Στην Daily Mail, έγραψε η Monica Zwolsman, η οποία παραδέχεται ότι μετά την εμμηνόπαυση έχει χάσει την ερωτική επιθυμία της και είναι ok με αυτό, όχι όμως και με τις κοινωνικές προκαταλήψεις που αντιμετωπίζει.
Monica Zwolsman: Διαβάστε το άρθρο της
«Είμαι 58 ετών και δεν θέλω να ξανακάνω σεξ στη ζωή μου. Ούτε μία φορά τον μήνα ούτε σε κάποια επέτειο γάμου ούτε σε πάρτι γενεθλίων. Ούτε στις διακοπές ούτε με κάποιον νέο, σέξι άντρα μετά από μερικά ποτά. Όχι, δεν θέλω να το ξανακάνω.
»Και είμαι σίγουρη ότι δεν νιώθω μόνο εγώ έτσι. Πιστεύω ότι υπάρχουν εκατομμύρια γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας εκεί έξω σαν κι εμένα.
«Ίσως -μια επαναστατική σκέψη – ήρθε η στιγμή να σκεφτούμε και τη δική μας ευτυχία. Πόσες γυναίκες στα 50 χρόνια τους, ελεύθερες πλέον από βιολογικούς κύκλους και λειτουργίες, νιώθουν εγκλωβισμένες από τον πόθο που κάποτε τις οδηγούσε τόσο παθιασμένα στο κρεβάτι;
»Και πόσες γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση ντύνονται σέξι όχι από αίσθημα καθήκοντος ή για να τον εμποδίσουν να αναζητήσει το σεξ αλλού ή έστω και για συντροφικότητα, αλλά επειδή πραγματικά το θέλουν;
»Στην εποχή όπου οι γυναικείες σεξουαλικές ανάγκες θεωρούνται ισότιμες με τις ανδρικές, κάτι τέτοιο θεωρείται, φυσικά, αιρετικό. Θα αντιμετωπιστεί με δυσπιστία. Η πιθανότητα να χάνουμε τη λίμπιντό μας αφού χάνουμε την ικανότητα να τεκνοποιήσουμε, γιατί έτσι το θέλει η φύση, απορρίπτεται σαν μισογυνισμός».
Όπως προσθέτει, ωστόσο, παρακάτω η ίδια, πλέον τρέμει και αηδιάζει στη σκέψη του σεξ. «Συμβαίνει μόνο σε εμένα; Είναι δύσκολο να απαντήσω, γιατί αυτό το ταμπού προστατεύεται από μια συνωμοσία σιωπής. Κανένας δεν μιλάει γι’ αυτό. Κάποιες γυναίκες θα πουν, γελώντας, ότι χαίρονται που δεν χρειάζεται πια να κάνουν τόσο συχνά σεξ όσο παλιά, αλλά το να παραδεχτείς ότι δεν θέλεις να ξανακάνεις σεξ είναι άλλη υπόθεση».
«Στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχα τρελή ερωτική επιθυμία, ακόμα και στην εφηβεία μου προσποιούμουν ότι ποθούσα τους “καυτούς” σταρ της εποχής – άντρες όπως οι Robert Redford, David Cassidy και Mark Hamill.
«Συμβαίνει μόνο σε εμένα; Είναι δύσκολο να απαντήσω, γιατί αυτό το ταμπού προστατεύεται από μια συνωμοσία σιωπής. Κανένας δεν μιλάει γι’ αυτό. Κάποιες γυναίκες θα πουν, γελώντας, ότι χαίρονται που δεν χρειάζεται πια να κάνουν τόσο συχνά σεξ όσο παλιά, αλλά το να παραδεχτείς ότι δεν θέλεις να ξανακάνεις σεξ είναι άλλη υπόθεση.
Παντρεύτηκα τρεις φορές, κι αυτοί οι άντρες ήταν σχεδόν όλοι οι ερωτικοί σύντροφοι, συν κάνα δυο αμήχανες ευκαιριακές εποχές μετά τα διαζύγια. Σήμερα μπορεί να ακούγεται απελπιστικά συντηρητικό, αλλά ποτέ δεν έβρισκα το νόημα του να έρχομαι σε επαφή χωρίς γάμο ή παιδιά (απέκτησα τρία παιδιά με δύο από τους συζύγους μου).
