεύοντας και με ένα δάκρυ νοσταλγώντας τους ανθρώπους μας που ‘’έφυγαν’’, μα βρίσκονται πάντα μέσα μας.
Γι’ αυτό η ευχή μου για φέτος θα είναι … Η καινούρια χρονιά να σε βρει εκεί που πραγματικά θέλεις και να σου φέρει ότι σου στέρησε η προηγούμενη.
Μα πάνω απ’ όλα Υγεία Σωματική και Ψυχική.
P.s 2017 μην αργείς, έχω πολλά να κάνω.
Της Μαρίας Χριστίνας Σωτήρου.
