Τα δίδυμα αδέλφια Παναγιώτης και Δέσποινα Κωστάκη, μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου και αθλητές του υγρού στίβου με τον ΝΟΡ, κολύμπησαν στα.. βαθιά, βγαίνοντας στα νερά του… Θερμαϊκού, στη Θεσσαλονίκη!
Και οι δύο πέτυχαν στις πρώτες τους επιλογές. Η μεν Δέσποινα με 16.500 μόρια υλοποίησε το όνειρό της, περνώντας στα ΤΕΦΑΑ, ο δε Παναγιώτης με 18.275 μόρια εισάγεται στο τμήμα Χρηματοοικονομικής.
Από το Ρέθυμνο στη… συμπρωτεύουσα θα βρεθούν, επίσης, η Εύα και η Μαρία Ζολώτα. Η Εύα συγκέντρωσε 19.600 μόρια, μαζί με τα Σχέδια, και περνάει στην 35η σειρά στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Η Μαρία, από την άλλη, με 18.000 μόρια θα φοιτήσει στο τμήμα Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ.
Οι δίδυμες -μέχρι πρότινος – μαθήτριες του 1ου Γενικού Λυκείου μπορεί να ξαναφέρουν … το “μπάσκετ στο βορρά”, όπως προστάζει γνωστό σύνθημα, αφού ασχολούνται με την καλαθοσφαίριση!
Μαζί στα εύκολα μαζί στα δύσκολα
Σε πελάγη ευτυχίας πλέει η οικογένεια του Ζαχαρία Λαδιανού και της συζύγου του Στεφανίας Πλεμμένου. Τα δίδυμα παιδιά τους Δήμητρα και Γιάννης, από το Λύκειο Περάματος, πέτυχαν τους στόχους τους και θα τραβήξουν διαφορετικούς δρόμους.
“Είμαι πολύ ανακουφισμένη. Όλος ο κόπος ανταμείφθηκε! Ελπίζω να μου αρέσει η Σχολή και να αποφοιτήσω με καλό βαθμό” μας ενημέρωσε η Δήμητρα, η οποία με 16.850 μόρια πέρασε στις Οικονομικές Επιστήμες στην Αθήνα.
“Ήταν λίγο ζόρικο το πρόγραμμα – πολλά φροντιστήρια, διάβασμα πολλές ώρες κλπ, αλλά έβγαινε!” παρατήρησε.
Πώς ήταν η εμπειρία του να δίνει εξετάσεις μαζί με τον αδελφό της;
“Είναι κάτι διαφορετικό, η αλήθεια είναι. Ήμασταν συνέχεια μαζί, βοηθούσε ο ένας τον άλλον. Όλα ήταν μια χαρά” απαντά.
Τώρα αναγκαστικά θα χωρίσουν. “Θα είναι λίγο περίεργα στην αρχή, μέχρι να συνηθίσουμε” αποκρίνεται.
“Έβγαλα 14.690 μόρια. Η Σχολή Αστυφυλάκων (Μόνο για Πολίτες) ήταν η πρώτη μου επιλογή. Είμαι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα” υπογραμμίζει ο Γιάννης Λαδιανός, αδελφός της Δήμητρας.
“ Διαβάζαμε όλη τη χρονιά, από πέρσι το καλοκαίρι. Πηγαίναμε στα φροντιστήρια μαζί με την αδελφή μου. Ήμασταν και στην ίδια κατεύθυνση, στα Οικονομικά. Ζοριστήκαμε λίγο. Τα πράγματα όμως, γενικά, ήταν καλά” προσθέτει, σχολιάζοντας κλείνοντας: “Από μικροί είμαστε μαζί με την αδελφή μου, οπότε δεν μου φάνηκε ότι συνέβαινε κάτι διαφορετικό. Τη βοηθούσα και με βοηθούσε στα μαθήματα, όπου κι όποτε μπορούσαμε. Το μόνο που περιμένω τώρα είναι να ανοίξουν οι Σχολές μας και να πάμε”.
