Αρχικά ήταν ο γραφικός του χωριού που ξημεροβραδιαζόταν στο, χωρίς ηλεκτρισμό, υπόστεγο της αερολέσχης Φλώρινας. Σήμερα, όμως, είναι ο Έλληνας από τη Φλώρινα που κατασκεύασε το πρώτο στην Ελλάδα και παγκοσμίως όσον αφορά τις τεχνικές προδιαγραφές, αεροσκάφος στην κατηγορία των υπερελαφρών και πειραματικών.
Ο Γιώργος Ηλιόπουλος, συνταξιούχος αστυνομικός, πρόεδρος της Αερολέσχης Φλώρινας και εκπαιδευτής πιλότων κατάφερε να κατασκευάσει το Archon SF/1, ένα υπερελαφρύ αεροσκάφος που διαθέτει κινητήρα 46 ίππων, ζυγίζει 300 κιλά και πετάει στα 12.000 πόδια, δηλαδή σε απόσταση μεγαλύτερη από τριάμιση χιλιόμετρα από το έδαφος
Είναι μονοθέσιο, μοιάζει με μαχητικό (άλλωστε τα περισσότερα μέρη του είναι κατασκευασμένα από αλουμίνιο αεροναυπηγικής) με πολλούς καινοτόμους σχεδιασμούς σε παγκόσμια κλίμακα (οι λεπτομέρειες του σχεδίου του τείνει σε τεχνολογία Stealth) και μάλιστα για αυτό το συγκεκριμένο αεροπλάνο έχει δεχθεί πάρα πολλά emails και τηλεφωνήματα από αμερικανικές εταιρείες που επιθυμούν να το αξιοποιήσουν εμπορικά και ήδη κατασκευάζεται σε πωλούμενα κιβώτια «κιτ» που συναρμολογούνται. Ουσιαστικά, οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές αγοράζουν προς 14.650 ευρώ το λεγόμενο airframe kit που περιλαμβάνει το σύνολο των προκατασκευασμένων εξαρτημάτων του αεροσκάφους εκτός από την μηχανή και την προπέλα.
Ο κατασκευαστής του, Γιώργος Ηλιόπουλος, δεν είναι αεροναυπηγός, ούτε μηχανικός αεροσκαφών, ούτε καν τεχνικός οποιασδήποτε ειδικότητας. Είναι ένας απλός αστυνομικός, που όμως διακατέχεται από πάθος και μεράκι για την αεροπλοΐα, ενώ είναι πρόεδρος της Αερολέσχης Φλώρινας.
Αρχισε να ασχολείται ερασιτεχνικά με την αεροναυπηγική το 1980, μελέτησε τη σχετική βιβλιογραφία, τα μοντέλα αεροσκαφών και ξεκίνησε το 1987 να κατασκευάζει το πρώτο του αεροσκάφος. «Το παρθενικό εκείνο εγχείρημα ολοκληρώθηκε το 1994. Απαιτήθηκε χρόνος όχι τόσο για την κατασκευή όσο για τη σχεδίαση του αεροπλάνου. Το είχα κατασκευάσει με επαναχρησιμοποιημένα υλικά που υπήρχαν στην περιοχή και ξύλο» σημειώνει.
Το πρώτο λοιπόν αεροπλάνο που κατασκεύασε ήταν ξύλινο και μάλιστα… ανακυκλώσιμο, αφού τα ξύλα που χρησιμοποίησε για την κατασκευή του προέρχονταν από τα παλιά του έπιπλα, το κάθισμα που τοποθέτησε στη θέση του οδηγού ήταν ένα αναπηρικό καροτσάκι, ενώ τα μηχανικά του μέρη προήλθαν από έναν παλιό κινητήρα αυτοκινήτου. Όπως ο ίδιος έχει πει, για να καταφέρει να ολοκληρώσει την κατασκευή του «Λυγκιστή», όπως είναι το όνομα του εν λόγω αεροσκάφους, χρειάστηκε να ξεπεράσει και το φόβο του και τον εαυτό του, καθώς το εγχείρημά του κινδύνευε να χαρακτηριστεί ως μία φαιδρή ιστορία για έναν τρελό που προσπάθησε να φτιάξει αεροπλάνο.
