Γάτα: Ποιες Τροφές Πρέπει Να Τρώει Και Ποιες Όχι Για Την Υγεία Της
Γάτα: Η υγεία της γάτας μας απειλείται κυρίως από ασθένεις όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία, ο καρκίνος και η χρόνια παγκρεατίτιδα. Για αυτές τις ασθένειες κύριο ρόλο παίζει η διατροφή. Πώς μπορείτε να προστατεύσετε την γάτα σας, ποιες τροφές πρέπει να αποφεύγει η γάτα σας.
Η γάτα είναι σαρκοφάγο ζώο, και το πιάτο της θα πρέπει να είναι πλούσιο σε κρέας, για να έχει καλή υγεία. Να καλύπτονται οι ενεργειακές και θρεπτικές της ανάγκες.
Διαφορετικά, αν «βομβαρδίζουμε» τη διατροφή της με υδατάνθρακες και σιτηρά, βάζουμε σε κίνδυνο την υγεία της.
«Οι γάτες, όπως –μεταξύ άλλων- η νυφίτσα, η φώκια, η πέστροφα, ή ο σολομός, είναι υποχρεωτικά σαρκοφάγα, που σημαίνει ότι η ενέργεια και οι θρεπτικές τους ανάγκες καλύπτονται από την κατανάλωση σπονδυλωτού ή ασπόνδυλου θηράματος.
Είναι σημαντικό, δηλαδή, για τη βιολογική τους επιβίωση να καταναλώνουν κρέας», τονίζει η σύμβουλος διατροφής σκύλου και γάτας, Ελένη Παλαιολογοπούλου, και εξηγεί ότι: «Η γάτα έχει ένα απλό πεπτικό σύστημα, με μικρό σε μήκος πεπτικό σωλήνα, καθώς το ωμό κρέας είναι ευκολοχώνευτο, κι έτσι δεν έχει ανάγκη ένα μακρύ πεπτικό σύστημα, όπως έχουν, για παράδειγμα, οι αγελάδες, που είναι μηρυκαστικά ζώα.
Σκεφτείτε ότι το πεπτικό έντερο της αγελάδας είναι 10 φορές μεγαλύτερο από το μήκος ολόκληρου του σώματός της, καθώς η φυτική τροφή είναι πιο δύσκολο να διασπαστεί, κι έτσι παραμένει περισσότερο χρόνο στα έντερα. Με τη βοήθεια ειδικών βακτηριδίων, που προκαλούν ζυμώσεις, η φυτική τροφή διασπάται.
Οι γάτες, λοιπόν, δεν έχουν την ανάγκη να διασπάσουν υδατάνθρακες, καθώς η διατροφή τους δεν τους περιέχει.
Οι γάτες καλύπτουν τις ανάγκες τους για γλυκόζη στο αίμα με μια διαδικασία που λέγεται γλυκονεογένεση, η οποία είναι η σύνθεση γλυκόζης από αμινοξέα, και όχι από τη διάσπαση υδατάνθρακα.
Επίσης, οι γάτες έχουν υψηλή ανάγκη από το αμινοξύ αργινίνη, έτσι ώστε να μπορούν να αποβάλλουν το άζωτο μέσω του κύκλου της ουρίας – η ουρία παράγεται από τη μεταβολή των αμινοξέων, φιλτράρεται από τα νεφρά και, στη συνέχεια, αποβάλλεται από τον οργανισμό μέσω των ούρων».
Όπως αναφέρει η κα Παλαιολογοπούλου, σύμφωνα με την Margaret Gates (ιδρύτρια και διευθύντρια του Feline Nutrition Foundation), τα υποχρεωτικά σαρκοφάγα ζώα, όπως είναι οι γάτες, δεν χρειάζεται να μετατρέψουν στον οργανισμό τους κάποιες βιταμίνες και αμινοξέα στη μορφή που θα τα καταναλώσουν, γιατί αυτό έχει, ήδη, γίνει στο σώμα του ζώου με το οποίο θα τραφούν.
Δεν μπορούν, για παράδειγμα, να μετατρέψουν μέσα στον οργανισμό τους τη βήτα καροτένη (μια φυτική προβιταμίνη) σε βιταμίνη Α, όπως μπορεί ο άνθρωπος, ο σκύλος, ή το κουνέλι.
«Έτσι, η διατροφή τους βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πρωτεΐνη, που αν δεν είναι επαρκής, δεν καλύπτονται οι ενεργειακές τους ανάγκες, και ο οργανισμός τους, για να τις καλύψει, αρχίζει να διασπά τον ίδιο τον σωματικό ιστό, δηλαδή τους μύες και τα όργανα.
