Η Πλάκα είναι η ομορφότερη αθηναϊκή γειτονιά!

Αχνιστός ελληνικός καφές, γραφικά δρομάκια, ρομαντικά ηλιοβασιλέματα, στάσεις για ποτό, και ταβέρνες για τσιμπολόγημα. Η Αθήνα έχει… Πλάκα.

Τα απογεύματα η Κυδαθηναίων μυρίζει αντηλιακό. Από την ταράτσα του Cine Paris ο κόσμος χαζεύει περισσότερο την φωτισμένη Ακρόπολη και λιγότερο την ταινία. Στα τραπεζάκια του Γιασεμιού η μισή Αθήνα ξεφυλλίζει τις κυριακάτικες εφημερίδες της, κι η άλλη μισή… περιμένει υπομονετικά να καθίσει. Η αυλίτσα του Γλυκύ ευωδιάζει φρεσκοψημένο ελληνικό καφέ.

Στην οδό Σχολείου οι τουρίστες κοντοστέκονται μπροστά σε αγαλματίδια της Αφροδίτης της Μήλου σε pocket version, και αγοράζουν t-shirts με στάμπες για τον Σωκράτη, το αλκοόλ ή και τα δύο.

Ένας παπάς χτυπά τις καμπάνες έξω από το εκκλησάκι του Άι-Δημήτρη κάνοντας την ησυχία που επικρατεί αργά το απόγευμα στην οδό Επιμενίδου ακόμα πιο μυστηριακή. Από ένα πλάτωμα λίγο πιο πάνω φαίνεται το μεγαλειώδες χάος της πόλης που ξεκινά να ανάβει τα φώτα της. Η Αθήνα έχει Πλάκα. Αν δεν είχε, θα ήταν μια πολύ λιγότερο όμορφη πόλη.

Κατηφορίζοντας τον πεζόδρομο της Κυδαθηναίων

Σχεδόν όλες οι βόλτες στην Πλάκα ξεκινούν από τον μεγάλο γυαλιστερό πεζόδρομο που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της. Εδώ δίνονται τα ραντεβού έξω από το Cine Paris, στο ισόγειο του οποίου κοντοστέκεσαι για να χαζέψεις τις υπέροχες μεγάλες κινηματογραφικές αφίσες του, εδώ δυσκολεύεσαι τα απογεύματα, λόγω κοσμοπλημμύρας, να περάσεις βιαστικός. Από την άλλη, όμως, ποιος ο λόγος να είσαι βιαστικός στην Πλάκα;

Το καλύτερο σημείο της Κυδαθηναίων για να χαζεύεις τα πλήθη να περνούν: Το ομώνυμοΚαφενείο Κυδαθηναίων, στο μικρό πλατειάκι απέναντι από το Cine Paris. Απλώνει τραπεζάκια έξω, και σερβίρει μερακλίδικο ελληνικό καφέ κάτω από τις φυλλωσιές.

Το καλύτερο σημείο για να κρυφτείς από τα πλήθη: Η αυλίτσα του Γλυκύ, μόλις ένα λεπτό μακριά από την βοή του πεζοδρόμου, στο στενάκι της Αγγέλου Γέροντα. Σερβίρει απαρεγκλίτως φρεσκοψημένο ελληνικό καφέ, αλλά και ουζάκι με μεζέ από το μεσημέρι και μετά.

Το πιο kid-friendly σημείο της Πλάκας: Το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο, στο 14 της Κυδαθηναίων, φιλοξενεί μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα ψυχαγωγικά και εκπαιδευτικά προγράμματα της πόλης: Το Μυστήριο της Πλάκας, οι Πέτρες του Πέτρου, το Φάντασμα της Όπερας είναι μερικά από αυτά. Λεπτομέρειες για το καθένα ξεχωριστά θα βρείτε εδώ.

