Μπορεί οι πιγκουίνοι του είδους Eudyptes chrysocome να είναι αυστηρά μονογαμικοί, αλλά τα αρσενικά άτομα του είδους περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μακριά από το θηλυκό και επιστρέφουν μόνο για την αναπαραγωγή και την προστασία των νεογνών.
Ο πιγκουίνος Eudyptes chrysocome που ενδημεί στα νησιά Φώκλαντ στο Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό θεωρείται ως ένας από τους «πιστούς συζύγους» του ζωικού βασιλείου.
Μια ερευνητική ομάδα του ιαπωνικού Εθνικού Ινστιτούτου Πολικής Έρευνας παρακολούθησε από κοντά την οικογενειακή ζωή των πιγκουίνων με τα εντυπωσιακά λοφία.
Οικογενειακή ζωή
Προκειμένου να παρακολουθήσει τις κινήσεις των πτηνών στους έξι μήνες που διαρκεί η απουσία τους από τη φωλιά, η διεθνής oμάδα με επικεφαλής τον Ζαν-Μπατίστ Τιεμπό τοποθέτησε συσκευές GPS στα πόδια 16 πιγκουίνων – οκτώ ζευγάρια – από μια αποικία στο Νιου Άιλαντ στα ανοιχτά της Αργεντινής.
Τα ζευγάρια χρειάζονται περίπου έναν μήνα για να ζευγαρώσουν, να γεννήσουν αβγά και τα επωάσουν. Στη συνέχεια περνούν περίπου 70 μέρες μεγαλώνοντας τους νεοσσούς πριν χωρίσουν και πάλι τον Απρίλιο. Δεδομένου όμως ότι πρέπει συχνά να αφήνουν τη φωλιά για να βρουν τροφή, οι ερευνητές υπολογίζουν ότι τα ζευγάρια πρέπει να μένουν κοντά μόλις για ένα μήνα το χρόνο.
Με το τέλος αυτής της σύντομης αναπαραγωγικής περιόδου, τα πτηνά επιστρέφουν στην μοναχική ζωή: τα δεδομένα έδειξαν ότι, στη διάρκεια του χωρισμού τους, τα αρσενικά και τα θηλυκά απέχουν συνήθως εκατοντάδες χιλιόμετρα, απόσταση που έφτασε από τα 600 χιλιόμετρα στα 2.500 χιλιόμετρα. Κατά τα άλλα, πάντως, αρσενικά και θηλυκά κινούνται σε παρόμοια περιβάλλοντα και έχουν ίδιες διατροφικές συνήθειες.
Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, ένας από τους λόγους για τους οποίους αυτοί οι πιγκουίνοι είναι μονογαμικοί είναι το γεγονός ότι χτίζουν φωλιές και δεν γεννούν τα αβγά τους στο γυμvό έδαφος όπως άλλα είδη πιγκουίνων. Το σημείο αναπαραγωγής είναι το ίδιο κάθε χρόνο γεγονός που διευκολύνει τα πτηνά να ξανασυναντήσουν το ταίρι τους στη νέα αναπαραγωγική περίοδο.
Αφού όμως έχουν επιλέξει τη μονογαμία, γιατί προτιμούν τη μοναχική ζωή το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου; Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι αρσενικοί πιγκουίνοι φτάνουν στη φωλιά έξι μέρες πριν τα θηλυκά και αποχωρούν έξι μέρες μετά.
Αυτό σημαίνει ότι τα αρσενικά θα έπρεπε να αναζητήσουν τις συζύγους τους μακριά στην ανοιχτή θάλασσα. Αντί λοιπόν να βγουν στο ψάξιμο συναντούν τη σύζυγό τους ξανά στο ίδιο σημείο ένα χρόνο μετά.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση «Biology Letters».
[via]
