Ο Μοχάμετ και η Σεβί, Τούρκοι που ζουν στην Αυστρία, αισθάνονται ευγνώμονες που οι διακοπές τους στη Ρόδο πριν από τρία χρόνια, έλυσαν ένα πρόβλημα που αντιμετώπιζαν αφού ένα γελαστό μωρό ήρθε στο σπίτι τους, μετά το προσκύνημα στην Παναγιά Τσαμπίκα, τη θαυματουργή.
Κι έτσι, τώρα που το παιδί έκλεισε τα δύο, αντί να πάνε στην Ισπανία που σκέφτονταν για διακοπές, ήρθαν και πάλι στη Ρόδο, ευγνώμονες για τη Χάρη της και ευτυχισμένοι για όσα έχουν.
Βραδάκι και βρίσκονται πάλι στο μαγαζί του Όσκαρ, σημείο αναφοράς γι’ αυτούς, πιο εκδηλωτικός ο Μοχάμετ, πιο ντροπαλή η Σεβί, αλλά με τα χαμόγελα που δίνει η πληρότητα και χωρίς δεύτερες ή πολύπλοκες σκέψεις.
Για ποιο λόγο ήρθατε για δεύτερη φορά στη Ρόδο;
Πριν από τρία χρόνια την ίδια εποχή είχαμε έρθει για διακοπές. Τότε γνωρίσαμε τον Όσκαρ, εδώ στο μαγαζί του στο Φαληράκι και στην κουβέντα του είπαμε ότι η Σεβί αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα και δεν μπορούμε να κάνουμε παιδί. Συζητήσαμε σαν να τον γνωρίζαμε πολλά χρόνια και μας είπε να μας πάει σε μια εκκλησία. Ήταν η Παναγιά Τσαμπίκα. Μας είπε ότι αν πιστέψουμε, θα μας βοηθήσει να κάνουμε παιδί!
Δεν ζείτε στην Τουρκία, αλλά στην Αυστρία, είστε όμως μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα!
Είμαστε Τούρκοι, αλλά εγώ γεννήθηκα στην Αυστρία από μετανάστες γονείς και η Σεβί ήρθε στην Αυστρία πριν από 13 χρόνια μαζί με την οικογένειά της. Δεν είμαστε φανατικοί μουσουλμάνοι, πιστεύουμε σε ένα Θεό που αγαπά όλο τον κόσμο. Ο Όσκαρ μάς είπε για ένα θαύμα που έγινε σ’ εκείνον τον ίδιο. Θεωρήθηκε κλινικά νεκρός μετά από καρδιακό επεισόδιο και επανήλθε στη ζωή. Σώθηκε από θαύμα. Μας είπε ότι κι αυτός από μουσουλμάνος που ήταν βαπτίστηκε χριστιανός και προσφέρθηκε να μας πάει στην Παναγία, με τ’ αυτοκίνητό του.
Προσευχηθήκατε;
Η Σεβί πίστεψε βαθιά. Συγκινήθηκε, ανατρίχιασε, έμεινε κοντά στην Παναγία μία ώρα. Ανάψαμε κερί, πήραμε το φιτιλάκι, το βαμβάκι… Είπαμε ότι αν γίνει το θαύμα, θα επιστρέψουμε να προσκυνήσουμε και να ευχαριστήσουμε την Παναγιά Τσαμπίκα. Όταν γυρίσαμε στην Αυστρία, γρήγορα ανακαλύψαμε την εγκυμοσύνη. Τρία χρόνια μετά ήρθαμε και πάλι στη Ρόδο, μένουμε και πάλι στο Φαληράκι και πήγαμε στην Παναγιά Τσαμπίκα και προσκυνήσαμε. Ζητήσαμε να μας δώσει κι άλλο ένα μωράκι.
Δεν φέρατε μαζί τη μικρή!
Η κόρη μας έκλεισε τα δύο της χρόνια πριν λίγους μήνες και την αφήσαμε στις γιαγιάδες της. Της δώσαμε το όνομα “Eftelya”, Ελευθερία.
Οι οικογένειές σας τι είπαν όταν τους περιγράψατε τι έγινε;
Ο πατέρας της γυναίκας μου πιστεύει στον Θεό και πιστεύει ότι ο Θεός είναι ένας και είναι παντοδύναμος. Το δέχτηκαν αμέσως όλοι, τους εξηγήσαμε τι έγινε στη Ρόδο.
Φέτος είχαμε σκεφτεί αρχικά να πάμε στην Ισπανία για διακοπές, αλλά δεν είχαμε έρθει ακόμη στην Παναγία, κι έτσι αποφασίσαμε να έρθουμε εδώ. Έχουμε αγαπήσει πολύ τη Ρόδο. Υπάρχει ζεστασιά στους ανθρώπους της. Κι ένα μπουκαλάκι νερό να μπεις να πάρεις από ένα μαγαζί, το δίνουν με χαμόγελο και μας συγκινούν γι’ αυτό.
Τι δουλειά κάνετε στην Αυστρία;
Εγώ εργάζομαι ως οδηγός λεωφορείου. Η γυναίκα μου είναι στο σπίτι με το παιδί.
Θα ξανάρθετε στη Ρόδο;
Σίγουρα θα έρθουμε πάλι. Πήγαμε πριν από δύο μέρες στ’ Αφάντου και τυχαία βρεθήκαμε μπροστά σε μια γυναίκα που μας είπε ότι κι εκείνη προσπαθούσε επτά χρόνια να κάνει παιδί και το έκανε με τη βοήθεια της Παναγιάς Τσαμπίκας.
Έγινε το ίδιο θαύμα και σ’ εκείνην κι εμείς έχουμε ζητήσει από την Παναγία, κι άλλο μωρό.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ-Η ΡΟΔΙΑΚΗ