Το πιο θρυλικό υπόγειο της Κυδαθηναίων: Και ταυτόχρονα, ένα από ελάχιστα αξιοπρεπή μέρη για φαγητό στην Πλάκα –η τουριστική ανάπτυξη έχει το τίμημά της, κι αυτό λέγεται κατεψυγμένος μουσακάς. Τα Μπακαλιαράκια του Δαμίγου κάνουν… αυτό που λέει το όνομά τους, και το κάνουν πολύ καλά. Εξαιρετικά μπακαλιαράκια με σκορδαλιά, μερικές ακόμη μεγαλειώδεις στην απλότητά τους ελληνικές γεύσεις, χύμα κρασάκι και τιμές που δεν ξεπερνούν τα 20€ το άτομο.

Η πιο ήσυχη πλατεΐτσα στην Πλάκα: Εκείνη που φιλοξενεί, κάτω από τη σκιά ενός γιγάντιου φοίνικα, το βυζαντινό εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης, που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα, πλάι στα σωζόμενα τμήματα του αρχαίου ναού της Αρτέμιδας. Πολύ ήσυχη και με εντυπωσιακά νεοκλασικά να την περιστοιχίζουν, η μικρή πλατεία προσφέρεται για sightseeing και χάζι στον μίνι αρχαιολογικό χώρο από τα παγκάκια της.

Στα χνάρια της Ιστορίας: Η οδός Τριπόδων

Τρίποδες ήταν τα θεατρικά βραβεία της αρχαιότητας. Δίνονταν στον χορηγό (παραγωγό, σαν να λέμε) της καλύτερης παράστασης που παρουσιαζόταν στο Θέατρο του Διονύσου, και στήνονταν στον δρόμο που οδηγούσε σε αυτό. Ένα από αυτά –το μοναδικό που σώζεται σήμερα– είναι το Μνημείο του Λυσικράτη, περισσότερο γνωστό ως Φανάρι του Διογένη. Η μικρή πλατεΐτσα που το αγκαλιάζει φιλοξενούσε κάποτε ένα Μοναστήρι Καπουτσίνων, στο οποίο είχε μείνει ο Λόρδος Βύρωνας. Η Τριπόδων είναι ένας από τους ελάχιστους δρόμους της Πλάκας στους οποίους κυκλοφορούν αυτοκίνητα.

Η καλύτερη κρεπερί της πόλης: Ή αν όχι ολόκληρης της πόλης, σίγουρα της Πλάκας. ΛέγεταιΑμάλθεια, είναι ένα ρετρό γαλακτοπωλείο στο 16 της οδού Τριπόδων, και σερβίρει τις λαχταριστές πλην τσιμπημένες του κρέπες (με διαφορετική ζύμη για τις γλυκές και τις αλμυρές) στα λιγοστά τραπεζάκια του. Η κρέπα κάστανο είναι θρύλος.

Το δεύτερο πιο kid-friendly σημείο της Πλάκας: Το ημι-υπόγειο θεατράκι Φιγούρες και Κούκλες, του Τάσου Κώνστα και της Αλεξίας Αλεξίου φιλοξενεί παραστάσεις θεάτρου σκιών και κουκλοθέατρου, καθημερινά για σχολεία και Σαββατοκύριακα για γονείς με τα πιτσιρίκια τους.

Το πιο παρεΐστικο μεζεδοπωλείο για να αράξετε στον πεζόδρομο: Λέγεται απλά Καφενείο, βρίσκεται στη γωνία Τριπόδων και Επιχάρμου, απλώνει τα τραπεζάκια του στον μικρό πεζόδρομο και σερβίρει σπιτικά μεζεδάκια (κεφτεδάκια με κόκκινη σάλτσα, μυζηθροπιτάκια, καβουρμάς, μπεκρή μεζέ…) συνοδεία καλού χύμα κρασιού. Στα 20€ το άτομο.

Ο πιο ζεν δρόμος της Αθήνας: Αν συνεχίσετε την Επιχάρμου προς τα επάνω, θα βρεθείτε στην οδό Πρυτανείου, εκεί όπου βρίσκονται δύο από τα πιο φημισμένα εκκλησάκια στην Πλάκα: ο Άγιος Νικόλαος Ραγκαβά, και η πετρόχτιστη εκκλησία των Αγίων Αναργύρων αλλιώς γνωστή και ως Μετόχι του Παναγίου Τάφου, όπου το Πάσχα τελούνται οι περίφημες άνευ ηλεκτρικού ρεύματος ακολουθίες.

