Έχετε απόλυτο δίκιο, το ξέρουμε: ο κορονοϊός στη χώρα μας συνεχίζει απρόσκοπτα την «αποκρουστική» του επέλαση, καθιστώντας υποχρεωτική την επιβολή ενός δεύτερου lockdown, προκειμένου να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των κρουσμάτων.
Τα ταξίδια, όπως είναι απολύτως λογικό, απαγορεύτηκαν – όμως ποιος είπε ότι απαγορεύονται τα νοητά ταξίδια σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη της Ελλάδος ή ποιος μας απαγόρευσε να κάνουμε σχέδια για το πού θα πάμε μόλις αρθούν τα μέτρα;
Εμείς ξέρουμε ήδη την απάντηση: στους Καλαρρύτες Ιωαννίνων…
Ορεινό υπερθέαμα
Οι Καλαρρύτες είναι ένα χωριό που μοιάζει (και, πιστέψτε μας, είναι) βγαλμένο από την πένα ταλαντούχου παραμυθά: χτισμένο πραγματικά στο χείλος μιας απότομης πλαγιάς και σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, αποτελεί το διαμάντι της περιοχής των Τζουμέρκων.
Το χωριό έχει χαρακτηριστεί ολόκληρο διατηρητέο λόγω των υπέροχων παραδοσιακών σπιτιών που το «κοσμούν», ενώ καταλήγει στον ποταμό Καλαρρύτικο, που συμπληρώνει ιδεατά το τοπίο που θυμίζει ζωγραφιά.
«Φωλιές» από πέτρα
Το εύλογο ερώτημα που γεννά ο πηγαίος ενθουσιασμός των παραπάνω παραγράφων είναι το εξής: «Τι το ιδιαίτερο έχουν οι Καλαρρύτες;».
Αν θέλετε πάρτε μολύβι και χαρτί για να σημειώσετε την πολυεπίπεδη απάντηση ή, ειδάλλως, συνεχίστε να διαβάζετε: τα πέτρινα αρχοντόσπιτα -δείγμα εξέχουσας ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής- γεμίζουν απ’ άκρη σ’ άκρη το χωριό, την στιγμή που οι νερόμυλοι, οι ιδιάζουσας ομορφιάς βρύσες και τα καλντερίμια σε ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή, πολύ μακρινή από τη δική μας.
Σ’ αυτήν την εικόνα συντείνει και το γεγονός πως εντός του χωριού απαγορεύονται τα αυτοκίνητα, με τα γαϊδουράκια να είναι ο παραδοσιακός τρόπος μεταφοράς των τροφίμων και όχι μόνο.
Στη γραφική πλατεία δεσπόζει το σπίτι-μουσείο της οικογένειας Μουσαφίρη, καθώς επίσης και το Μουσείο Καλαρρυτινής Αργυροτεχνίας που βρίσκεται στο σχολείο.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου (χτισμένος τον 15ο αιώνα) ξεχωρίζει στην είσοδο του οικισμού, με τα ξυλόγλυπτα από Μετσοβίτες τεχνίτες αλλά και τα εκκλησιαστικά είδη ασημουργών της περιοχής να εκτίθενται (στην προ-covid, φυσικά, περίοδο) προς τέρψη των επισκεπτών.
Το όλο σκηνικό θυμίζει, συνελόντι ειπείν, κατασκευαστική ποίηση που γεμίζει το μάτι και γαληνεύει την ψυχή δια παντός.
Μετσοβόνε, πίτες Ηπείρου, πολλά κρεατικά
Φυσικά, κάθε προορισμός που προτείνεται πρέπει να… συνοδεύεται με φαγητό που προσφέρει στον ουρανίσκο μας ορισμένες από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές της «καριέρας» του.
Και μπορεί οι αξιολάτρευτοι Καλαρρύτες να είναι, τηρουμένων των αναλογιών, μια σταλιά, όμως μην ξεχνάμε πως μιλάμε για Ιωάννινα.
Στα πέριξ του υπέροχου χωριού, λοιπόν, ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το μοναδικό καπνιστό τυρί μετσοβόνε (γνωστό και ως «έρωτας με την πρώτη μπουκιά»), πικάντικο βασιλοτύρι, ανθότυρο και γλυκό μανούρι.
Επειδή, ωστόσο, με αυτά δε χορταίνει κανείς, δοκιμάστε και τις «διαβόητες» πίτες της Ηπείρου: λαχανόπιτα, μακαρονόπιτα, κρεατόπιτα, ζυμαρόπιτα, τυρόπιτα φυσικά, κοτόπιτα και η ιδιαίτερη τσουκνιδόπιτα σας καλούν να τις… γνωρίσετε από κοντά και να μείνετε για παρατεταμένο διάστημα με το στόμα ανοιχτό.
Και, ως επιστέγασμα των γαστριμαργικών απολαύσεων, έρχεται ο λαγός στιφάδο ή το πασίγνωστο αγριογούρουνο, που υπόσχονται να φέρουν την ευχάριστη δυσπεψία ένα βήμα την μπουκιά πιο κοντά. Γι’ αυτό…
Γι’ αυτό, κορονοϊού επιτρέποντος, ένα διήμερο ταξίδι στους Καλαρρύτες επιβάλλεται.
Αλήθεια, πόσο συχνά έχετε την ευκαιρία να πάτε μια βόλτα σ’ έναν γραφικό, γαλανόλευκο Παράδεισο;
