Ήταν ένας Έλληνας, ένας Γάλλος και ένας Γερμανός και πήγαν να αγοράσουν κινητό.
– Θέλω το τάδε κινητό, λέει ο Έλληνας.
– Δεν σου το δίνω, λέει ο καταστηματάρχης.
– Θέλω το δείνα κινητό, λέει ο Γάλλος.
– Δεν σου το δίνω, λέει ο καταστηματάρχης.
– Θέλω το άλλο κινητό, λέει ο Γερμανός.
– Ορίστε, 350 ευρώ, λέει ο καταστηματάρχης.
– Καλά, γιατί σε αυτόν έδωσες κινητό και σε εμάς όχι, λένε ο Έλληνας και ο Γάλλος.
– Γιατί το κινητό θέλει τον Γερμανό του!
BONUS ANEKDOTA
-Μωρό, είσαι να την βρούμε στο σπίτι μου;
-Άει χάσου ρε!
-Μ’ένα κόκκινο κρασί…
-Άει παράτα με αλήτη!
-Με ωραία μουσικούλα…
-Α να χαθείς πιά!
-Ζεστασιά από καλοριφέρ…
-Φύγαμε!!!
BONUS ANEKDOTA
Ο Χριστός κατεβαίνει στη γη για να ελέγξει πως είναι η κατάσταση στην αρχή της νέας χιλιετίας. Σε κάποια φάση λοιπόν, μπαίνει σ’ ένα μπαράκι, όπου σ’ ένα τραπέζι τα πίνουν ένας Γερμανός, ένας Γάλλος κι ένας Έλληνας. Κάθεται στην μπάρα ο Χριστός, όντας ξανθός, μακρυμάλλης και όχι και πολύ καλά ντυμένος. Τον βλέπει σ’ αυτή την κατάσταση ο Γερμανός και λέει του μπάρμαν:
– Κέρασε ρε το παληκάρι μια μπυρίτσα, γιατί τον βλέπω διψασμένο!
Κερνάει ο μπάρμαν, πίνει ο Χριστός, όλα καλά. Ύστερα από λίγο τον βλέπει ο Γάλλος και φωνάζει τον μπάρμαν:
– Κέρασε ρε το παληκάρι ένα μπουκάλι κρασί! Ντροπή να κάθετε στον πάγκο έτσι μόνος του!
Κερνάει ο μπάρμαν, πίνει ο Χριστός, όλα καλά. Ύστερα από λίγο πετιέται και ο Έλληνας και λέει στον μπάρμαν:
– Κέρασε ρε και από ‘μένα το παληκάρι ένα καραφάκι ούζο με μια σπέσιαλ ποικιλία, γιατί τον βλέπω και πεινασμένο!
Κερνάει ο μπάρμαν, πίνει ο Χριστούλης, τρώει και μετά σηκώνεται και πηγαίνει στο τραπέζι της παρέας. Αγγίζει τον Γερμανό στον ώμο κι εκείνος πετιέται ξαφνιασμένος. Του φιλάει το χέρι και του λέει:
– Χριστέ μου! Σ’ ευχαριστώ! Τώρα κατάλαβα ποιος είσαι! Τώρα που μου πέρασαν με μιας τ’ αρθριτικά μου!
Αγγίζει ο Χριστός και τον Γάλλο στον ώμο, πετιέται κι αυτός, του φιλάει το χέρι και του λέει:
– Χριστέ μου! Σ’ ευχαριστώ! Πάει το άσθμα μου, πέρασε, το νοιώθω!
Κάνει ν’ αγγίξει και τον Έλληνα ο Χριστός, αλλά εκείνος τραβιέται και του λέει:
– Χριστούλη μου, νά ‘σαι καλά, αλλά χειρονομίες δεν γουστάρω! Είδα κι έπαθα για να την βγάλω αυτή την ρημάδα την αναπηρική σύνταξη!!!
