Σε ένα αεροπλάνο ταξίδευαν μαζί ένας Κρητικός, ένας Θεσσαλονικιός κι ένας Πόντιος.

Το αεροπλάνο τους έπεσε στην Αφρική, πάνω από ένα χωριό των Ζουλού, οι οποίοι άρχισαν να τους κυνηγάνε.

Εκείνοι άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητοι για να σωθούν.

Βλέπει ο Κρητικός μία σκάλα, την αρπάζει και συνεχίζει να τρέχει.

Βλέπει ο Θεσσαλονικιός ένα γιγάντιο σιδερένιο καζάνι, το αρπάζει και συνεχίζει να τρέχει.

Βλέπει ο Πόντιος μία πέτρα, την αρπάζει και συνεχίζει να τρέχει.

Την ώρα που έτρεχαν, συναντούν έναν τουρίστα που έκανε σαφάρι και τους ρώτησε:

«Γιατί τρέχετε έτσι, τι συμβαίνει;»

«Μας κυνηγάνε οι Ζουλού!» απάντησε ο Κρητικός.

«Και την σκάλα γιατί την κουβαλάς μαζί σου;» ρώτησε ο τουρίστας.

«Γιατί αν με φτάσουν, βάζω την σκάλα σε ένα δέντρο για να ανέβω, την τραβάω, και δεν θα μπορούν να με πιάσουν!»

«Ε, άμα έχεις μυαλό!!! Μπράβο, έξυπνη ιδέα!» είπε ο τουρίστας.

Μετά ρώτησε ο τουρίστας τον Θεσσαλονικιό γιατί τρέχει με το βαρύ καζάνι κι εκείνος του απάντησε:

«Γιατί αν δω ότι με φτάνουν, πετάω το καζάνι πάνω τους να τους χτυπήσω, κι έτσι θα προλάβω να τους ξεφύγω!»

«Ε, άμα είσαι τόσο δυνατός! Μπράβο για την δύναμή σου!» είπε ο τουρίστας.

Ήρθε η σειρά του Πόντιου και τον ρώτησε ο τουρίστας:

«Εσύ γιατί κουβαλάς την πέτρα;»

«Γιατί αν δω ότι με φτάνουν, αφήνω την πέτρα, και τρέχω πιο γρήγορα!!!»