Η γυναίκα της ιστορίας μας εξομολογείται πως για 15 χρόνια ζούσε μέσα σε ένα ψέμα και κατάλαβε πως ο άντρας της της σύστησε την ερωμένη του ως αδελφή του.
Η συγκλονιστική ιστορία
15 χρόνια ζούσα σε ένα ψέμα. Από αυτό το ψέμα απέκτησα 2 παιδιά 12 και 13 χρονών σήμερα. Δύο παιδιά που γνώρισαν την ερωμένη του πατέρα τους, ως…θεία τους και το αδερφάκι τους σαν ξαδερφάκι τους.
Γνωριστήκαμε καλοκαίρι σε νησί. Δούλευα σεζόν και εκείνος ήρθε για διακοπές. Υποτίθεται ήρθε για 15 μερες και έκατσε 2 μήνες. Τρελλος έρωτας νόμιζα είχα βρει το ιδανικό.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα συζήσαμε αμεσως και πολύ γρήγορα έμεινα έγκυος και παντρευτήκαμε.
Πετούσα στα συννεφα από ευτυχία. Μια ευτυχία που τη σκίασε η…”αδερφή” του και το εξώγαμο παιδί τους.
Όταν τα παιδιά μου ήταν 4 και 5 ετών, ήρθε ο άντρας μου μια μέρα πολύ αναστατωμένος και μου είπε πως ο πατέρας του είχε αποκτήσει μια κόρη εκτός γάμου και πως το είχε μάθει τυχαία από έναν μακρινό συγγενή τους και ήθελε να ψάξει να βρει αυτή την κοπέλα. Εγώ σοκαρίστηκα, δεν μας είχε πει τίποτα κανείς τόσα χρόνια, όμως αμέσως τον στήριξα και είπα ότι θα είμαι στο πλευρό του να τη βρούμε και να την καλοδεχτούμε. Του είπα να βάλουμε ντετέκτιβ, μου είπε δεν χρειάζεται θα την έβρισκε μόνος του. Πράγματι ως δια μαγείας δύο μέρες μετά, η…αδερφή του έμπαινε σπίτι μας με το μωρό της. Δηλαδή το μωρό τους…δεν υποψιάστηκα τίποτα τότε…
Με τον καιρό και ενώ την είχα συμπαθήσει την κοπέλα και ερχόταν τακτικά να μας δει και την παίρναμε και σε διακοπές κάποιες φορές μαζί με το μωρό, δεν μπορούσα να μην προσέξω τα βλέμματα που αντάλλασσαν με τον άντρα μου αλλά αμέσως έδιωχνα τη σκέψη. Αδερφή του ήταν, πώς να τη δει πονηρά; σκεφτόμουν. Κούνια που με κούναγε.
Ένα βράδυ κι ενώ είχαν περάσει 4 χρόνια και μόλις είχα μείνει έγκυος στο τρίτο παιδί, πήρε εδώ η “αδερφή” του και ούρλιαζε. Τη ρώτησα τί είχε συμβεί, δεν καταλάβαινα. Κατάλαβα ότι είχαν μαλώσει με τον άντρα μου, της είπα ήρεμα ότι θα έρθει σε λιγο ο Περικλής και θα την πάρει τηλέφωνο. Ο Περικλής ήρθε αλλά δεν την πήρε. Όταν τον ρώτησα τί είχε συμβεί και γιατί είχαν μαλώσει, μου είπε για κληρονομικά ότι τάχα αυτή ζητούσε μερίδιο από το πατρικό τους, δε κατάλαβα. Οι γονείς του άντρα μου είχαν πεθάνει οπότε δεν είχα κανέναν να απευθυνθώ να μάθω να ανοίξω τα μάτια μου. Ό,τι μου έλεγε το πίστευα που να φανταστώ….