Η πιο συμπαθητική ταρατσούλα της γειτονιάς: Ανεβαίνετε τα σκαλάκια του Café Plaka (Τριπόδων 1) και πιάνετε τραπεζάκι με θέα στη πιο χρωματιστή γειτονιά της Αθήνας. Για καφέ και γλυκό από νωρίς (δυνατά παίζουν ο κορμός και το cheese cake) και ωραία κοκτέιλ όταν πέφτει το σκοτάδι.

Η γειτονιά με τα café: Λυσίου, Μνησικλέους, Κλεψύδρας

Η Λυσίου είναι ουσιαστικά η συνέχεια της Τριπόδων. Είναι, επίσης, ένα από τα πιο χρωματιστά δρομάκια της Πλάκας, και εκείνο που συγκεντρώνει μυστηριωδώς την ωραιότερη street art στην γειτονιά. Στην αριστερή της «όχθη» ξεκινούν τα σκαλάκια που ανηφορίζουν προς τις «απάνω γειτονιές», και πλημμυρίζουν από τραπεζάκια, γιασεμιά και κόσμο που λιάζεται.

Η ιδανική στιγμή για να πιάσετε τραπεζάκι στο Γιασεμί: Εκεί γύρω στο ηλιοβασίλεμα, όταν το πορτοκαλί φως λούζει τα σκαλάκια της Μνησικλέους, η βοή του μεσημεριού κοπάζει λιγάκι και τα γιασεμιά στις γλάστρες σα να ευωδιάζουν περισσότερο. Πιάνετε χρωματιστό τραπεζάκι κάτω από τις μπουκαμβίλιες, παραγγέλνετε ένα ποτήρι κρασί και καταστρώνετε σχέδια για τις καλοκαιρινές διακοπές.

Το σωστό μέρος για να δοκιμάσετε σπιτική μηλόπιτα: Το café της Μελίνας, στο 22 της Λυσίου, όπου η retro διακόσμηση συνδυάζεται άψογα με εκκεντρικά στοιχεία, όπως ο πολύχρωμος πολυέλαιος – φυλλωσιά και οι κατακόκκινοι τοίχοι. Οι φωτογραφίες, τα πόστερ και τα πορτρέτα της Μελίνας γεμίζουν τον χώρο με την παρουσία της στον εσωτερικό χώρο, ενώ για έξτρα δροσιά θα πιάσετε τραπεζάκι έξω, στον πλαϊνό πεζόδρομο.

Το πιο «επάνω» από τα café-δο-μπαράκια της επάνω γειτονιάς: Η υπερυψωμένη αυλή της Κλεψύδρας, περικυκλωμένη από γλάστρες και στρωμένη με πλακάκια όπως το σπίτι στο χωριό, διακοσμείται από παλιές φωτογραφίες της Αθήνας και προσφέρει στρατηγική θέση για χάζι στην περαντζάδα της ομώνυμης οδού Κλεψύδρας, που κατηφορίζει προς τους Αέρηδες. Σερβίρει καφεδάκι από νωρίς, ωραία γλυκά και ουζάκι ή ποτό αργότερα. Για να συνοδεύσετε την ουζοκατάνυξη με τσιμπολόγημα, προτιμήστε τις παραδοσιακές πίττες από τις ολίγον «τουριστίκ» ποικιλίες.

Όταν κοιτάς από ψηλά: Πανός και Θεωρίας γωνία

Εκεί όπου η οδός Πανός συναντά την Θεωρίας βρίσκεται ένα μικρό πλάτωμα, που απολαμβάνει ίσως την ωραιότερη θέα της πόλης που θα βρείτε στην Πλάκα –των Αναφιώτικων, φυσικά, εξαιρουμένων. Οι λάτρεις των μικρών ασήμαντων πληροφοριών σημειώστε ότι αυτή εδώ η διασταύρωση είναι το πλησιέστερο που μπορείτε να φτάσετε στον Παρθενώνα από την Πλάκα. Αν συνεχίσετε παράλληλα με το συρματόπλεγμα της Αρχαίας Αγοράς, από εδώ θα καταλήξετε στον Άρειο Πάγο για… λίγη φαντασμαγορική θέα ακόμη.

