Την τιμητική της έχει σήμερα η Δράμα, καθώς γιορτάζει την πολιούχο της Αγία Βαρβάρα διατηρώντας ταυτόχρονα το έθιμο με τα χειροποίητα καραβάκια που ρίχνονται στα νερά της λίμνης που είναι αφιερωμένη στην αγία.
Και φέτος την παραμονή της γιορτής έδωσαν ραντεβού μικροί και μεγάλοι, και είναι αυτή η συγκέντρωση των γενεών που κρατάει ζωντανή τη μνήμη.
Σύμφωνα με το θρύλο, κατά τους βυζαντινούς χρόνους στο χώρο όπου βρίσκεται σήμερα η λίμνη υπήρχε ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην Αγία Βαρβάρα. Οι Τούρκοι όταν κατέλαβαν την πόλη, το 1380, το γκρέμισαν και στη θέση του προσπάθησαν να φτιάξουν ένα τζαμί.
Όμως στις 4 Δεκεμβρίου, ανήμερα της γιορτής, η περιοχή πλημμύρισε και το τζαμί δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Από τότε η Αγία Βαρβάρα έγινε πολιούχος της Δράμας και ακριβώς απέναντι από τη λίμνη χτίστηκε η καινούργια εκκλησία, το 1920, με το καμπαναριό της να αντικατοπτρίζεται στο νερό στο σημείο όπου λέγεται ότι υπήρχε το εκκλησάκι.
Το θρύλο αυτό ακολούθησε το έθιμο με τα καραβάκια, οι εκδοχές του οποίου είναι δύο. Σύμφωνα με την πρώτη, την παραμονή του εορτασμού, μετά τη λιτανεία, οι πιστοί έστελναν στο βυθισμένο εκκλησάκι το κεράκι τους για την αγία πάνω σ’ ένα σανίδι.
Η δεύτερη εκδοχή βασίζεται στο ότι η Αγία Βαρβάρα, εκτός από προστάτιδα τού Πυροβολικού, είναι και προστάτιδα των κοριτσιών. Έτσι, όλα τα ανύπαντρα κορίτσια στις 3 Δεκεμβρίου όταν σκοτείνιαζε άναβαν κεριά στον ανατολικό τοίχο της λίμνης. Κάποιες έβαζαν τα δικά τους πάνω σε σανίδες και μαζί με μια ευχή τα έστελναν στην αγία.
