Η μητέρα των διδύμων που γεννήθηκαν το ένα λευκό και το άλλο μαύρο, παραδέχεται ότι προειδοποίησε τους καθηγητές πως τα παιδιά είναι αδέρφια, καθώς προετοιμάζονται να πάνε στο γυμνάσιο.
Η Μάρσια και η Μίλι Μπιγκς από το Χαϊγκέιτ του Μπέρμιγχαμ, ήταν σχεδόν πανομοιότυπες όταν γεννήθηκαν τον Ιούλιο του 2006. Αλλά η καταπληκτική διαφορά τους, δεν άργησε να εμφανιστεί.
Καθώς η επιδερμίδα της μικρής Μίλι γινόταν όλο και πιο σκούρα, η επιδερμίδα της Μάρσια γινόταν πιο ανοιχτόχρωμη και τα μαλλιά της ξανθά και σγουρά.
Η Αμάντα Μπιγκς, μητέρα των διδύμων που γεννήθηκαν το ένα λευκό και το άλλο μαύρο, παραδέχεται ότι προειδοποίησε τους καθηγητές πως τα παιδιά είναι αδέρφια, καθώς προετοιμάζονται να πάνε στο γυμνάσιο.
Η 46χρονη μητέρα προειδοποίησε το σχολείο King Solomon International Business School που θα πάνε τα παιδιά της, ότι τα κορίτσια είναι πραγματικά αδερφές.
Η Μάρσια έχει κληρονομήσει την ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα και τα καστανόξανθα μαλλιά της μητέρας της, ενώ η Μίλι έχει μοιάσει στον πατέρα της, που έχει καταγωγή από την Τζαμάικα.
Η Μάρσια και η Μίλι έμοιαζαν σχεδόν ίδιες όταν γεννήθηκαν τον Ιούλιο του 2006, αλλά η καταπληκτική διαφορά τους δεν άργησε να φανεί.
Η Μάρσια έχει κληρονομήσει την ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα και τα καστανόξανθα μαλλιά της μητέρας της, ενώ η Μίλι έχει μοιάσει στον πατέρα της, που έχει καταγωγή από την Τζαμάικα.
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί.
https://www.youtube.com/watch?v=LhAMf_ZYhTo
«Ακόμα και όταν ήταν στο δημοτικό ο κόσμος μπερδευόταν. Τις έπαιρνα από το σχολείο και ο κόσμος με ρωτούσε αν ήταν και οι δυο κόρες μου», αναφέρει η μητέρα των κοριτσιών.
Οι καθηγητές στο προηγούμενο σχολείο των κοριτσιών, δυσκολεύονταν να πιστέψουν ότι τα κορίτσια ήταν αδερφές και ρωτούσαν την μητέρα τους αν είναι παιδιά της.
Τα κορίτσια θα πάνε γυμνάσιο τώρα και η μητέρα τους ήθελε να σιγουρευτεί ότι δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει ξανά το ίδιο πρόβλημα.
Η 46χρονη μητέρα παραδέχεται ότι κατά καιρούς βρίσκει λίγο ενοχλητική τη διαρκή προσοχή που δέχεται από αγνώστους.
«Μερικές φορές είναι λίγο ενοχλητικό, ειδικά όταν με σταματούν στο δρόμο. Μετά, όμως, σκέφτομαι πόσο όμορφες είναι οι κόρες μου και πόσο τυχερή είμαι που τις έχω και μου περνάει η ενόχληση. Υπήρχαν κάποιοι καθηγητές που δεν πίστευαν ότι είναι αδερφές, αλλά όσο τις γνώριζαν καλύτερα, έβλεπαν πόσο ίδιες είναι. Εκτός από τη διαφορά στον τόνο της επιδερμίδας τους, είναι ακριβώς ίδιες… είναι πανέμορφες και με κάνουν υπερήφανη κάθε μέρα», αναφέρει η μητέρα των κοριτσιών.
