Άραγε αν ο Ιησούς επέστρεφε στη γη και έβλεπε στον οίκο του να υπάρχει εισιτήριο εισόδου και τιμή-ταρίφα στο κερί που ανάβουν οι πιστοί στο όνομα του πως θα αντιδρούσε;
Προφανώς αυτό το ερώτημα δεν απασχολεί μονές, ακόμα και στην Κρήτη, όπου η είσοδος γίνεται μόνο με εισιτήριο ούτε και τις εκκλησίες στη Θεσσαλονίκη, όπου για το κερί υπάρχει στάνταρ τιμή, ανάλογα με το μέγεθος του.
Όμως αυτά τα φαινόμενα σίγουρα απασχολούν τους πιστούς και είναι ένας από τους λόγους που επιλέγουν να απομακρύνονται από την Εκκλησία και να αντιμετωπίζουν τον τρόπο λειτουργίας της, όχι τα Θεία, με αδιαφορία ίσως και με απέχθεια σε κάποιες περιπτώσεις.
Όλοι γνωρίζουμε πως υπάρχουν και στο νησί μας μονές με εισιτήριο εισόδου ενώ πιστοί αναφέρουν κατά καιρούς και την ύπαρξη ταμπελίτσας με τιμή στα κεριά, πράγμα που ωστόσο δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου και δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω.
Μπορώ όμως σίγουρα να επιβεβαιώσω τις ενδείξεις με την τιμή στα κεριά σε ναούς της Θεσσαλονίκης. Οι φωτογραφίες που μας έστειλε αναγνώστης του e-storieskritis.blogspot.gr από την Κρήτη, που ταξιδεύει τακτικά στην συμπρωτεύουσα αλλά και το βιντεάκι του, δυστυχώς μαρτυρούν πως κάποιοι βλέπουν μάλλον την εκκλησία ως επιχείρηση.
Σαφώς αναγνωρίζουμε πως υπάρχουν λειτουργικά κόστη και για τους ναούς, όμως πάντα στη θρησκεία μας το φιλότιμο και η πίστη ήταν αρκετά για να κάνουν τους πιστούς να ρίξουν τον οβολό τους για το άναμμα κεριού χωρίς να τους υποχρεώνει η ταμπέλα με την ένδειξη 30, 40 λεπτά και ένα ευρώ.
Για την ιστορία να πούμε πως οι φωτογραφίες και το βίντεο έχουν τραβηχτεί στο ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στη Σταυρούπολη και στον Ευαγγελισμό στον Εύοσμο.
Χωρίς περαιτέρω σχόλια να θυμίσω μόνο πως ένας από τους λόγους που συμβολικά ανάβουμε κερί στην εκκλησία είναι για να δείξουμε πως όπως το κερί λιώνει αθόρυβα και φωτίζει, έτσι και εμείς με τη Χάρη του Θεού θα πρέπει να «λιώνουμε » μέχρι τελευταίας πνοής, θυσιαζόμενοι για τον πλησίον μας. Να φωτίζουμε και να ευεργετούμε τους γύρω μας αθόρυβα και χωρίς επίδειξη για χάρη της αγάπης του Χριστού.