Για να μην παρεξηγηθώ, απολάμβανα το σεξ. Όταν με αγαπούσαν και αγαπούσα, ήταν καλό και γεμάτο πάθος και ένιωθα ικανοποιημένη από αυτό».
Η Monica γράφει, μεταξύ άλλων: «Η απέχθειά μας για το σεξ αντιμετωπίζεται σαν ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Κάτι δεν πρέπει να πηγαίνει καλά με μια γυναίκα στην ηλικία μου που δεν θέλει να κάνει σεξ. Πάρε ορμόνες! Μίλα σε έναν ψυχοθεραπευτή! Πήγαινε στο γυναικολόγο σου να αντιμετωπίσεις την ξηρότητα και την ατροφία και άλλα προβλήματα που ακούγονται αξιοθρήνητα και που εγώ δεν έχω την επιθυμία ή την ανάγκη να θεραπεύσω.
»Η υπόθεση κάτω από όλες αυτές τις υπαγορεύσεις είναι ότι όλες οι υγιείς γυναίκες θέλουν να κάνουν σεξ, ανεξαρτήτως ηλικίας. Κανένας δεν με ακούει όταν του λέω: Δεν θέλω.
«Κάτι δεν πρέπει να πηγαίνει καλά με μια γυναίκα στην ηλικία μου που δεν θέλει να κάνει σεξ. Πάρε ορμόνες! Μίλα σε έναν ψυχοθεραπευτή! Πήγαινε στο γυναικολόγο σου να αντιμετωπίσεις την ξηρότητα και την ατροφία και άλλα προβλήματα που ακούγονται αξιοθρήνητα και που εγώ δεν έχω την επιθυμία ή την ανάγκη να θεραπεύσω».
Ενώ προσθέτει: «Ή μπορεί να με ακούν και μετά να μου λένε ότι η ζωή μου είναι άδεια και βαρετή. Ότι πρέπει να υποφέρω από άγχος. Δεν είμαι στρεσαρισμένη – είμαι ευτυχισμένη. Έχω άφθονο ελεύθερο χρόνο και είμαι απόλυτα υγιής.
Αποφάσισα να μιλήσω πρόσφατα, όταν ένας άντρας που θεωρούσα καλό φίλο πρότεινε να συνδυάσουμε τη φιλία μας με σεξ. Τότε έκανα μια δημόσια ανάρτηση σε μια ομάδα στο Facebook, προετοιμασμένη να αντιμετωπίσω το πιο δύσκολο ταμπού. Η αλήθεια είναι ότι ένιωθα πληγωμένη από την πρότασή του και ήθελα να ξέρω αν υπερβάλω.
Η κραυγή αγανάκτησής μου συνάντησε ένα τσουνάμι από μηνύματα συμπόνοιας από γυναίκες της ηλικίας μου που ένιωθαν όπως κι εγώ. Κάποιες καταριόταν τη μέρα που βγήκε το Βιάγκρα και άλλες ένιωθαν πραγματικό άγχος στην προοπτική της σωματικής επαφής.
Δεν ήταν όλες οι αντιδράσεις θετικές, ομολογώ. Κάποιοι – και γυναίκες και άντρες – στράφηκαν εναντίον μου, σαν να τους είχα προσβάλει προσωπικά. Η κακία τους ήταν αποκαλυπτική: Γιατί μια γυναίκα που το λέει αυτό να δέχεται τόσα δηλητηριώδη βέλη; “Απλά δεν έκανες ποτέ καλό σεξ στη ζωή σου” μού έγραψαν πολλοί, ενώ άλλοι σχολίασαν: “Πρέπει να είσαι χοντρή και άσχημη”. “Πρέπει να είσαι λεσβία” ήταν ένα άλλο, πιο “ψαγμένο” σχόλιο, ενώ δεν έλειψαν και άλλες, πιο άσχημες απαντήσεις. Κάποιοι αμφισβήτησαν την αρρενωπότητα των πρώην συζύγων μου. Έχω χηρέψει δύο φορές και έχω πάρει μία φορά διαζύγιο και δύο από τους πρώην συζύγους μου τούς είχα αγαπήσει βαθιά».