Είναι το ίδιο που συζητάμε και με το ασβέστιο στον οργανισμό μας.
Όταν δεν καλύπτονται οι ανάγκες, το σώμα αρχίζει να τραβάει ασβέστιο από τα οστά, γι’ αυτό και η οστεοπόρωση.
Βλέπουμε εδώ, το πόσο θαυμαστό «εργοστάσιο» είναι το σώμα μας και το σώμα των ζώων μας. Υπάρχει η σοφία για να καλυφθούν οι ανάγκες, έστω και με αυτόν τον τρόπο», λέει η κα Παλαιολογοπούλου.
Τι συμβαίνει, όμως, όταν η τροφή που δίνουμε στη γατούλα μας εστιάζει περισσότερο σε υδατάνθρακες και σιτηρά;
Τότε επιβαρύνεται η υγεία της και, σύμφωνα με την εναλλακτική κτηνίατρο Dr. Karen Becker, όπως λέει η κα Παλαιολογοπούλου, τα σημερινά προβλήματα υγείας που παρουσιάζουν οι γάτες μας οφείλονται στο επιβαρυμένο πεπτικό τους σύστημα από αμυλούχες τροφές και τροφές που περιέχουν σιτηρά.
Οι τροφές αυτές επιδεινώνουν τα ηπατικά ένζυμα, το πεπτικό, αλλά και τη διαδικασία της παραγωγής γλυκόζης.
Αυτό σημαίνει ότι δημιουργούνται προβλήματα στο πάγκρεας, το οποίο είναι ένα πολύ σημαντικό όργανο για την παραγωγή ινσουλίνης.
Όσο περισσότερη γλυκόζη παράγεται από τη μεταβολή υδατάνθρακα, τόσο περισσότερο ο οργανισμός αναγκάζεται να παράγει περισσότερη ινσουλίνη, στην προσπάθειά του να τη μειώσει.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που η νέα επιδημία στις γάτες είναι ο διαβήτης, η παχυσαρκία, ο καρκίνος, η χρόνια παγκρεατίτιδα.
Επίσης, η Dr. Becker υποστηρίζει ότι οι μεγάλες εταιρίες που πωλούν επεξεργασμένες τροφές κάνουν αγώνα προκειμένου να πείσουν για το αντίθετο, αλλά οι επισκέψεις στους κτηνιάτρους τα τελευταία χρόνια τις διαψεύδουν.
«Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω ότι πριν δώσουμε στη γάτα μας μια διατροφή που στηρίζεται στο κρέας, θα πρέπει να έχουν γίνει οι απαραίτητες αιματολογικές εξετάσεις, έτσι ώστε να γνωρίζουμε ότι η γατούλα μας είναι υγιής. Ένας οργανισμός που έχει, ήδη, «κρασάρει» θέλει προσοχή και την αντίστοιχη διατροφή, δηλαδή άλλη ποσότητα πρωτεΐνης, ή και άλλη πηγή πρωτεΐνης.
Για παράδειγμα, μια γατούλα με πρόβλημα στο συκώτι ή στα νεφρά θέλει άλλη αντιμετώπιση και ιδιαίτερη προσοχή», διευκρινίζει η κα Παλαιολογοπούλου και καταλήγει: «Βλέπουμε, λοιπόν, ότι είναι σημαντικό να γίνουν οι διατροφικές αλλαγές, όσο η γατούλα μας είναι ακόμα υγιής και σε μικρή ηλικία, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει αυτή η μετάβαση στην τροφή που είναι βιολογικά πλασμένη να μεταβολίζει.
Έτσι προνοούμε για τη μετέπειτα υγεία και μακροζωία της. Ας αφήσουμε τα ζώα να τραφούν με αυτό που έχει προνοήσει η φύση να καταναλώνουν, έτσι ώστε να μπορούν να καλύπτουν σωστά τις σωματικές τους ανάγκες, και να ζουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους».
▪ Η κυρία Ελένη Παλαιολογοπούλου έχει ολοκληρώσει δύο courses στο Dog’s Naturally University και στο CIVT (College of Iintegrative Veterinary Therapies) και συνεχίζει τις σπουδές της στη διατροφή σκύλου και γάτας. Ως υποστηρικτής της φυσικής ανατροφής αρθρογραφεί σε θέματα που αφορούν τη φυσική διατροφή. Ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις στο χώρο της και διαβάζει επιστημονικά βιβλία κλινικής διατροφής.
