Το να βρεθεί ξαφνικά μπροστά σου ένας άγριος λύκος δεν είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα στον κόσμο. Αλλά αν αυτή η συνάντηση επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, για πολλά χρόνια, είναι κάτι που ξεπερνά κάθε λογική.
Το 2003 ο φωτογράφος άγριας φύσης Νικ Τζάνς είχε βγει παρέα με το Λαμπραντόρ του στην αυλή του σπιτιού του. Εκεί με έκπληξη είδε ότι υπήρχε ένα άγριος λύκος. Αυτό που ακολούθησε ήταν η αρχή μιας μοναδικής σχέσης, που θα αλλάξει όλα όσα πιστεύετε για τους λύκους.
Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή..
Ο Νικ με τον σκύλο του είχαν βγει στην αυλή του σπιτιού τους που βρίσκεται στην Αλάσκα. Ξαφνικά εμφανίστηκε από το πουθενά ένας μεγάλος μαύρος λύκος. Ο σκύλος του Νικ άρχισε να γαβγίζει και ο λύκος τράπηκε σε φυγή. Τότε ο Νικ είδε έντρομος τον σκύλο του να τρέχει πίσω του και να τον κυνηγάει στο δάσος.
Ο Νικ περίμενε ότι θα συμβεί το χειρότερο. Έτρεξε και αυτός προς το μέρος τους για να σώσει το σκύλο του αλλά αυτό που είδε, δεν θα μπορούσε ποτέ να το περιμένει..
Ο λύκος και ο σκύλος έπαιζαν σαν δυο πολύ καλά φιλαράκια! Ο Νικ άρπαξε αμέσως τη φωτογραφική του μηχανή και τράβηξε μερικές φωτογραφίες από αυτή τη απίθανη συνάντηση.
Το ακόμη πιο περίεργο είναι ότι ο λύκος φάνηκε να απολαμβάνει όχι μόνο την παρέα του σκύλου αλλά και την παρέα του ίδιου του Νικ! Έμεινε στη περιοχή για χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων επισκέφτηκε ξανά και ξανά το σπίτι του Νικ για να συναντήσει τους νέους του φίλους. Από εκείνη την πρώτη συνάντηση, ο Νικ αφιέρωσε μεγάλο μέρος του χρόνου του φωτογραφίζοντας τον λύκο. Τον Ρομέο όπως τον ονόμασε.
Σύντομα ο Ρομέο γνώρισε και άλλους κατοίκους της πόλης και έκλεψε με την ομορφιά και την μεγαλοπρέπεια του πολλές καρδιές. Πολύ συχνά πήγαινε με τον Νίκ στο Mendenhall Glacier Park, ένα κοντινό πάρκο και έπαιζε ώρες με τα σκυλιά.
Αλλά δεν ήταν όλοι οι κάτοικοι της πόλης χαρούμενοι με τον Ρομέο. Κάποιοι πίστευαν ότι μπορεί να γίνει επικίνδυνος, όχι μόνο για τους σκύλους αλλά και για τους ανθρώπους που πήγαιναν στο πάρκο. Σύντομα όμως όλοι συνειδητοποίησαν ότι ο Ρομέο ήθελε απλά να.. παίξει!
Και δεν έπαιζε μόνο με τα σκυλιά. Έπαιζε και με τους ανθρώπους.
«Ο λύκος έπαιρνε παιχνίδια, τα έκρυβε και στη συνέχεια μου τα έφερνε», είπε ο Νικ σε μια συνέντευξη.
«Το ένα από αυτά το έδινε στον φίλο μου Χάρι για να του το πετάξει. Τότε εκείνος έτρεχε, το έπιανε και του το ξανάφερνε. Η συμπεριφορά του ήταν ακριβώς ίδια με τη συμπεριφορά ενός οποιουδήποτε σκύλου».
«Το εκπληκτικό ήταν ότι ο Ρομέο μπορούσε να καταλάβει τι του λέμε. Και όχι μόνο να καταλάβει αλλά και να ανεχτεί αυτόν τον μοναδικό συνδυασμό: Λύκος, σκύλοι, άνθρωποι.. Τρία εντελώς διαφορετικά είδη που προσπαθούν να ζήσουν μαζί αρμονικά. Και αυτό το καταφέραμε».
Σύντομα ο Ρομέο έγινε το σύμβολο της πόλης! Ένας καταπληκτικός πρέσβης της άγριας φύσης. Παρέμεινε στα περίχωρα της πόλης Τζούνο για έξι ολόκληρα χρόνια!
Μέχρι που το 2010 ο Ρομέο πέθανε. Όλοι οι κάτοικοι της πόλης συγκεντρώθηκαν και αποφάσισαν να φτιάξουν ένα μνημείο στη μνήμη του. Μια πλακέτα που θα θυμίζει για πάντα αυτό το καταπληκτικό πλάσμα.
Δεν είναι υπέροχος ο κόσμος μας; Ας το συνειδητοποιήσουμε και ας αποφασίσουμε επιτέλους να ζήσουμε όλοι μαζί ειρηνικά. Λύκοι, σκύλοι και άνθρωποι..