Λίγες μέρες μετά ήρθε εξώδικο. Το παρέλαβα εγώ ο άντρας μου έλειπε εγώ έτυχε εκείνη τη μέρα είχα ρεπό. Σωριάστηκα στον καναπέ, δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Πήρα την κουμπάρα μου, της είπα “Μυρτώ πεθαίνω” και το έκλεισα. Λίγη ώρα μετά η Μυρτώ μπούκαρε σπίτ από την αυλή βρίσκοντάς με σε άθλια κατάσταση. Η…αδερφούλα του, αυτή που τάχα είχε αποκτήσει ο πατέρας του, ήταν ερωμένη του και το παιδί δικό τους. Έστησε αυτό το κόλπο για να την έχει από κοντά και να μπορεί να έχει και τις δύο αλλά ο κύριος αρνούνταν να αναγνωρίσει το μωρό για να μην φανεί στη μερίδα του και γινουμε μύλος. Όταν αυτή τον πίεσε και αυτός αρνήθηκε του στειλε το μπουγιουρντί. Στο εξώδικο ανέφερε ότι ή θα αναγνώριζε το μωρό εντός 5 ημερών ή θα του έκανε αγωγή ακούσιας αναγνώρισης.
Άρχισα να πετάω τα πράγματά του στην είσοδο ουρλιάζοντας σε κατάσταση υστερίας. Η αδερφή μου, κάλεσε γιατρό και ήρθε και μου έκανε ηρεμιστική ένεση. Δυστυχώς δεν γλιτωσα την αποβολή, από την ταραχή μου έχασα το τρίτο παιδάκι.
Η συνέχεια της ιστορίας
Ο Περικλής δεν ήρθε εκείνη τη μερα καθόλου σπίτι και τα παιδια τα πήρε λίγες μέρες η αδερφή μου. Κοιμόμουν και ξυπνούσα μια εβδομάδα ολόκληρη, ήμουν σε λήθαργο. Έβαλα δικηγόρο και έβαλε μπροστά το διαζύγιο αμέσως. Δεν θέλησα να τον ξαναδω, τα παιδιά ζήτησα να τα παραλαμβάνει από την αδερφή μου και πράγματι έτσι γινόταν. Μπήκαν στη μέση οι δικηγόροι και δεν ειδωθήκαμε ξανά, έκανα τα πάντα να μην τον ξαναντικρύσω. Η…”αδερφή” του δεν εμφανίστηκε ξανά ποτέ, έμαθα μόνο ότι λίγο μετά που βγήκε το διαζύγιο παντρεύτηκαν. Πατώντας επί πτωμάτων, ξέρω κι εγώ να κάνω γάμους αλλά…
Τον είδα τυχαία στον δρόμο 3 χρόνια μετά. Ήταν γερασμένος και τουλάχιστον 30 κιλά πιο παχύς. Ήταν καταβεβλημενος και νευρικός, ήταν φανερό πως δε πέρναγε καλά. Σχεδόν δεν τον γνώρισα. Ένιωσα σαν το σύμπαν να μου έδινε την απάντηση στο γιατί σ΄εμένα Θεέ μου; Τώρα ήξερα…ήμουν με έναν άνθρωπο δειλό, ψεύτη και χειριστικό και έπρεπε έστω και με άγριο τρόπο, να κόψω κάθε δεσμό και να αλλάξω σαν άνθρωπος να μην είμαι τόσο ανυποψίαστη.
Σήμερα είμαι ανανεωμένη, κάνω μια δουλειά που μου αρέσει, τα παιδιά μου είναι καλά και έχω μια σχέση συντροφική όπου περνάω όμορφα αλλά έχω πάντα πλέον, τα μάτια μου δεκατέσσερα.
Γιατί όταν κάποιος σε ρίχνει απ’ την ταράτσα στο υπόγειο μέσα σε μια νύχτα, ποτέ τίποτα δεν είναι τον ίδιο.
Μπορεί όμως να είναι καλύτερο.
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
