Βρέθηκε Μετά Από 4 Χρόνια: Η Στιγμή Επανένωσης Του Νεαρού Άνδρα Με Τον Εξαφανισμένο Σκύλο Του
Μετά από τέσσερα χρόνια ο νεαρός άνδρας επανενώνεται με τον εξαφανισμένο σκύλο του σε μια στιγμή που έχει συγκινήσει όλο το διαδίκτυο..
Ένας Πορτογάλος νοσοκόμος πέρασε τέσσερα χρόνια χωρισμένος από τον καλύτερό του φίλο. Ο σκύλος εξαφανίστηκε στο Santo Tirso, στη μητροπολιτική περιοχή του Πόρτο (βόρεια Πορτογαλία) και δεν εθεάθη ποτέ ξανά.
Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα ιστορίες με αίσιο τέλος. Ο Ζοάο Άλβες είχε μια συναισθηματική επανένωση με τον σκύλο του. Στα social media, ο νοσοκόμος έγραψε: «Μετά από τέσσερα χρόνια, τρεις μήνες και 21 ημέρες, εμφανίστηκε ξανά. Ευχαριστώ”.
Η επανένωση
Η απώλεια ενός σκύλου είναι μια κουραστική και πολύ δύσκολη κατάσταση. Ο κηδεμόνας περπάτησε δεκάδες φορές στους δρόμους της γειτονιάς, μη μπορώντας να βρει σημάδια του φίλου του. Δημοσίευσε φωτογραφίες του σκύλου στα social media, με την περιγραφή και τα στοιχεία, αλλά δεν προέκυψαν νέα για το πού βρίσκεται το ζώο.
Ο νοσοκόμος είχε μάλιστα τυπωμένες αφίσες με τη φωτογραφία του σκύλου, οι οποίες ήταν αναρτημένες σε αναρτήσεις και τοίχους στο Santo Tirso. Ο Ζοάο έλαβε ακόμη και κάποια τηλεφωνήματα, αλλά καμία ένδειξη δεν οδήγησε στο χαμένο ζώο.
Ο σκύλος του João χάθηκε κατά τη διάρκεια μιας βόλτας στο σπίτι όπου έμενε το δίδυμο. Δεν είναι γνωστό πού περπάτησε το γούνινο σε όλη αυτή την περίοδο χωρισμού, αλλά κατέληξε σε μια πόλη κοντά στο Santo Tirso.
Ο σκύλος βρέθηκε να περιφέρεται μόνος του στους δρόμους της Τρόφας, επίσης στη μητροπολιτική περιοχή του Πόρτο, δέκα χιλιόμετρα από το Santo Tirso. Το ζώο, που ήταν αδύνατο και βρώμικο, παραδόθηκε σε δημοτικό κυνοκομείο.
Υπήρχαν υποψίες ότι το ζώο είχε χτυπηθεί επειδή βρέθηκε κουτσαίνοντας. Κατά τη διάρκεια της ιατρικής εξέτασης, οι κτηνίατροι εντόπισαν ένα μικροτσίπ αναγνώρισης που είχε εισαχθεί στο σώμα του.
Χάρη στα δεδομένα που περιέχονται στο τσιπ, το προσωπικό του κυνοκομείου ανακάλυψε ότι ο σκύλος είχε ήδη έναν κηδεμόνα, ο οποίος έμενε κοντά. Επικοινώνησε με τον νοσοκόμο João Alves και έμαθε ότι το κατοικίδιο, που χάθηκε για περισσότερα από τέσσερα χρόνια, ήταν προστατευμένο λίγα χιλιόμετρα μακριά.
Δεν είναι γνωστό τι απέγινε ο σκύλος. Πιθανόν να βρισκόταν σε καταφύγιο από άλλες οικογένειες, αλλά κανείς δεν μπήκε στον κόπο να προσπαθήσει να ανακαλύψει την προέλευση του γούνινου. Η επανένωση, μετά από τέσσερα χρόνια, φαινόταν ήδη αδύνατη για τον João.
Μετά την επικοινωνία του από το καταφύγιο, ωστόσο, η νοσοκόμα του ανέφερε ό,τι έκανε. Ήταν εκτός υπηρεσίας όταν πήρε το τηλεφώνημα και, αφού έλεγξε την περιγραφή του ζώου και τα δεδομένα του μικροτσίπ, ζήτησε από έναν συνάδελφό του να το οδηγήσει στην κοντινή πόλη.
Η ιατρική αξιολόγηση δεν αποκάλυψε σοβαρότερα προβλήματα υγείας. Μάλλον κούτσενε μόνο από το πολύ περπάτημα, καθώς δεν υπήρχαν τραύματα στα πόδια του ή σημάδια ασθένειας στα χέρια και τα πόδια του.
Σωματικά ο σκύλος ήταν καλά, αλλά συναισθηματικά ήταν πολύ μπερδεμένος. Είναι αδύνατο να ανακαλύψεις τις περιπέτειες -και τις ατυχίες- που έζησε ο γούνινος στα τέσσερα χρόνια που ήταν στους δρόμους, αλλά, εκείνη τη στιγμή, ήθελε απλώς να μάθει πώς να απαλλαγεί από τους γιατρούς, τα τσιμπήματα και τα τσιμπήματα.
Τότε ήταν που ο νοσοκόμος έφτασε στο ρείθρο. Ο Ζοάο εξακολουθούσε να αναγνωρίζει τον κηδεμόνα του στη ρεσεψιόν του καταφυγίου, όταν άκουσε το γνωστό γάβγισμα. Ο σκύλος είχε αισθανθεί την παρουσία του ιδιοκτήτη ακόμη και χωρίς να τον δει: η ακοή και η μυρωδιά των σκύλων είναι συχνά πιο έντονες από ό,τι στους ανθρώπους.
Οι εικόνες που απαθανάτισαν οι υπάλληλοι του καταφυγίου δείχνουν την ακριβή στιγμή της επανένωσης. Για τέσσερα χρόνια, οι δύο φίλοι έψαχναν ο ένας τον άλλον, αλλά ακόμη και με ένα τσιπάκι ταυτότητας, κανείς δεν μπήκε στον κόπο να προσπαθήσει να εντοπίσει έναν εγκαταλελειμμένο σκύλο που τριγυρνούσε στους δρόμους.
Στην αρχή, ο ιδιοκτήτης και ο σκύλος δεν φαίνεται να πιστεύουν ότι η έρευνα έφτασε στο τέλος της. Αμέσως μετά, ο γούνινος έτρεξε προς τον Ζοάο, χαρούμενος και ανήσυχος, θέλοντας να νιώσει τον φίλο του πιο κοντά.
Ο Τζον γονάτισε για να αγκαλιάσει το σκύλο. Δεν χρειαζόταν πια αναζήτηση, η φιλία, που δεν άλλαξε ποτέ σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, έδειχνε ότι ο ένας ανήκε στον άλλον. Πολύ χαρούμενος, έπρεπε ακόμα να συμπληρώσει κάποια έγγραφα πριν επιστρέψει στο σπίτι.
Το ταξίδι της επιστροφής από την Trofa στο Santo Tirso ήταν πολύ διασκεδαστικό. Ο João έπρεπε να καθίσει στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, γιατί ο σκύλος δεν ήθελε να απομακρυνθεί από τον ιδιοκτήτη ούτε για μια στιγμή.