Ο ωραιότερος κήπος στην Πλάκα: Βρίσκεται στο 19 της οδού Πανός, και ανήκει στον Σύλλογο Αποφοίτων της Σχολής Καλών Τεχνών. Είναι μια μικρή όαση, με πανύψηλα δέντρα, πετρόχτιστα πεζούλια και τραπεζάκια καφενείου που «πατάνε» στο χώμα. Σερβίρει καφέδες (προς 2€) και σπιτικά γλυκά, αλλά και ποτά (στα 5€) όταν πέφτει το σκοτάδι. Ανοίγει ακανόνιστες ώρες, οπότε κάντε ένα τηλεφώνημα στο 210 3215654 πριν ξεκινήσετε, αν σκοπεύετε να έρθετε για την χάρη της μόνο.

Το πρώτο Πανεπιστήμιο του σύγχρονου ελληνικού κράτους: Στεγάστηκε επί Όθωνα στο σπίτι του αρχιτέκτονα Σταμάτιου Κλεάνθη, που σχεδίασε μαζί με τον Έντουαρτ Σάουμπερτ το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας. «Βάφτισε» για ευνόητους λόγους την οδό Θεωρίας και σήμερα φιλοξενεί το Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με χειρόγραφα και σπάνια βιβλία, καθώς και το Λάβαρο του Πανεπιστημίου, το οποίο σχεδίασε ο Ν. Γύζης για την επέτειο των πενήντα χρόνων. Κατά καιρούς διοργανώνονται στο μουσείο περιοδικές εκθέσεις, ενώ το δροσερό του αίθριο φιλοξενεί συχνά παραστάσεις θεάτρου και χορού, αλλά και συναυλίες, με ελεύθερη είσοδο ή με συμβολικό αντίτιμο.

Το πιο αγαπημένο στέκι των φοιτητικών μας χρόνων: Συνεχίζουμε να το τιμάμε τα ηλιόλουστα κυριακάτικα μεσημέρια που βολτάρουμε στην περιοχή και μας ανοίγει η όρεξη για ουζάκι και μεζέ. Σερβίρει συμπαθητικά ουζο-μεζεδάκια και ποικιλίες, αλλά και καφέδες όλη την ημέρα, στα τραπεζάκια που απλώνει στα σκαλιά πλάι στην Αρχαία Αγορά. Αν δεν καταλάβατε ότι μιλάμε για τους “πάνω” Διόσκουρους (στο 13 της οδού Διοσκούρων) πιθανότατα δεν υπήρξατε φοιτητές στην Αθήνα.

Η μόνη γειτονιά στον κόσμο που είναι πιο όμορφη από την Πλάκα: Βρίσκεται κρυμμένη πάνω από τα σκαλάκια που ξεκινούν στο πλάι του Άι-Γιώργη επί της οδού Στράτωνος. Είναι γεμάτη φουντωτές μπουκαμβίλιες, ασβεστωμένα σοκάκια τόσο στενά που μετά βίας χωρά ένας άνθρωπος να περάσει, μπλε παραθυρόφυλλα, αφίσες της Ανάφης, γάτες που χουζουρεύουν και γλαστράκια με βασιλικούς στα περβάζια. Λέγεται Αναφιώτικα, από τους αναφιώτες μάστορες που ήρθαν στην Αθήνα για να χτίσουν το παλάτι του Όθωνα και λάξευσαν στον βράχο κάτω από την Ακρόπολη τα κυκλαδίτικα σπιτάκια τους.

Πλακόστρωτα σοκάκια στη συμβολή των οδών Κλεψύδρας και Θρασυβούλου.