Πάνω από 30 χρόνια πριν, η οργάνωση United Way του Κλίβελαντ προσπάθησε να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ ως μέλος μιας διαφημιστικής εκστρατείας. Το σχέδιό τους ήταν να απελευθερώσουν 1,5 εκατομμύρια μπαλόνια στον ουρανό.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1986, περίπου 2.500 εθελοντές συγκεντρώθηκαν σε μια πλατεία στο Κλίβελαντ για να βοηθήσουν την οργάνωση να επιτύχει αυτόν τον στόχο. Αφού γέμισαν τα μπαλόνια με ήλιο, τα απελευθέρωσαν όλα ταυτόχρονα λίγο μετά τις 1:30 μ.μ.
Τα μπαλόνια που διασκορπίστηκαν πάνω από τον ορίζοντα της πόλης, δημιούργησαν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Οι πολίτες και οι εθελοντές έμειναν γοητευμένοι καθώς παρακολουθούσαν το μαγευτικό θέαμα σε όλη του τη δόξα.
Ωστόσο, υπήρχε η εξής ερώτηση: Όταν όλα αυτά τα μπαλόνια ξεφουσκώσουν και πέσουν στο έδαφος, ποιος θα φροντίσει τα σκουπίδια;
Μόλις απελευθερωθούν τα μπαλόνια, αυτό το γεγονός είχε καταστροφικές συνέπειες.
Το πρώτο μέρος που επηρεάστηκε από τα μπαλόνια ήταν το Αεροδρόμιο Burke Lakefront. Με τα απογυμνωμένα μπαλόνια που στρώθηκαν γρήγορα τον διάδρομο, οι αξιωματούχοι δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να κλείσουν το αεροδρόμιο για μικρό χρονικό διάστημα.
Τα μπαλόνια άρχισαν επίσης να πέφτουν γύρω από τη λίμνη Erie. Λίγο αργότερα, κλήθηκε ένα ελικόπτερο διάσωσης για να αναζητήσει δύο ψαράδες που εξαφανίστηκαν από τη θύελλα των μπαλονιών. Αν και τους είχαν δει τελευταία στη λίμνη, η ομάδα διάσωσης δεν κατάφερε να τους διακρίνει ανάμεσα στην πολύχρωμη θάλασσα των πλωτών μπαλονιών. Τα σώματα τους τελικά ξεβράστηκαν στην ακτή.
Τα μπαλόνια είχαν επίσης γεμίσει τις γειτονικές πόλεις. Τα περισσότερα από τα μπαλόνια έπεσαν στο έδαφος λόγω βροχής και χαμηλών θερμοκρασιών, ήταν σαν μια χιονοθύελλα «πλαστικών σκουπιδιών».
Μετά, η United Way έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη για ό,τι συνέβη. Αν και η οργάνωση έσπασε επιτυχώς το παγκόσμιο ρεκόρ, οι περισσότεροι άνθρωποι θυμούνται αυτό το γεγονός για τον κακό σχεδιασμό του που οδήγησε σε αυτές τις τρομακτικές συνέπειες.
Credit: Hefty
