Μία πόλη αναδύεται από τα νερά του Ινδικού Ωκεανού. Σε μια γαλαζοπράσινη λιμνοθάλασσα, μόλις 10 λεπτά με πλοίο από το Μάλε, την πρωτεύουσα των Μαλδίβων, κατασκευάζεται μια πλωτή πόλη, αρκετά μεγάλη για να φιλοξενήσει 20.000 άτομα.
Σχεδιασμένη σε μοτίβο παρόμοιο με ένα εγκεφαλικό κοράλλι, η πόλη θα αποτελείται από 5.000 πλωτές μονάδες, συμπεριλαμβανομένων σπιτιών, εστιατορίων, καταστημάτων και σχολείων, με κανάλια να διέρχονται ενδιάμεσα. Οι πρώτες θα εγκαινιαστούν τον Ιούνιο, ενώ οι πρώτες μετοικήσεις θα αρχίζουν στις αρχές του 2024. Η κατασκευή της πόλης θα ολοκληρωθεί τρία χρόνια αργότερα.
Το έργο – μια κοινοπραξία μεταξύ της εταιρείας ανάπτυξης ακινήτων Dutch Docklands και της κυβέρνησης των Μαλδίβων – δεν είναι πείραμα ή ένα φουτουριστικό όραμα, κατασκευάζεται ως μια πρακτική λύση στη σκληρή πραγματικότητα της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.
Οι Μαλδίβες είναι από τις πλέον ευάλωτες χώρες στην κλιματική κρίση, με το 80% της χερσαίας έκτασής τους να είναι μόλις ένα μέτρο πάνω από τη θάλασσα. Και με τις εκτιμήσεις για άνοδο της στάθμης έως και ένα μέτρο μέχρι το τέλος του αιώνα, σχεδόν ολόκληρη η χώρα θα μπορούσε να βυθιστεί. Μία πλωτή πόλη, όμως, δεν θα κινδύνευε.
Πρόκειται για νέα ελπίδα για τους παραπάνω από μισό εκατομμύριο κατοίκους των Μαλδίβων, είπε ο Koen Olthuis, ιδρυτής της Waterstudio, της αρχιτεκτονικής φίρμας που έχει σχεδιάζει την πόλη.
Πέρυσι, οι πλημμύρες κόστισαν στην παγκόσμια οικονομία περισσότερα από 82 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τον αντασφαλιστικό οργανισμό Swiss Re, και καθώς η κλιματική αλλαγή προκαλεί πιο ακραία καιρικά φαινόμενα, το κόστος αναμένεται να αυξηθεί. Μια έκθεση του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Πόρων προβλέπει ότι μέχρι το 2030, αστική περιουσία αξίας άνω των 700 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα επηρεάζεται ετησίως από πλημμύρες.
Μία φυσιολογική πόλη, απλώς πλωτή
Τα σπίτια θα βαφτούν στα χρώματα του ουράνιου τόξου, θα έχουν μεγάλες βεράντες και θέα στη θάλασσα. Οι κάτοικοι θα μετακινούνται με βάρκες ή θα μπορούν να περπατήσουν, να κάνουν ποδήλατο ή να οδηγήσουν ηλεκτρικά σκούτερ ή αμαξίδια στους αμμώδεις δρόμους.
Οι μονάδες κατασκευάζονται σε τοπικό ναυπηγείο και στη συνέχεια θα μεταφερθούν στην πόλη. Μόλις μπουν στις θέσεις τους, θα συνδεθούν σε ένα μεγάλο υποβρύχιο όγκο από σκυρόδεμα, το οποίο είναι βιδωμένο στον πυθμένα της θάλασσας πάνω σε τηλεσκοπικά χαλύβδινα στηρίγματα που το αφήνουν να αυξομειώνεται απαλά με τα κύματα.
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι που περιβάλλουν την πόλη συμβάλλουν στη δημιουργία ενός φυσικού κυματοθραύστη, σταθεροποιώντας την και αποτρέποντας το αίσθημα ναυτίας.
Ο Olthuis επεσήμανε πως έγιναν όλες οι μελέτες για τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις του έργου, και φάνηκε πως το έργο επιτρέπει την τόνωση της φυσικής ανάπτυξης των κοραλλιών.
Στόχος είναι η πόλη να είναι αυτάρκης και να λειτουργεί όπως ακριβώς θα γινόταν εάν επρόκειτο για χερσαία περιοχή.
