Γνωστό ως η ‘Παιδική Χαρά της Αμερικής’, το νησί του Μπρούκλιν, το Coney Island, φιλοξενούσε τα πιο περίεργα αξιοθέατα του 20ου αιώνα. Μια πόλη με νάνους, επιδείξεις με άγρια ζώα και μια κυρία με γένια ήταν μερικά από τα πιο γνωστά αξιοθέατα του πάρκου διασκέδασης. Αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι ένα αξιοθέατο όχι μόνο ψυχαγωγούσε, αλλά έσωζε τις ζωές χιλιάδων πρόωρων νεογέννητων.
Όσο σοκαριστικό και αν φαίνεται τώρα, ο γιατρός Martin Couney, γνωστός ως ο γιατρός της θερμοκοιτίδας, ήταν υπεύθυνος μιας εγκατάστασης, που παρουσίαζε στο κοινό τη πάλη της ζωής με το θάνατο, και αποδείχθηκε ότι είναι από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα του νησιού.
Εκείνο το καιρό, τα πρόωρα μωρά θεωρούνταν ότι είναι γενετικά κατώτερα, και στην ουσία τα άφηναν να πεθάνουν. Ο γιατρός Couney πρόσφερε στους απελπισμένους γονείς μια πρωτοποριακή λύση που ήταν ακριβή, μιας και ήταν σε πειραματικό στάδιο, και σκέφτηκε έναν ασυνήθιστο τρόπο να καλύψει τα υψηλά κόστη.
Για 40 χρόνια, από το 1903 μέχρι το 1943, ο Γερμανο-Εβραίος γιατρός λειτουργούσε μια εγκατάσταση με θερμοκοιτίδες για πρόωρα μωρά στο πάρκο διασκέδασης με τον τίτλο ‘Όλος ο Κόσμος Αγαπάει ένα Μωρό’.
Αλλά πίσω από τη φανταχτερή πρόσοψη, πρόωρα νεογέννητα αγωνίζονταν για να επιβιώσουν, τα οποία παρακολουθούσε μια ομάδα με γιατρούς και νοσοκόμες. Για να δουν το αξιοθέατο, οι επισκέπτες πλήρωναν 25 σεντς.
Η δημόσια χρηματοδότηση πλήρωνε το ακριβό κόστος φροντίδας, που κόστιζε 15 δολάρια το 1903 (σήμερα η αντίστοιχη αξία είναι 405 δολάρια) ανά θερμοκοιτίδα.
Οι ίδιες οι θερμοκοιτίδες ήταν ένα ιατρικό θαύμα, 40 χρόνια μπροστά τεχνολογικά σε ό, τι υπήρχε μέχρι τότε στις ΗΠΑ.
Κάθε θερμοκοιτίδα ήταν φτιαγμένη από ατσάλι και γυαλί και στεκόταν σε πόδια ύψους 1,5 μέτρου. Ένας βραστήρας νερού στο εξωτερικό παρείχε ζεστό νερό σε ένα σωλήνα που έτρεχε κάτω από το στρωματάκι, όπου κοιμόταν το μωρό.
Ένας θερμοστάτης ρύθμιζε τη θερμοκρασία και ένας άλλος σωλήνας παρείχε φρέσκο αέρα από το εξωτερικό του κτιρίου στα γυάλινα κουτιά, που πρώτα περνούσε από φιλτράρισμα.
Ο Couney, που είχε αποκλειστεί από τον ιατρικό κόσμο ως ένας κακόγουστος σόουμαν, είχε πει σε συνεντεύξεις του ότι θα σταματούσει αυτές τις επιδείξεις, όταν θα υπήρχαν αξιοπρεπείς, εναλλακτικές ιατρικές λύσεις.
Εκείνο το καιρό, οι Αμερικανοί γιατροί έβλεπαν τα πρόωρα μωρά ως ‘γενετικά κατώτερα’. Αυτό σήμαινε ότι χωρίς καμιά παρέμβαση, η πλειοψηφία των μωρών πέθαινε.
Έχοντας ταξιδέψει σε όλη την Ευρώπη, ακολουθώντας διακεκριμένες εκθέσεις, Couney έκανε όνομα στην Αμερική. Είχε επίσης μια εγκατάσταση στην Ατλάντα, έκανε περιοδείες σε όλη τη χώρα κάνοντας διαλέξεις για το έργο του.
As well as a facility in Atlanta, he also toured the country giving lectures about his work. Έδινε ως παραδείγματα γνωστά ονόματα που είχαν γεννηθεί πρόωρα, αλλά παρ’ όλα αυτά έκαναν σπουδαία πράγματα. Μεταξύ αυτών είναι ο Δαρβίνος, ο Νεύτωνας, ο Ναπολέων.
Όσο οι επισκέπτες στέκονταν ο ένας δίπλα στον άλλον κοιτάζοντας τα ‘αξιοθέατα’, ο Couney παρείχε το σωτήριο έργο του.
Οι νοσοκόμες του φορούσαν όλες λευκές στολές και η εγκατάσταση ήταν πεντακάθαρη. Είχε και παραμάνες που θήλαζαν τα μωρά, και αν τις έπιανε να καπνίζουν ή να πίνουν αλκοόλ, τις έδιωχνε αμέσως. Είχε προσλάβει και μάγειρα για να μαγειρεύει υγιεινά γεύματα για εκείνες.
Στη καριέρα του, διάρκειας σχεδόν μισού αιώνα, ισχυρίζεται ότι έσωσε περίπου 6.500 μωρά με ποσοστό επιτυχίας 85%, σύμφωνα με τα ιστορικά αρχεία του Coney Island.
Ένα τέτοιο μωρό ήταν η Beth Allen, που γεννήθηκε 3 μήνες πρόωρα στο Μπρούκλιν το 1941.
Αν και οι γονείς αρχικά αρνήθηκαν να δώσουν το μωρό τους, ο ίδιος ο Couney ήρθε στο νοσοκομείο και τους έπεισε.
Η Allen δήλωσε στο BBC ότι τελικά συμφώνησαν, και έκτοτε κάθε χρόνο πήγαιναν στη Γιορτή του Πατέρα επισκέπτονταν το γιατρό για να τον ευχαριστήσουν. Όταν ο γιατρός πέθανε το 1950, παρευρέθηκαν στη κηδεία του. Στο βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε μερικά από τα αξιοθέατα-ανθρώπους που υπήρχαν στο νησί Coney Island.
Credit: dailymail.co.uk
