Μια ωραία νεαρή κυρία ήταν στο αεροπλάνο από Ηνωμένες Πολιτείες προς Αθήνα δίπλα σε ένα ιερέα.
– Πάτερ μου να σας ζητήσω μια χάρη; ρωτάει η κυρία.
– Φυσικά κόρη μου, τι μπορώ να κάνω; απαντά ο αγαθός ιερέας.
– Να σας πω, αγόρασα ένα πολύ ακριβό δώρο, δηλαδή ένα σούπερ ηλεκτρονικό πιστολάκι μαλλιών για τα γενέθλια της μητέρας μου που είναι πάνω από το όριο του τελωνίου και φοβάμαι ότι θα μου το κατασχέσουν αν δεν πληρώσω το τέλος. Μήπως υπάρχει κάποιος τρόπος να το περάσετε από το τελωνείο για μένα; Κάτω από τα ράσα σας μήπως;
– Θα ήθελα να σε βοηθήσω παιδί μου, αλλά πρέπει να σε προειδοποιήσω: δεν θα πω ψέμματα.
– Μα πάτερ μου, κανείς δεν θα σας κάνει ερωτήσεις έτσι που έχετε αγαθό πρόσωπο και είστε και ιερέας.
Προσγειώνονται λοιπόν, αποβιβάζονται και όταν φτάνουν στο τελωνείο η κοπέλλα αφήνει τον ιερέα να περάσει πρώτος.
Εκεί ρωτούν τον ιερέα:
– Πάτερ έχετε τίποτα να δηλώσετε;
– Από το κεφάλι μου μέχρι την μέση μου, δεν έχω τίποτα να δηλώσω, απαντά ο ιερέας.
Ο τελωνειακός φυσικά βρήκε την απάντηση παράξενη και ξαναρωτά:
– Και έχετε τίποτα να δηλώσετε από την μέση σας μέχρι το πάτωμα;
– Ναι, έχω ένα θαυμάσιο εργαλείο σχεδιασμένο για χρήση μιας γυναίκας, αλλά το οποίο είναι έως τώρα αχρησιμοποίητο.
Ξεσπώντας στα γέλια ο τελωνειακός λέει:
– Περάστε πάτερ, ο επόμενος ………………..
