Ξανθιές το σκάνε από τη φυλακή που ήταν έγκλειστες.
Η μία προλαβαίνει και παίρνει μαζί της μία σκάλα, η δεύτερη ένα κομμάτι σκοινί και η τρίτη μια τεράστια πέτρα πάνω από 30 κιλά και αρχίζουν και τρέχουν ενώ από πίσω, τους κυνηγάνε οι φύλακες.
– Γιατί πήρες το σκοινί; ρωτάει η πρώτη τη δεύτερη.
– Μπορεί να με βοηθήσει. Άμα χρειαστεί να…κάνω καταρρίχηση θα το δέσω σε ένα δέντρο και θα κατέβω, της απαντάει.
– Εσύ γιατί πήρες την σκάλα;
– Μπορεί να με βοηθήσει, άμα φτάσω σε αδιέξοδο, θα ανέβω με τη σκάλα και θα καταφέρω να γλιτώσω.
Γυρνάνε και οι δύο και κοιτάνε αυτή που τρέχει με την τεράστια πέτρα και τη ρωτάνε:
– Εσύ γιατί κουβαλάς την πέτρα;
– Μπορεί να με βοηθήσει, τους απαντάει, σε περίπτωση που δω ότι θα με φτάνουν οι φύλακες θα την αφήσω για να τρέξω γρηγορότερα!
ΒΟΝΘΣ ΑΝΕΚΔΟΤΑ
Στο τέλος της σχολικής χρονιάς, πήγαν όλα τα παιδιά του νηπιαγωγείου δώρα στην δασκάλα τους.
Τα πρώτα παιδιά που σηκώθηκαν κρατούσαν από ένα κουτί το καθένα και πλησίασαν ένα-ένα για να της τα προσφέρουν.
Το πρώτο δωράκι ήταν από την κόρη του φούρναρη.
Η δασκάλα το κούνησε και είπε:
«Νομίζω ότι ξέρω τι είναι μέσα! Έχει κουλουράκια!»
«Μπράβο, είστε φοβερή!» απάντησε το κοριτσάκι.
Το δεύτερο δώρο ήταν από τον γιο του ζαχαροπλάστη.
Το ανασήκωσε λίγο η δασκάλα, το κούνησε απαλά και είπε:
«Χμ νομίζω πως κατάλαβα τι έχει μέσα. Είναι γλυκά!»
«Ναι, μα όλα τα βρίσκετε;» απάντησε το αγόρι ενθουσιασμένο.
«Ε, μάλλον είμαι πολύ τυχερή! είπε η δασκάλα.
Μετά από λίγο ήρθε η σειρά του Μπόμπου.
Προσέφερε το δώρο του στη δασκάλα αλλά εκείνη ήταν κάπως διστακτική μαζί του, παρόλο που ήξερε ότι ο μπαμπάς του δουλεύει σε κάβα.
Σήκωσε πάλι το κουτί ψηλά, και κάτι άρχισε να στάζει…
Δοκίμασε η δασκάλα μία σταγόνα και του είπε:
«Μμμ μήπως είναι κρασί;» ρώτησε τον Μπόμπο.
«Όχι, δεν το βρήκατε αυτή τη φορά» είπε ο Μπόμπος.
Η δασκάλα επειδή δεν του είχε εμπιστοσύνη, δοκίμασε άλλη μια σταγόνα, πιστεύοντας ότι το δώρο του είναι κάτι από την κάβα.
«Μήπως είναι βότκα;» ρώτησε ξανά.
«Όχι, πάλι πέσατε έξω!»
Δοκίμασε μία τελευταία σταγόνα και του είπε:
«Ας το πάρει το ποτάμι, δεν το βρίσκω με τίποτα.»
Ο Μπόμπος χαμογέλασε που για ακόμα μια φορά ξεγέλασε την δασκάλα του κι εκείνη τον ξαναρώτησε:
«Μπορείς να μου πεις επιτέλους τι είναι;»
Κι εκείνος της απάντησε:
«Είναι ένα κουταβάκι!»