Πάντως, μόλις ολοκλήρωσε την κατασκευή του πρώτου του αεροπλάνου και θεωρώντας ότι έχει εκπληρώσει το όνειρό του, δήλωνε πώς δεν θα επιχειρούσε κάτι ανάλογο στο μέλλον, ακόμη και αν του έδιναν 1 εκατ. Ευρώ. Το μικρόβιο όμως του είχε μπει και κάτι μέσα του του έλεγε να συνεχίσει.
Και το έκανε κατασκευάζοντας ένα δεύτερο αεροσκάφος από τσίγκους τυπογραφείου, σε κλίμακα 1 προς 6. Μάλιστα, όταν πέταξε, η χαρά του, όπως λέει ο ίδιος ήταν τόσο μεγάλη που κόντεψε να πάθει καρδιακή προσβολή.
Ύστερα από κοπιαστική δουλειά και 3000 τροποποιήσεις του αρχικού σχεδίου το κατασκεύασε και σε κανονικό μέγεθος, χρησιμοποιώντας αεροπορικό αλουμίνιο και ο «Άρχων».
«Κατασκεύασα το εν λόγω αεροσκάφος μαζί με δύο μηχανικούς βάσει σύγχρονων προδιαγραφών. Το σχεδιάσαμε εξ’ολοκλήρου στον υπολογιστή, ενώ τα υλικά είναι αυτά που χρησιμοποιούνται στην αεροναυπηγική. Μία από τις πιο μεγάλες δυσκολίες ήταν να εντοπίσω, σε όλη την Ελλάδα, τα κατάλληλα υλικά. Είχα ταξιδέψει στην Αθήνα για μία μόνο βίδα» αφηγείται.
Εταιρεία με έδρα την Κρήτη κατασκευάζει τα ηλεκτρονικά όργανα, η προπέλα κατασκευάζεται στην Αθήνα, ο κινητήρας κατασκευάζεται στην Αυστρία και οι τροχοί είναι από την Αμερική.
Πάντως, ο κ. Ηλιόπουλος αντιμετώπισε τεράστια προβλήματα με την ελληνική γραφειοκρατία προκειμένου να λάβει άδεια για να πετάξει δοκιμαστικά το αεροσκάφος που κατασκεύασε. Ετσι, απευθύνθηκε στην Ιταλία. Για αυτό άλλωστε και τα διακριτικά «νηολόγησής» του φέρουν στα αρχικά το γράμμα «Ι-Α281».
«Νιώθω σαν να πολεμάω με ανεμόμυλους» σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Ηλιόπουλος.
«Το 2010 οπότε ξεκίνησα τη διαδικασία έκδοσης ειδικού πιστοποιητικού πτητικής ικανότητας, με αντιμετώπιζαν στις δημόσιες υπηρεσίες σαν το γραφικό του χωριού. Μου ζήτησαν χρήματα για να επιταχυνθεί η διαδικασία και μου πρότειναν να ζητήσουμε, πρώτα, άδεια από χώρες του εξωτερικού και μετά από την Ελλάδα. Ύστερα από αλλεπάλληλες ψυχρολουσίες καταφέραμε να εντάξουμε το Archon SF/1 στο ελληνικό νηολόγιο» εξηγεί.
Ωστόσο, τα δύσκολα τώρα ξεκινούν. «Οικονομικά βρίσκομαι στο ναδίρ. Αποτέλεσμα; Να υπάρχει αγοραστικό ενδιαφέρον που δεν μπορώ να καλύψω. Χρειάζομαι χρηματοδότηση για να αποκτήσω την κατάλληλη εγκατάσταση και προσωπικό, ώστε να είναι δυνατό με ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό τρόπο να πραγματοποιείται η διαλογή και ο έλεγχος ποιότητας των απαιτούμενων εξαρτημάτων. Τα υλικά αυτά κατασκευάζονται σε όλη την Ελλάδα και γι’ αυτό η διαδικασία ελέγχου της ποιότητάς τους είναι ιδιαίτερα κοστοβόρος και χρονοβόρος».
Για να πάρει μπρος το εγχείρημα, όπως εξηγεί, απαιτείται κεφαλαιακή «ένεση» της τάξης των 100.000 ευρώ, προκειμένου να εξυπηρετούνται, ομαλά και οργανωμένα, οι παραγγελίες.
