Στην τάξη του Τοτού η δασκάλα τους κάνει μάθημα Ελληνικών.
– Σήμερα παιδιά, θα σας λέω ένα γράμμα και εσείς θα μου λέτε μια λέξη που να αρχίζει από αυτό. Εντάξει; Λοιπόν πείτε μου μια λέξη από Μ.
Τα παιδάκια αρχίζουν να φωνάζουν κουνώντας το δάχτυλο τους.
– Κυρία, κυρία!!
– Για πες μας Ελενίτσα.
– Μαχαίρι, κυρία.
– Μπράβο, κοπέλα μου. Κάποιος άλλος τώρα.
– Εγώ, εγώ, φωνάζει ο Τοτός. Μουνί, κυρία.
– Ντροπή σου, Τοτό. Τι πράγματα είναι αυτά που λες, του φωνάζει η δασκάλα.
– Για πείτε μου τώρα μια λέξη από Κ.
– Κυρία, κύρια !!! πάλι τα παιδάκια.
– Για πες μας εσύ, Κωστάκη.
– Καράβι, κυρία.
– Μπράβο, αγόρι μου. Κάποιος άλλος;
– Εγώ, εγώ, φωνάζει ο Τοτός. Κώλος, κυρία.
– Ντροπή σου Τοτό, είσαι αδιόρθωτος, λέει η δασκάλα. Δεν πρόκειται να σε αφήσω να ξαναμιλήσεις σήμερα στην τάξη, γιατί λες όλο βλακείες.
Το παιχνίδι συνεχίστηκε για πολλή ώρα με τον Τοτό να σηκώνει το χέρι του για να απαντήσει και με την δασκάλα να τον αγνοεί συνεχώς.
Η επίμονη του Τοτού είχε τσαντίσει την δασκάλα, οπότε προς το τέλος της ώρας αποφασίζει να του δώσει μια ευκαιρία να απαντήσει, ώστε να την αφήσει ήσυχη.
– Εντάξει, Τοτό, πες μας μια λέξη από Φ, λέει η δασκάλα σκεπτόμενη ότι είναι αδύνατο να βρει μια πονηρή λέξη που να αρχίζει από αυτό το γράμμα.
– Φούτσα, κυρία, απαντάει αυτός γεμάτος περηφάνια.
– Μα τι λέξη είναι αυτή, λέει η δασκάλα, αυτή δεν σημαίνει τίποτα.
Και ο Τοτός απαντάει:
– Έτσι λέμε, κύρια, την π**τσα στην Φελλοπόννησο.
BONUS ANEKDOTA
Χτυπάει το τηλ:
-Ποιος είναι?
-Το μωρό σου
-Παναγιώτα μου
-Ποια Παναγιώτα?
-Εε Αλεξάνδρα ήθελα να πω
-Ποια Αλεξάνδρα ρεεε?
-Ρε Καίτη άσε τις πλάκες!
-Γ@μώ το κέρατο μου ποια Καίτη ρε?
-Ποιος είναι γ@μώ την τρέλα μου?
-Ρε βλ@κα ο Μπάμπης είμαι! Με απατάς?
