Από μεγάλες επιτυχίες που έσπασαν ταμεία μέχρι ανεξάρτητα διαμάντια που είδαμε στο σινεμά και μας συνεπήραν, κωμωδίες, δράματα, θρίλερ και δράση, ανθρώπινες ιστορίες, κοινωνική κριτική και υπαρξιακές αναζητήσεις που υπερβαίνουν την οθόνη, το μόνο βέβαιο είναι ότι φέτος είδαμε πολύ κινηματογράφο, μάθαμε νέες τεχνικές αλλά το κυριότερο, ενθουσιαστήκαμε με την προοπτική του.
Αφότου σας δείξαμε τι προτείνουν οι Αμερικανοί κριτικοί, επιτέλους έφτασε και η ώρα του Εξώστη να κάνει την δική του χρυσή δεκάδα για το 2014 με μία πολύ γενική σειρά προτεραιότητας. Η ομάδα του Θήτα φρόντισε να παρουσιάσει ένα πολυποίκιλο σύνολο από τα καλύτερα που είδαμε φέτος στις ελληνικές αίθουσες και Φεστιβάλ με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντικειμενικότητα, αλλά και προσωπικό ενθουσιασμό.
Boyhood του Richard Linklater
Η ταινία που γυριζόταν επί 12 χρόνια και πήρε συνολικά 13 για να ολοκληρωθεί προτάθηκε πρόσφατα για πέντε Χρυσές Σφαίρες και απονεμήθηκε μεταξύ άλλων με το βραβείο Ταινίας της Χρονιάς από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
Το έργο ακολουθεί τον νεαρό Mason και την πορεία του στην ενηλικίωση από τα 5 έως τα 18 του χρόνια. Το γεγονός κλειδί του έργου είναι πως παρακολουθούμε τους πρωταγωνιστές παιδιά της ταινίας να μεγαλώνουν κυριολεκτικά μπροστά στην κάμερα, χωρίς αλλαγές διανομής. Ένα έργο που έγραψε κινηματογραφική ιστορία και συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία του.
Leviathan του Andrey Zvyagintsev
Το είδαμε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αλλά πρώτα κέρδισε το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ Κανών και προτάθηκε πρόσφατα μεταξύ άλλων για την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Πρόκειται για την ενίοτε σκληρή, αλλά ανθρώπινη πολιτική κριτική που ασκεί ο σκηνοθέτης στο αποκαλυπτικά απολυταρχικό καθεστώς της σύγχρονης Ρωσίας. Σε μία μικρή πόλη, ο πρωταγωνιστής βρίσκεται αντιμέτωπος με τις διεφθαρμένες αρχές για να σώσει το σπίτι του από την κατεδάφιση, ο φίλος και δικηγόρος του θα φέρει ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες στην οικογένεια. Ένα έργο που ξεχωρίζει για την πολιτική του τόλμη.
Still Alice των Richard Glatzer και Wash Westmoreland
Είχει προταθεί για τη Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της Julianne Moore η οποία έχει ήδη κερδίσει χάρη αυτής της ερμηνείας ένα Βραβείο Gotham. Πρόκειται για την ιστορία μίας γυναίκας που ανακαλύπτει πως πάσχει από την νόσο Alzheimer, το γεγονός αυτό αναταράσσει αλλά και δένει τα δεσμά της οικογένειας που έχει χτίσει. Μία καθ’ όλα ανθρώπινη ιστορία που κεντρίζεται γύρο από την πολυδιαφημισμένη ερμηνεία της πρωταγωνίστριας του.
The Tribe του Miroslav Slaboshpitsky
Η ταινία που έκανε το κοινό να λιποθυμήσει στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο οποίο του απονεμήθηκε το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας και κέρδισε τρία βραβεία από τις τέσσερις υποψηφιότητες που είχε στο Φεστιβάλ Κανών.
Πρόκειται για ένα έργο φαινόμενο από την Ουκρανία, γυρισμένο καθ’ ολοκλήρου στη νοηματική γλώσσα, χωρίς υπότιτλους και διάλογο. Με αυτή τη σκηνοθετική προσέγγιση ακολουθούμε την πορεία ενός κωφάλαλου αγοριού που προσπαθεί να ενταχθεί στην μικρή “κοινωνία” του νέου σχολείου για κωφάλαλους στο οποίο πηγαίνει. Θα ερωτευθεί, θα μισήσει, θα αλλάξει τον εαυτό του και θα επηρεάσει τους γύρο του σε ένα στενό πορτραίτο μιας κοινωνίας. Η ταινία δεν έχει ακόμα ολοκληρώσει τον φεστιβαλικό της κύκλο καθώς αναμένεται να προβληθεί και στο φετινό φεστιβάλ του Sundance.
https://www.youtube.com/watch?v=bpLj9WYBK_c
Winter Sleep του Nuri Bilge Ceylan
Το είδαμε επίσης στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο οποίο κατέφθασε αφότου κέρδισε τον κορυφαίο Χρυσό Φοίνικα στο περσινό Φεστιβάλ Κανών, αλλά και το βραβείο FIPRESCI.
To έργο περιστρέφεται γύρο από τον εγκλωβισμό από την υπερβολική χιονόπτωση ενός άνδρα, της γυναίκας του και της αδερφής του στο ξενοδοχείο τους στην Ανατολία. Το ξενοδοχείο αποτελεί το μοναδικό τους καταφύγιο, αλλά και η φυλακή που θα θρέψει την εχθροπάθεια μεταξύ τους. Μία διεισδυτική ψυχολογική αναζήτηση με επίκεντρο τον πρωταγωνιστή του που άφησε ενθουσιασμένους τους κριτικούς και οδήγησε στην επιτυχή κριτική πορεία του έργου.
