Πώς θα σας φαινόταν αν σας πρότειναν να μετακομίσετε σε ένα χωριό όπου θα είχατε πολυτελές σπίτι, αυτοκίνητο, περίθαλψη και… 250.000 δολάρια στον λογαριασμό σας; Φαντάζει ειδυλλιακό αλλά εδώ ισχύει απολύτως η φράση: «είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό».
Το Huaxi, γνωστό και ως «το πλουσιότερο χωριό στην Κίνα», ιδρύθηκε πριν από πολλά χρόνια από τον Wu Renbao, τον πρώην Γραμματέα του κομμουνιστικού κόμματος του χωριού.
Αυτός πήρε στα χέρια του ένα μικρό αγροτικό χωριό και το μετέτρεψε σε μια κομμουνιστική ουτοπία.
Αν και ελάχιστα είναι γνωστά για αυτό το περίεργο χωριό αφού οι κάτοικοί του απαγορεύεται να μιλήσουν για τη ζωή τους σε ξένους ή στον τύπο, όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας προκαλούν εντύπωση.
Εδώ οι κάτοικοι έχουν ασύλληπτες παροχές όπως δωρεάν υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση, πολυτελή σπίτια, αυτοκίνητα, και τουλάχιστον 250.000 δολάρια ο καθένας στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους.
Μέσα στο χωριό, υπάρχει ένα πάρκο αναψυχής γεμάτο από αντίγραφα των πιο εμβληματικών μνημείων του κόσμου, από το Άγαλμα της Ελευθερίας μέχρι την Αψίδα του Θριάμβου, καθώς και ένας γυαλιστερός ουρανοξύστης που είναι ένα από τα ψηλότερα κτίρια στην Κίνα.
Ετσι, οι κάτοικοι δεν χρειάζεται να ταξιδέψουν για να θαυμάσουν τα μεγαλύτερα αξιοθέατα του κόσμου. Αν και για να είμαστε ειλικρινείς, και να ήθελαν δεν θα μπορούσαν αφού απαγορεύεται η έξοδος από το χωριό αν θέλουν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους.
Αυτοί οι φαινομενικά υπερτυχεροί άνθρωποι ζουν μέσα σε μια χρυσή φυλακή, αφού είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται 7 μέρες την εβδομάδα, δεν έχουν κοινωνική ζωή και αν αποφασίσουν να φύγουν, χάνουν όλη την περιουσία τους.
Οχι, η ζωή εκεί δεν είναι όσο ειδυλλιακή όσο οι ιθύνοντες του Huaxi θα ήθελαν να πιστεύουμε.
Στο Huaxi οι κάτοικοι εργάζονται επτά ημέρες την εβδομάδα, οι περισσότεροι στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις του χωριού, και υπάρχει μια άκαμπτη ιεραρχία μεταξύ των 2.000 «καταχωρημένων κατοίκων» του χωριού, οι οικογένειες των οποίων χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1950 και τους νεοεισερχόμενους. Οι δεύτεροι οποίοι πληρώνονται με τον βασικό μισθό και δεν μοιράζονται τον ίδιο πλούτο και τις παροχές με τους παλιούς.
Η έκταση του Huaxi είναι μόλις 240 στρέμματα, δηλαδή έχει μόλις το διπλάσιο μέγεθος του Βατικανού και όλοι οι κάτοικοι ζουν σε πανομοιότυπα σπίτια, μάλιστα είναι απορίας άξιο πώς αναγνωρίζουν το δικό τους σπίτι.
Η ιστορία του
Το 1950 το Huaxi ήταν ένα αγροτικό χωριουδάκι με 600 άτομα, το οποίο μεταλλάχθηκε σε μια περιοχή που παρήγαγε από κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα μέχρι χάλυβα και έφτασε να εισαχθεί στο χρηματιστήριο της Κίνας το 1998.
Μετά τον θάνατο του ιδρυτή του το 2013, το χωριό συνέχισε να ζει στους ίδιους ρυθμούς με ηγέτη τον γιο του εκλιπόντος ηγέτη, Wu Xie’en.
Σήμερα, υπάρχουν περίπου 2.000 «καταχωρημένοι κάτοικοι» στην πόλη, οι οποίοι απολαμβάνουν μοναδικά προνόμια όπως το να ζουν σε βίλες, να κατέχουν πολυτελή αυτοκίνητα, να λαμβάνουν πλήρη υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση, καθώς και δωρεάν μαγειρικό λάδι. Και όλα αυτά εκτός από τα 250.000 δολάρια που έχει ο καθένας στον τραπεζικό λογαριασμό του.
Ωστόσο, δεν είναι όλα ρόδινα εκεί, καθώς όλοι πρέπει να συμμορφώνονται με τις αυστηρές κοινωνικές κατευθυντήριες γραμμές.
Απαγορεύονται αυστηρά τα τυχερά παιχνίδια και τα ναρκωτικά, δεν υπάρχουν μπαρ, κλαμπ, καφετέριες, Internet. Στην πραγματικότητα, το χωριό έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε οι άνθρωποι να εργάζονται και στη συνέχεια να πηγαίνουν στο σπίτι τους, χωρίς να έχουν κοινωνική ζωή.
Λέγεται ότι όποιος αποφασίσει να φύγει από το Huaxi, χάνει τα πάντα. Ακόμα όταν γίνουν πολύ πλούσιοι, οι χωρικοί δεν μπορούν να πάρουν την προσωπική τους περιουσία φεύγοντας από το χωριό.
Για όσους μένουν εκεί, η ζωή δεν είναι εύκολη. Κάθε κάτοικος εργάζεται ακατάπαυστα για το γενικότερο καλό του χωριού, κυρίως σε βιομηχανικά εργοστάσια της πόλης.
Περίπου το ένα τρίτο των εσόδων του χωριού προέρχεται από τη βιομηχανία σιδήρου και χάλυβα. Το Huaxi εισάγει πρώτες ύλες από την Ινδία και τη Βραζιλία, και στη συνέχεια εξάγει τα προϊόντα του σε περισσότερες από 40 χώρες.
Αυτό το μικρό χωριό κατέχει συνολικά 80 εργοστάσια, ενώ ένα μεγάλο μέρος των εσόδων του προέρχεται από το εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, όπου κατά κύριο λόγο οι γυναίκες του χωριού εργάζονται σε ραπτομηχανές.
Στα εργοστάσια του Huaxi δεν εργάζονται μόνο κάτοικοί του αλλά και άνθρωποι που ζουν σε γειτονικές περιοχές. Φυσικά εκείνοι δεν συμμερίζονται τις πολυτέλειες που το χωριό παρέχει στους κατοίκους του.
Κάθε χρόνο 2 εκατομμύρια τουρίστες φτάνουν σε αυτό το περίεργο χωριό για να δουν από κοντά τον τρόπο ζωής μέσα σε αυτό το μυστηριώδες χωριό, ενώ το Huaxi ποντάρει πολύ στην τουριστική του εξέλιξη που θα του εξασφαλίσει ακόμα περισσότερα έσοδα.
Πηγή: thetoc.gr
