Αύριο, 29 Νοεμβρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη αρκετών αγίων και μαρτύρων — μια ημέρα που πολλοί Έλληνες που φέρουν τα κατάλληλα ονόματα λένε «Χρόνια Πολλά!».
Ποιοι γιορτάζουν
Μεταξύ των τιμώμενων είναι:
Άγιος Φαίδρος (μάρτυρας) και Άγιος Φιλούμενος (μάρτυρας) — οι οποίοι δίνουν ονόματα όπως Φαίδρα, Φαιδρούλα, Φαίδρινα, Φιλούμενος, Φίλος, Φιλουμένη, Φιλομίνα κ.ά.
Άγιοι και όσοι τιμώνται επίσης: Όσιος Πιτήριμος της Αιγύπτου — μοναχός του 4ου αιώνα, μαθητής του Άγιος Αντώνιος ο Μέγας.
Άγιος Νεκτάριος (του Κιέβου) — γνωστός όσιος της Ανατολικής Εκκλησίας.
Αν λοιπόν γνωρίζεις κάποιον με τα παραπάνω ονόματα — τώρα ξέρεις ποιος/ποια γιορτάζει.
Άγιος Φαίδρος & Άγιος Φιλούμενος
Οι Άγιοι αυτοί ήταν μάρτυρες της πίστης και υπέστησαν μαρτυρικά τη δοκιμασία τους. Η Εκκλησία αποδίδει ιδιαίτερη τιμή στη μνήμη τους την 29η Νοεμβρίου, και όποιος φέρει τα σχετικά ονόματα έχει τη χαρά της γιορτής.
Όσιος Πιτήριμος
Ο Πιτήριμος υπήρξε μοναχός του 4ου αιώνα, και συνέχισε το έργο του αγίου Αντωνίου, διακρινόμενος για την άσκηση και την πνευματική του ζωή. Τιμάται για την αφιερωμένη του πίστη και την προσφορά του ως πνευματικός οδηγός.
Άγιος Νεκτάριος (του Κιέβου)
Ένας από τους σύγχρονους οσίους της Ανατολικής Εκκλησίας, γνωστός για τη ζωή του, την ταπεινότητα και τη λιτότητα. Η μνήμη του τιμάται για να θυμίζει την αξία της πνευματικής αφοσίωσης και της ταπείνωσης
Ονόματα που γιορτάζουν
Αν φέρεις κάποιο από τα παρακάτω ονόματα — έχεις αφορμή για… γιορτή:
Φαίδρα, Φαιδρούλα, Φαιδρίνα, Φιλούμενος, Φίλος, Φιλουμένη, Φιλομίνα, Φιλομίλα, Φιλομίλη, Φίλη.
Τι σημαίνει η μέρα
Η 29η Νοεμβρίου είναι ημέρα μνήμης, σεβασμού και ανάμνησης μαρτύρων και οσίων που με την πίστη τους έδωσαν παράδειγμα. Είναι ευκαιρία για ευχές, για σκέψη και, για πολλούς, για εσωτερική ανάταση. Αν γνωρίζεις κάποιον που γιορτάζει — μια απλή «Χρόνια Πολλά» μπορεί να έχει ιδιαίτερη σημασία.
Ας είναι η ημέρα αυτή αφορμή για ευγνωμοσύνη, σεβασμό και σύνδεση — με την παράδοση, με τους ανθρώπους, με την πίστη.
Χρόνια πολλά σε όλους!
Πανελλήνια θλίψn: Πέθαvε ένας σπουδαίος Έλληνας στα 95, δυστυxώς δεν τα κατάφερε
Αποτελούσε έναν από τους κορυφαίους της εποχής μας.
Μια δυσάρεστη είδηση έγινε γνωστή σήμερα, Παρασκευή 28 Νοεμβρίου, καθώς σύμφωνα με το δημοσίευμα του ΠρώτοΘέμα, ο κορυφαίος γλύπτης Ευάγγελος Μουστάκας, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 χρονών. Πρόκειται για έναν από τους σπουδαίοτερους γλύπτες της εποχής μας, καθώς κρύβεται πίσω από εμβληματικά έργα όπως είναι το γλυπτό του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης στην Παραλία της Θεσσαλονίκης.
Ποιος ήταν ο Ευάγγελος Μουστάκας
Ο Ευάγγελος Μουστάρας γεννήθηκε στον Πειραιά και από μικρή ηλικία έδειξε την καλλιτεχνική και δημιουργική φύση του. Η πρώτη επαγγελματική του ενασχόληση ήταν στην εταιρία «Κεραμικός» δημιουργώντας πορσελάνες. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Ελλάδας (1950-1953) γλυπτική, με καθηγητή τον Μιχάλη Τόμπρο και συνέχισε τις σπουδές του στην Accademia di Belle Arti στη Φλωρεντία (1960-1963) με υποτροφία. Συνέχισε με σπουδές στη χαρακτική και τη χαλκοχύτευση.
Τα γεγονότα της ζωής του που τον σημάδεψαν βρήκαν διέξοδο στο έργο του. Ο θάνατος του αδελφού του από την πτώση του μαχητικού αεροπλάνου, η φρίκη της Κατοχής (ο κρεμασμένος φίλος του με άλλους 9 σε μπαλκόνια στην Τρίπολη από τους Γερμανούς) και το επάγγελμα του πατέρα του (μηχανικός στον σιδηρόδρομο ΣΠΑΠ), θα αποδοθούν στα έργα του όπως ο «Ίκαρος», «το Βαγόνι Σαρκοφάγος» κ.α.
Εξέθεσε τα έργα του σε πολλές εκθέσεις (ομαδικές και ατομικές) όπως στην Biennale Alexandria 1968 όπου απέσπασε το χρυσό μετάλλιο, στη Μόσχα, στην Ιταλία, στη Γιουγκοσλαβία, στη Βραζιλία, στις ΗΠΑ, στο Λονδίνο, στο Παρίσι και βραβεύτηκε με το Α΄ βραβείο στον διαγωνισμό για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Μοσχάτο, Α΄βραβείο για «Νέους Γλύπτες» από την Ελληνοαμερικανική Ένωση και πολλά άλλα.
Έργα του τοποθετημένα στον Ελλαδικό χώρο είναι χαρακτηριστικά δείγματα του μνημειακού και πολυτάλαντου δημιουργού, όπως το γλυπτό του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης στην Παραλία της Θεσσαλονίκης, τα έργα του στο Καρπενήσι, στην Παλλήνη, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, στην Τρίπολη (Μνημείο των Κρεμασμένων), στην Τανάγρα (Μνημείο πεσόντων Αεροπόρων), στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Κεφαλλονιά.
Έργα του βρίσκονται σε Μουσεία, σε ιδιωτικές και Δημόσιες συλλογές στην Αμερική, στην Κύπρο, στην Αφρική, στο Ισραήλ, στην Ιαπωνία, στην Ευρώπη. Ασχολήθηκε και με την εικονογράφηση βιβλίων, τη δημιουργία μεταλλίων, εργάστηκε ως συντηρητής έργων και δίδαξε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για σύντομο χρονικό διάστημα. Έδωσε διαλέξεις σε Πανεπιστήμια της Αμερικής και ταξίδεψε σε πολλές χώρες για γλυπτικά συνέδρια και συμπόσια δημιουργώντας και αποκομίζοντας γνώσεις. Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας από το 1955 και μέλος σε πολλές επιτροπές κρίσης για διαγωνισμούς μνημείων.
