Τα τελευταία 8 χρόνια, στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, έχω εμμονή με την ομίχλη. Νύχτα και μέρα για αυτό ζω και αυτό καθορίζει και το φωτογραφικό στυλ μου. Έχω και μια μικρή ομάδα περίπου 20 ατόμων, όπου κρατάμε ο ένας τον άλλο ενημερωμένο, όταν δούμε την ομίχλη να κυλάει.
Πρόσφατα, σε μελέτες μου στην περιοχή, έχω ανακαλύψει κάτι εκπληκτικό! Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, η ομίχλη έχει δημιουργηθεί από υψηλά ποσά εσωτερικής θερμότητας και ανεβαίνει πολύ ψηλά. Έτσι, όλη η ομάδα βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση και παίρνουμε τις καλύτερες φωτογραφίες.
Τι ανακάλυψα μετά από εκατοντάδες ταξίδια; Όταν η ομίχλη είναι σε τέλειο ύψος και πυκνότητα, δημιουργεί κύμα που μοιάζει να κινείται. Έτσι επινόησα τον όρο «Κύματα ομίχλης», γιατί μοιάζουν με τον ωκεανό.
Το να φωτογραφίζεις την ομίχλη, χρειάζεται πολλή υπομονή, προετοιμασία και γνώση της περιοχής για να τα καταφέρεις, καθώς είναι πολύ αόριστη. Στο τέλος όμως, το κυνηγητό πάντα αξίζει τον κόπο και η θέα της στο βουνό είναι κυριολεκτικά ένα όνειρο!
Θαυμάστε τις φωτογραφίες αυτού του έμπειρου φωτογράφου:
Credit: BoredPanda
