Ο νέος σκύλος της οικογένειας επισκέπτεται το μέρος όπου είναι θαμμένο το παλιό ζώο και συγκινεί τους πάντες.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, η Michelle και ο Josh Buckley έχασαν έναν υπέροχο φίλο: τον Burleigh, ένα κόκερ σπάνιελ που έζησε μέχρι τα 17 του χρόνια. Πρόσφατα, ένας άλλος γούνινος άνδρας μπήκε στην οικογένεια και ένα γεγονός τράβηξε την προσοχή του: κάθε πρωί, επισκέπτεται το ίδιο σημείο στην πίσω αυλή, όπου ήταν θαμμένο το σώμα του Burleigh. Η χειρονομία του νέου σκύλου αγγίζει τους πάντες.
Ο σκύλος είναι μέλος της οικογένειας για όλα αυτά τα πολλά χρόνια. Όταν πήγε στο doggy heaven, ο κηδεμόνας αποχαιρέτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ένα μήνυμα που κοινοποιήθηκε από χιλιάδες χρήστες του Διαδικτύου:
«Χθες το βράδυ στις 8:35 μ.μ., ο Burleigh άφησε την τελευταία του πνοή, μαζί με όλη την οικογένεια: τον Josh, τον Brett, τη Megan και εμένα. Τον αγκαλιάζουμε και τον φιλάμε λέγοντας πόσο τον αγαπάμε. Τα τελευταία 17 χρόνια, ο Burleigh ήταν η γούνινη σκιά μου, η σύντροφός μου και ο καλύτερός μου φίλος. Πραγματικά δεν ξέρω πώς θα ξυπνάω κάθε πρωί γνωρίζοντας ότι δεν θα είναι στο δωμάτιο να μας περιμένει».
Η ζωή συνεχίζεται
Η οικογένεια Buckley, που ζει στην Toowomba (Queensland, Αυστραλία), έπρεπε να βρει τη δύναμη για να προχωρήσει. Τα περισσότερα σκυλιά φεύγουν πριν από τους ιδιοκτήτες τους – κάποιος είπε ότι πεθαίνουν νωρίτερα επειδή γεννιούνται ξέροντας να αγαπούν, ενώ εμείς πρέπει να μάθουμε.
Με την περίοδο του πένθους να έχει τελειώσει, η Μισέλ και η οικογένειά της υιοθέτησαν ένα νέο σκυλί. Μήνες μετά τον αποχαιρετισμό του Burleigh, ένα κουτάβι ονόματι Dougie μετακόμισε με τους Buckleys, οι οποίοι κατάλαβαν ότι είχε έρθει η ώρα να προχωρήσουν, μεταξύ άλλων να γιορτάσουν τη ζωή του πρώην τετράποδου συντρόφου τους.
Ο Dougie είναι επίσης κόκερ σπάνιελ, αλλά γεννήθηκε μετά τον θάνατο του άγνωστου φίλου του. Ωστόσο, η οικογένεια πιστεύει ότι οι δυο τους έχουν μια μυστηριώδη σχέση.
Κάθε πρωί, όταν η Μισέλ ανοίγει την πόρτα της αυλής, ο Ντούγκι τρέχει στο ίδιο σημείο: στον χώρο όπου θάφτηκε το σώμα του Μπέρλι. Η πίσω αυλή είναι μεγάλη και υπάρχει αρκετός χώρος για το κουτάβι να εξερευνήσει και να παίξει, αλλά πάντα ξεκινάει τις μέρες του μυρίζοντας γύρω από τον τάφο του «προγόνων» του.
Σύμφωνα με τον κηδεμόνα, ο τάφος δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστικός, αλλά ο Dougie επιμένει να κατευθυνθεί στο ίδιο σημείο στην πίσω αυλή. Το κουτάβι μένει για περισσότερο από μία ώρα, πάντα σκεπτικό και σιωπηλό.
Δεν υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι που θα μπορούσαν να εξηγήσουν την έλξη του Dougie στο μέρος όπου είναι θαμμένο το σώμα του Burleigh, αλλά ο κηδεμόνας κάνει μια εικασία: «Νομίζω ότι ξέρει». Αν και τα δύο σκυλιά δεν έχουν συναντηθεί ποτέ, φαίνεται να μοιράζονται κάποιο ιδιαίτερο είδος σύνδεσης.
Για τη Michelle, αυτό είναι που οδηγεί τον Dougie να πηγαίνει στο ίδιο σημείο στην πίσω αυλή κάθε μέρα. Το κουτάβι είναι από τη φύση του ευκίνητο, ακατάστατο και λίγο αδέξιο, αλλά φαίνεται να είναι συγκεντρωμένο για μεγάλες στιγμές.
Στα social media, η Michelle έγραψε: «Ο Dougie πρέπει να νιώθει κάτι ξεχωριστό. Είναι το πιο γλυκό σκυλάκι που θα μπορούσε να υπάρξει και γιατρεύει τις καρδιές μας, βοηθώντας όλη την οικογένεια να ξεπεράσει την απώλεια».
Όπως είναι φυσικό, η οικογένεια Buckley δεν μπορεί να μην συγκινηθεί από την αυθόρμητη και ανεξήγητη χειρονομία του Dougie. Τη μέρα παίζει, τρέχει, κάνει τις φάρσες που είναι κοινές σε όλα τα κουτάβια, αλλά το πρωί φαίνεται να αποτίει φόρο τιμής στον σκύλο που ήταν ο καλύτερός του φίλος, πριν καν υπάρξει.
Δεν είναι δυνατόν να βρεθεί μια λογική εξήγηση για τη στάση του Dougie. Το κουτάβι δεν έχει γνωρίσει τον Burleigh και επομένως δεν μπορεί να αναγνωρίσει κανένα ίχνος της παρουσίας του πρώην σκύλου της οικογένειας.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, το κουτάβι βοηθά τους Buckleys να ξεπεράσουν την απώλειά τους γεμίζοντας τον χώρο που άφησε ο ηλικιωμένος σκύλος. Πιθανότατα, όλα είναι απλώς μια σύμπτωση, αλλά το γεγονός είναι ότι αυτό είναι πολύ καλό για όλους τους ανθρώπους της οικογένειας.
Μετά από 17 χρόνια συμβίωσης με τον Burleigh, η οικογένεια Buckley αποφάσισε ότι ήταν καιρός να προχωρήσει. Ο Dougie δεν αντικαθιστά το παλιό κατοικίδιο – είναι νέος και δείχνει μια εξωστρεφή, θορυβώδη προσωπικότητα που είναι κοινή στα κουτάβια.
Το σημαντικό, εκτός από τις πεποιθήσεις, είναι ότι όλοι νιώθουν καλά. Ο Dougie έχει αποδείξει ότι έχει αρκετή αγάπη και ενέργεια για να ενισχύσει και να συγκινήσει την οικογένειά του για πάνω από μια δεκαετία. Αυτό κάνουν τα σκυλιά: γίνονται οι καλύτεροί μας φίλοι, μας μαθαίνουν να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι και μετά φεύγουν για κάποιο μέρος που κανείς δεν μπορεί να περιγράψει ακόμα.
