Η συγκινητική ιστορία, της ζωής της μικρής Χάρπερ-Μέι συγκινεί και αφυπνίζει. Το κοριτσάκι είναι 2 ετών και μεγαλώνει με τη μητέρα της, Μπέκι Χάρπερ, 38 ετών. Η μονογονεϊκή οικογένεια από τη Βρετανία δεν έχει κοντά της τον μπαμπά της μικρής.
Ο Τζέμι Χάντερ πέθανε στα 38 του, χτυπημένος από καρκίνο στα νεφρά, δύο μέρες μετά τη γέννηση της κόρης του. Για να προλάβει να την κρατήσει στην αγκαλιά του, η σύντροφός του είχε πάρει την απόφαση να γεννήσει δύο εβδομάδες πριν την αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού της.
Τζέιμ Χάντερ: Δύο μέρες μετά τη γέννηση της κόρης του, πέθανε
Το μωρό γεννήθηκε τον Μάιο του 2020 όταν η μητέρα του διένυε ακόμα τον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης της. Οι γιατροί ήξεραν ότι ο χρόνος ζωής του Τζέιμι είχε τελειώσει. Ο εξαντλημένος πια οργανισμός του δεν θα τα κατάφερνε να αντέξει μέχρι τη γέννηση της κόρης του.
Ο Τζέιμι ήταν δάσκαλος και προπονητής ποδοσφαίρου. Με τη νέα του σύντροφο δεν είχαν παντρευτεί. Και έτσι ξεκίνησε για τη νέα μητέρα ένας γραφειοκρατικός γολγοθάς για να μπορέσει να αναγνωριστεί η κόρη της ως γνήσιο τέκνο του συντρόφου της και να αποκτήσει το επίθετό του.
Η μικρούλα Χάρπερ-Μέι στον τάφο του μπαμπά της.
Η όλη διαδικασία της κόστισε πάνω από 3.500 χιλιάδες λίρες καθώς χρειάστηκε να αναζητήσει νομική βοήθεια αλλά και να προχωρήσει σε εξέταση DNA για να αποδειχθεί η πατρότητα του νεογέννητου μωρού από τον αποθανόντα πλέον σύντροφό της.
Μάλιστα, από όταν ζήτησε να αναγράφεται το όνομα του συντρόφου της ως πατέρα του παιδιού στη ληξιαρχική πράξη γέννησης και παραγγέλθηκε η εξέταση DNA δεν της επιτρεπόταν να πλησιάσει το άψυχο σώμα του για να αποκλειστεί η περίπτωση να το “μολύνει” με το δικό της DNA.
Εκτός από το οικονομικό βάρος που επωμίστηκε, η ψυχική οδύνη για τη λεχώνα που μόλις είχε χάσει τον πατέρα του παιδιού της ήταν δυσβάσταχτη.
H μητέρα της Χάρπερ, συναντιόταν συχνά με κοινωνικούς λειτουργούς και δικαστήρια: όλα αυτά για να αποκτήσει η κόρη της το δικαίωμα να αναγράφεται το όνομα του Τζέιμι Χάντερ ως όνομα πατρός και να φέρει η ίδια το επώνυμο του στη ληξιαρχική πράξη γέννησής της.
Η Βρετανίδα μητέρα από το Μπέρμιγχαμ, σχεδόν τρία χρόνια μετά τη γέννηση της κόρης της, αναγνωρίζει ότι αν ήταν παντρεμμένη με τον σύντροφό της όλα θα ήταν πιο απλά. Εξιστορώντας την δική της ιστορία, θίγει ένα σημαντικό ζήτημα για την αναγνώριση των παιδιών που γεννιούνται εκτός γάμου.
Όπως είχε πει και η ίδια: “Ήταν μια κόλαση. Με τρελαίνει που χρειάστηκε να περάσουμε τόσα πολλά. Η νομοθεσία είναι πια ξεπερασμένη. Σήμερα, πολλοί άνθρωποι που έχουν παιδιά δεν είναι παντρεμμένοι”.
