Ο Ηλίας του 16ου: Όλοι απορούσαν το πώς τα χαστούκια του Χατζηχρήστου στον Βέγγο ήταν τόσο αληθοφανή.
Ο Ηλίας του 16ου: Ο Ηλίας του 16ου είναι μια ταινία που δεν βαριέσαι να βλέπεις ξανά και ξανά. Ωστόσο, αυτό που σίγουρα έχει μείνει σε όλους αξέχαστο από αυτή την ταινία, εκτός από τις θεϊκές ατάκες του Κώστα Χατζηχρήστου, είναι τα τόσο παραστατικά χαστούκια που έδινε ως «πόλισμαν», στον Θανάση Βέγγο. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι ήταν ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος του Θανάση Βέγγου, στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου. Αυτό όμως που όλοι αναρωτιούνται είναι το πώς τα χαστούκια ήταν τόσο αληθοφανή! Η απάντηση είναι απλή, διότι ήταν κανονικότατα!
Ο Κώστας Χατζηχρήστος θυμάται…
«Αν με ρωτήσεις πόσες ταινίες έχω κάνει, θα σου πω: 186. Γι’ αυτό δεν τις θυμάμαι όλες. Μία όμως θυμάμαι καλά και θα μου μείνει αξέχαστη, όχι τόσο γιατί ήταν μεγάλη επιτυχία, όσο για τα περιστατικά που συνέβησαν στη διάρκεια των γυρισμάτων της. Αυτή η ταινία «Ο Ηλίας του 16ου» με εμένα και τον Θανάση Βέγγο» αφηγείται ο Χατζηχρήστος και θυμάται.
«Σκηνοθέτη είχαμε τον Αλέκο Σακελλάριο και οπερατέρ το φίλο μου Ντίνο Κατσουρίδη. Θυμάμαι σε αυτή την ταινία τα βάσανα που πέρασε ο Θανάσης εξαιτίας μιας σκηνής του έργου που έπρεπε να φάει ένα χαστούκι… Νομίζω πως ο Θανάσης είναι ένας πολύ μεγάλος ηθοποιός με τεράστια επιμονή και υπομονή.
Ήταν λοιπόν η σκηνή που εγώ έπαιζα έναν ψευτοαστυφύλακα κι ο Βέγγος έναν φουκαριάρη κακοποιό. Ήταν η σκηνή που έβγαλε και το περισσότερο γέλιο, αλλά και αυτή που ταλαιπώρησε τον μεγάλο μας ηθοποιό. Τον αρπάζω από το γιακά τον Βέγγο και αρχίζω τα χαστούκια, όπως έλεγε το σενάριο. Το πρόβλημα άρχισε όταν έπεσε το πρώτο χαστούκι.
Τότε ο Βέγγος από τη δύναμη έφυγε από την κινηματογραφική μηχανή. Αρχίσαμε ξανά. Πάλι έφυγε από τη μηχανή. Φαπ. Μανούλα! Και άντε από την αρχή, φαπ. Μανούλα.
Περίμενε κάθε λίγο και λιγάκι μετά από το χαστούκι όλο το συνεργείο και ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας Αλέκος Σακελλάριος πότε θα συνέλθει ο Βέγγος από το χαστούκι. Με τη συναίνεση του Βέγγου τα χαστούκια έπρεπε να είναι αληθινά. Στο μεταξύ η ώρα περνούσε και η σκηνή δεν τέλειωνε.
Άσε που αρχίσαμε να μακιγιάρουμε το Θανάση γιατί το μάγουλό του είχε κατακοκκινίσει από τα χαστούκια. Δεν θα το πιστέψετε αλλά έτσι με το χαστούκι φάγαμε ολόκληρη ημέρα. Και επιτέλους ένα από τα χαστούκια ήταν πετυχημένο…».
